HİSSET

2.Bölüm☂

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen💕

Gifler rastgele kullanılmaktadır karakterlerimizin nasıl göründüğü zihnimizde✨

Keyifli okumalar🌼📖

"Kitap okumaktan nefret ediyorum, bir insan neden saatlerini o yazılara verir anlamıyorum."

"Beyninin olmadığını bu kadar açık etmeseydin keşke Emir."

"Bir beynim var ama daha faydalı şeylerle meşgul."

"Mesela?"

"Pilotaj okuyorum fazlasıyla sayısal yapmam gerekiyor."

"Ne acınası." 

"Bana laf çarpmayı bıraksan iyi olacak, sonuçta bir sırrımız var." Üfleyerek saçımı arkaya ittim ve ona kötü bir bakış attım. Dün gece saçmalarken babamın arkadaşının ruh hastası oğluna yakalanmıştım ve o ruh hastası asansör psikopatı şuan beni tehdit edebileceğini düşünüyordu. Şu sağlık engelimden kurtulur kurtulmaz ona gününü gösterebilirdim, keskin zekamla veya Duygu teyzemden öğrendiğim muhteşem dövüş teknikleriyle.  Dırş dırş dırş...

"Arsu."

"Ne?"

"Arkadaş olalım mı?"

"Hayır." Çarpık bir gülüşle kollarını birbirine bağladı ve "olalım." Dedi, pek arkadaş canlısı kızlardan değildim. Daha çok kendimle takılmayı severdim ve bir erkek arkadaş istediğimi hiç sanmıyordum Selim'den sonra. "Bunda ne var ki? Benim bir sürü kız ve erkek arkadaşım var. İnsanlara yeteri kadar güvendiğinde ve durman gereken yeri bildiğinde hiç bir sorun yaşamıyorsun."

"Sen durman gereken yeri biliyor musun?" Bu kulağa çok mantıksız geliyordu, göz kırparak "elbette." Dedi.

"Sana hiç güvenmiyorum."

"Ama bu arkadaş olmamıza engel değil."

"Ayrıca senden hiç hoşlanmıyorum da."

"Beni tanımadığın için anlayabiliyorum, ama kim bu beyefendiden hoşlanmaz ki?" 

"Ve çok gıcık olduğunu düşünüyorum." 

"Bende senin çok ukala ve burnu havada bir kız olduğunu düşünüyor ve görüyorum ama bu arkadaş olmamıza engel değil."

"Ukala ve burnu havada mı? Hah! Çok saçma, asla öyle bir kız olmadım." 

"İşte buna ön yargı diyoruz, hadi bana kendini tanıt ve ön yargılarımı kır." Omuzlarımı düşürüp şu sıkıcı pencereye baktım. "Tamam arkadaş olalım ama bana kendini anlat deme olur mu?"

"Neden?"

"Çünkü kendimi anlatamam ama arkadaşım olursan görürsün nasıl biri olduğumu."

"Bana uyar."

"İyi artık sus o zaman."

"İzlenim bir: Arsu denilen sarışın kız tam bir gıcık." Gülümseyerek pencereye bakmaya devam ettim, gıcık değildim sadece insanlara güvenmek ve arkadaş olmak benim için zordu. Ve bu zorluk beni geriyor aksi bir kız olmama neden oluyordu. Yine de onunla arkadaş olmayı denemek istiyordum, kendimden veya Selim'i düşünmekten uzaklaşmama yetmeyeceğini biliyordum fakat farklılık iyi gelebilirdi. Babam gittiği yerden döndüğünde biraz daha sohbet ettik Emir'le ve bu beni şaşırttı. Dün geceye dair herhangi bir imada bulunmadı.

İzlenim bir: Belki de Emir denilen çocuk göründüğü kadar gıcık değildir?

O gittiğinde ve babamla baş başa kaldığımızda her zaman yaptığımız gibi birbirimize saçma hikayeler anlatıp durduk. Bunu sık sık yapardık eskiden, ama hikayelerimizden biri saçma ve komik değildi. Özeldi ve o hikaye beşte saklıydı. En karanlığımda ve ışığın karşısında durma cesaretini gösterdiğim o saatlerde saklıydı...