Chapter 21

7.4K 143 12
                                    

THAMARIE POV

     Nakabusangot akong nagpahila sa kanya habang nilalakad ang hallway, we stop at the white wall kaya binalingan ko siya ng tingin dahil sa pagtataka.

"There's no door reinver, wag kang tanga" asar na saad ko rito, hindi niya ako pinansin at parang may pinindot sa gilid, nagulat naman akong napaatras ng biglang gumalaw ang pader at bumungad sa amin ang Elevator.

"Really, elevator ganun ka ba ka desperado na ikulong ako dito?" Sarcastimong tanong ko sa kanya sabay lingun sa kanya, hindi ko napansin na nakatitig na pala ito kanina pa.

"Basang-basa na kita tham, sinisigurado ko lang na hindi kana makakatakas " napailing akong napangisi sa sinabi niya, napa-aray ako ng hilahin niya ako papasok sa elevator at isinandal sa wall.

"CAN YOU PLEASE!!! " Asar na saad ko sa pagmumukha niya habang titig rito, ngumisi lang ito at lumayo

"We should use this place sometimes, how about that?" pilyong tanong nito at sumandal habang nakapamulsa.

"Mag-isa ka" Irap na saad ko, the elevator stop, napanga-nga ako ng bumukas ang pinto sumalubong sa akin ang  napakagandang hall ng bahay. Nagsusumigaw sa yaman ang nakasabit na chandelier sa ceiling. The whole house was just breathaking.

"You love it?" tanong niya sa akin, napalingun ako sa kanya and slightly nod. Hinanap ko ang kusina and mas lumaki ito, completo na halos ang gamit maliban sa knife na iwan kung saan nakatago, i chuckled when i remember what i did past four years ago.

"Breakfast is served we should eat" pang-aaya niya sa akin at pinaghila ako ng upuan.

  Kaagad akong umopo at inamoy ang mga nakahain, isang araw ata akong walang kain dahil hindi na kami nakalabas ng kaarto ng may nangyari sa amin kahapon. Nagsimula na kaming kumain until we both feel full, may nagsilabasan na mga kasambahay na bago sa paningin ko tumayo na kami at pumonta ng sala m, napansin ko lang na walang bantay sa loob tanging labas lang ng bahay.

  "Can i go out?" tanong ko rito, nagbago ang emotion ng mukha niya dahil sa sinabi ko kaya iling akong umopo sa sofa and cross my legs infront of him.

"You dont trust me though that i might escaped again and leave, for p*ssy sake reinver, paano ako aakyat sa de-kuryenteng pader" iling na saad ko rito, sinalubong niya ang titig ko at pinag-usa ang kamay niya

"My wife is a smart ass tham, pinag-aralan ko na ang galaw mo" deretsang saad nito sa akin, kaya napataas kilay ako at napa-irap, napatitig ako sa kanya muli ng maalala ko ang nangyari apat na taon ng nakakalipas,

"Sino ka ba talaga?" Walang likong tanong ko sa kanya, parang nagulat ito sa biglaang tanong ko dahil napansin ko ang pagkuyom at pag-igting ng panga nito.

"Should i answer?" Seryusong tanong nito sa akin, Prente akong sumandal at bumuntong hininga.

"Is it really confedential? before i left Austine, Grey and blue may tanong ako tungkol sa totoong pagkatao mo" Seryusong tugon ko rito, pinagmasdan ko lang siya habang nakapatong ang baba niya sa sariling kamao nito.

"Were not the typical family that you expect for, that's the least i can say about us" seryusong saad niya, ntumango ako at sumilip sa labas ng bahay

Sold to Mr. Reinver Ashton Montero (COMPLETED) |PUBLISHED UNDER RMWhere stories live. Discover now