TAMAMLANDI☂
Siyah Kar'dan tanıdığımız Arsu'nun hikayesi.
"Güzel bir yüzün ve kötü bir kalbin var. İntihar için güzel bir yol gibi görünüyorsun..."
15.06.2020 Başlama tarihi📍
🔞 Psikolojik bölümler içermektedir
NOT: BU HİKAYE ASLA KİTAP SAYFALARINA...
Hello yeni bölüm geldi... Kitabın dili sizce akıcı mı? Bunun hakkında biraz konuşalım mı😌
Selim, Çağrı, Emir,Arsu ve diğerleri ben cidden hepsini seviyorum. İçlerindeki tüm kötülüğe rağmen onlar hala masumlar bence. Umarım sizde seviyorsunuzdur🌺
E o zaman başlayalım mı? Pamuk eller cebe oy verin yorum yapın. Bunlar önemli şeyler :))
İyi okumalar canlarım❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dili arsızca dilime baskı yaparken kendimi tamamıyla ona bırakmıştım, tırnaklarımı tenine batırıyor ve teninin sıcaklığıyla kendimden geçiyordum. "Sabah oldu sevgilim." Diye fısıldadı biraz uzaklaşıp, gülümseyerek gözlerine bakmaktan kendimi alamıyordum. "Günaydın." Başını omzuma bırakıp, "günaydın." Dedi hırıltılı bir sesle, nefes alışlarımız git gide sakinleşirken nerede olduğumuzu hatırlamıştım. Kıkırdayarak onu kendimden uzaklaştırdım ve etrafa korkulu bakışlar atarak gülümsemeye devam ettim.
"Burası benim odam değil mi?" Ellerini ensesine yerleştirip rahatça "evet." Dedi. Hemen üzerimi giyinip telaşla onu yataktan çıkarttım ve giyinmesi için baskı kurdum. Annem bizi yakalarsa felaketim olurdu. Ben dün gece yürek mi yemiştim acaba? Telaşla sağa sola koşarken Çağrı belimden kavradı ve "sakinleş lütfen." Diye fısıldadı. Neden şuan onu dinliyordum ki? Panik yapmam gerekiyordu benim.
"Annem bilsin istemiyorum."
"Evlenelim." Onu itip ters ters yüzüne bakmaya başladım. "Daha ikinci sınıfım, iki yılım var. Okul bitmeden mümkün değil."
"Gayet mümkün, benimle evliyken de okuyabilirsin. Ne değişecek ki?"
"Evlilik sorumluluk demek, hazır değilim ben buna. Lütfen anla Çağrı."
"Pekala, ama bunu hayır olarak kabul etmiyorum."
"Hayır demedim zaten, sana hayır diyebileceğimi sanmıyorum da. Sadece zaman istiyorum." Gülümseyerek kollarını belime sardı. Kısa ama kusursuz hissettiren sarılmamızın ardından hızlıca etrafı toparladık ve onu sessizce evden çıkardım. Gittiğinde öyle kırılgan hissetmiştim ki, bu duygular ürkütüyordu. Ona aşık olmaktan daha ilerisi yoktur sanıyordum ama vardı. Bunu anlatmam mümkün olmasa da hissettiklerim saf aşktan daha fazlasıydı. Ilık bir duş alıp mutfağa geçtim ve annem için harika bir kahvaltı hazırladım, bu masada dört kişi olalım istiyordum. Babam, annem, Çağrı ve ben... Bu düşünceyle kıkırdadım o sıradan annem bana şaşkın şaşkın bakarak mutfağa girmişti.
"Bu enerjiyi neye borçluyuz bakalım? Günaydın tatlım."
O cümledeki bazı şeyler yerini şaşırmıştı, mesela önce günaydın dedikten sonra soru sorması gerekiyordu. Ama tabi ki bu önemli detayı düzeltmeyecektim. Omuz silkerek anneme günaydın dedim ve çayıma üç şeker atarak masaya yerleştim. "Beni şaşırtacak kadar iyi görünüyorsun, bir süre yatağından çıkmayacağını düşünüyordum."
