Hug Me (On Going)

Hug me - 5

I told him to lock the door as soon
as I leave.

Natatawa pa rin ako sa sarili ko dahil paniwalang paniwala akong may anak siya yun pala aso yung tinutukoy niya,

May motor ako and yun ang ginamit ko papunta sa resto namin Riri, my close friend, yes magkasosyo kami sa business na to. Kakaoperate lang nito pero talagang dinadayo because of my band. Maingay ang pangalan ng bandang kinabibilangan ko, ACE.

"Tollll!" bati sakin ng bandmates ko na nandun na at naghihintay sa pagdating ko,

"May bangas ka nanamang bakla ka!", iiling iling na sabi ni Riri na kakalbas lang sa bar counter,

"Wala namang bago diba?", mapakla akong tumawa at napabuntong hininga nalang sila.

Nagseset up na sila and by any minute ay magstart na kaming magprform nung lumapit sakin si Riri,

"Sino si Torong ha? Mabait bay an? Baka mamaya katulad yan ni Ron na nananakit ha!", pasigaw na sabi niya dahil hindi ko maririnig yun kung bubulong niya lang,

"Wala kaming relasyon nung Torong na yon no. Tinutulungan ko lang siya, hay nako mabuti pa mag umpisa na kami para makauwi ako at hindi siya maghintay ng matagal". Sabi ko at namuo ang panunukso niya,

"Walang relasyon pero live in? Nako sinasabi ko sayo Angeluka baka panibagong taga pasa mo lang yan". Tinawanan ko nalang siya saka na ko umakyat ng stage.

'Ika'y biglang natauhan
Umalis kaagad ng hindi nagpapaalam
Ang sabi ko hindi kita mamimiss
Hanggang kelan ito matitiis

Ngayon ko lang natutunan
Nasubukang mabuhay ng para bang may kulang
Pag nawala doon lang mamimiss
Paalam sa halik mong matamis'

"Ngayon lang ako nakakita ng raker na ngumangawa habang kumakanta!". Hinawi ko si Riri saka ako dumirecho sa bar counter at tumungga ng isang bote,

Patuloy ang pagtulo ng luha ko,

"Anong magagawa ko? Ang sakit eh!", usal ko habang patuloy ang pagtungga dun sa bote ng alak,

"Akala ko ba uuwi ka ng maaga para kay Torong? Eh bakit umubos ka muna ng dalawang bite dyan?", nakapameywang na tanong ni Riri sakin kaya bigla kong naalala si Torong,

Oh shet oo nga pala.

"Uuwi na ko". Sabi ko at pinilit tumayo kahit tinamaan agad ako sa dalawang bote nay un dahil hindi naman ako sanay ng umiinom,

"Kaya mo ba? Pahatid na kita". Nag aalalang tanong ni Riri na inaalalayan akong maglakad palapit sa motor ko,

"Oo naman no." wala silang nagawa dahil mapilit akong kaya ko, well kaya ko naman kasi talaga.

See, nakauwi ako ng walang galos-

*Braggggg*

Hehe!

"Yah! Ige mwoya?! Gwaenchanha??", narinig ko yung pagbukas ng gate,
at naramdaman ko yung ag alalay sakin ni Torong,

"Hehe shorry akala ko nakabukash yung gate", nahihiyang sabi ko dahil nga nabangga ko yung gate,

"Tss why did you drunk? Your hand is bleeding". My knuckles hit the gate kaya matik na dudugo nga yon,

"Don't worry, I can't feel the pain. Cause you know what's more painful? This, The pain inside my heart is not tolerable". Hindi ko na napigillang umiyak,

Napakabigat ng dibdib ko.

Napakasama ng loob ko to the point na parang pinapatay ako ng sakit na nararamdaman ko.

"He's not worth your tears. C'mon if you can't walk, I will carry you". Hindi na ako umangal pa sa sinabi niya, nanghihina na rin naman ako.

