KIRMIZI ANANAS

iki: ananas kafalı!

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤

Barış larla evlerimiz yakın olduğundan iki ay boyunca bazen ben onlarda kalıyordum bazende Barış gelip bizde kalıyordu. Onunla oyunlar oynuyorduk, çamurdan evler yapıyorduk. Yine öyle bir gündü bu akşam Barış larda kalmıştım . Sabah uyandığımda su içmek için mutfağa gittiğimde Ceyda teyze kahvaltı hazırlıyordu. Beni görünce "ahha benim küçük Nazlım uyanmış mı, günaydın balım kahvaltı hazırlıyorum yapmamı istediğin bir şey var mı? Küçük minnak gözlerim uykulu bir şekilde bakarken ," yok Canan teyze canım özel bir şey istemiyor." Dedim. Barış la kahvaltımızı bitirdikten sonra da dışarıya çamurlardan eve benzeyen saçma ama güzel şeyler yapmak için gittik. Çamurla oynadıktan sonra bulduğum ince uzun dal parçasıyla çamuru oyarken birden çamurun içine düştüm. Barış bana elini uzatarak telaşlı bir ses tonuyla "iyimisin ufaklık" dedi.

O an Barış ın beni kardeşi olarak gördüğünün farkına varmıştım ama yine de onu sevmekten vazgeçmedim.
Ona bana ufaklık dediği için kırıldığımı belli etmek amacıyla bana uzattığı eli tutmadım kendim ayağa kalktım. Barış anlamayarak "Neden elimi tutmadın " diye sordu. Ben de "sanane ki?" diye cevap verdim.
Sonra Barış anlamayarak yüzüme baktı. Ve "Ne oldu yanlış bir şey mi dedim" dedi. Ben de "sen bi salaksın seni seviyorum işte anlasana ananas kafalı" dedim. Neden ananas dedin diye sorarsanız annnem bana 2 gün önce ananas dilimleyip vermişti ve o an ananası çok sevdiğime karar verdim. Ve ben onu da çok seviyordum. Apar topar kalktım e haliylede utanarak,
üstümü değiştirmek için eve gittim.
O günün akşamıda annem lunapark a gideceğimizden bahsetti. Ben lunapark ları severdim. Ama gitmek istemedim. Hala Barış' a dediklerimden utanıyordum. Annem şaşırarak bana "neden lunapark a gitmek istemiyosun ?"diye sordu. Bende olmadığım olgun tavrımla "lunapark çocuklara göre anne ,ben çocuk değilim kocaman oldum ayrıca istesem dev gibi bile olabilirim." Dedim. Bunun üzerine annem bende bir terslikler olduğunu anladı. Ve bana manalı ve parlak gözlerle bakarak "Canım kızım bak her ne olursa olsun insanlar sevdiği şeyden vazgeçmemeli. Ya da sevdiği şey yüzünden başka sevdiği şeylerden vazgeçmemeli. Senin lunapark' ı ne kadar sevdiğini biliyorum, ama şuan lunapark tan daha çok sevdiğin bir şey var Barış...
Onu lunaparktan vazgeçecek kadar seviyorsun bunu fark etmediğimi sanmadın herhalde. Hatta bir tek ben değil herkes bunun farkında. Ve Bence bu çok önemli bir şey sen bir çocuksun ne kadar inkar etsende öylesin ve bir çocuk kolay kolay lunapark tan vazgeçemez. Bak kızım ne olursa olsun asla sevmekten utanma. Hatta sevginin üstüne git. Barış seni kardeşi gibi sevebilir ama şunu unutmaki ananas bizi sevmedi diye bizde ananası sevmekten vazmıgeçelim? "

Annemin dedikleri beni ikna etmişti o haklıydı sevmekten utanmamalıydım. Ve artık utanmayacaktım.

Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Sizce ne olacak bu işin sonu? Yorumlarını bekliyorum.😘

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