Binuhat niya ko, naiyakap ko yung braso ko sa leeg niya at niyuko ko ang ulo ko sa balikat niya habang patuloy ang pag agos ng luha ko.

Iniupo niya ako sa sofa ska siya kumuha ng tubig at ibinigay sakin saka siya naupo sa tabi ko,

"Alam mo yung feeling na shakanya lang umikot yung mundo ko! Shiya lang yung lalaking minahal ko ng ganto without knowing na sha lang din yung lalaking mananakit shakin ng sobra. Paano ako babangon? Hinayaan ko na sha na saktan ako, pagshalitaan ng mashashakit na bagayfor him to stay but he still choose to leave me.Shorry ah ang drama ko, pero ang shakit shakit kasha eh-", di ko naituloy yung sasabihin ko, hinila niya ako at niyakap saka hinaplos yung ulo ko,

"I can't understand what you were saying, pabo!", Pabo? Bakit nasali yung pabo sa usapan?

Pero kahit ganon, gumaan yung pakiramdam ko dahil sakanya, dahil alam kong may kasama ako..

Even if it's just temporary.
But it happened, atleast just temporarily.

--

"Oh you're finally awake" hindi ko namalayang nakatulog pala ko, hindi ko rin alam kung paano ako napunta ditto sa kwarto,

I can smell Torong's baby scent on my bedsheet.

"There's nothing to cook for your hangover, I hope it will do". Ibinaba niya yung bwol ng noodles sa sidetable,

"Thankyou", nahihiya ako sakanya dahil sa nangyaring drama kanina tapos ngayon pinagsisilbihan niya pa ko,

"How are you feeling?", naiilang man ay isinawalang bahala ko nalang yung pagtitig niya sakin habang humihigop ako ng sabaw ng noodles,

"I'm good", pilit akong ngumiti sakanya, naramdaman ko yung pagkirot ng kamay ko at nakitang may nakabalot na panyo dun,

"Oh that, I can't see a medicine kit anywhere so I put a handkerchief instead to stop your wound from bleeding"..he's a good guy.

"Thankyou so much". Pagkaubos nung noodles ay nagpasya na kong tumayo,

"Let's see if there's any movement about my post", patayo na ko nung lumapit siya sakin na ikinagulat ko kaya mapapaupo sanna ulit ako kung di niya naalalayan yung bewang ko,

"Oh sorry, I just wanted to help you". Naiilang akong ngumiti at nagpasalamat sakanya,

Hindi ako sanay na may lalaking ganto ang treatment sakin na kahit kay Ron ay hindi ko naranasan.

Wala pa din!

Hanggang sa umabot na ng three days ang pag stay niya dito pero wala pa ring usad,

"It's impossible that there's no one looking for you, you've been lost for three day. They should have report it to the police.". nakukunsuming sabi ko hindi dahil nagsasawa na kong nandito iya kundi nag aalala ako para sakanya at sa mga taong posibleng mabaliw baliw na sa paghahanap sakanya.

Kanina pa ko salita ng salita ditto pero nanatili siyang tahimik,

"Do you miss them?", tanong ko at tumango naman siya pero parang nakukulangan ako sa sagot niya, I want to seek more answer from him.

"Is there any problem you want to talk about?", tanong ko, tumingin siya ng derecho sakin pero hindi ko mabasa yung pinaparating nung mata niya,

"Three days is quite a short period of time for me to know you more, but in my three days of staying here it's just like you allow me to enter your life, you've never skipped on telling me your story even I remained silent about mine. I've never get tired of listening to your rants even if I can't understand most of it because of our language barrier. And to tell you honestly, I forgot that I have my own home to be back to, that there's a lot of people waiting for me, because as of this moment..all I can say is I want to stay longer here with you..I want to stay longer beside you!", natameme ako sa sinabi niya hanggang sa dagdagan niya pa iyun,

"I want to protect and take good care of you, if you'll let me stay."..