Desperate Love (COLLINS COUSIN SERIES #2) (ON GOING)

Chapter 17

Days has passed my mom still not talking to me. Minsan ko na lang din siya maabutang lumabas sa kwarto niya. I don't know but I feel like there's something wrong with her. Dati kasi kapag may nagagawa akong kasalanan, one or two days lang ang nakakalipas, okay na kami.

Pero ngayon, my mom is acting weird.

"Let's go?" tanong sakin ng pinsan ko na inaayos pa ang buhok niya. Katatapos lang siguro niya mag-ayos.

Nagpaalam pa muna kami bago kami tumungo sa kotse. Hindi ko mapigilang mag-alala sa nangyari. I'm stuck between worrying things like "nagsisi ako na sumugal ako kay Luke kahit alam kong mali" at "hindi ako nagsisisi kasi ginusto ko din naman na ibigin siya".

"Nag-review ka ba?" biglang tanong ng pinsan ko. Napabaling ang tingin ko sa kaniya. Seryoso siyang nagmamaneho. "What's wrong? Ang lalim ng iniisip mo. Are you worried in our final exam?"

"No." maiksing sagot ko.

"What is it? Tell me so I can help you,"

"She's not talking to me until now."

Sumulyap siya sakin na nagtataka. Pero ilang saglit lang ay kumunot ang noo niya. Parang alam na niya kung sino ang tinutukoy. Of course, he knows everything.

"Stop worrying about it, Chandrea. Just give tita to think. Mahirap para sa kaniya iyon."

Hindi na ako nagsalita. I know, she's really mad. And I'm waiting for the right time to apologize. I love my mom that's why I give her some space. Baka nga sumusobra na ako.

Pero, pinili ko lang naman kung ano sinisigaw ng puso ko.

Kasalanan ba yun?

Pagkarating namin sa school, sinalubong agad ako ni Chelcea. Umakbay agad siya sa akin. With her smile, napangiti din ako. Ewan ko pero she know how to comfort me with just her smile.

"Inom tayo after exam ah!" bulong niya sa akin.

Pinandilatan ko siya at tumawa lang siya sa naging reaction ko. She's not serious about it, right? Hindi ko akalain na may ganitong side si Chelsea.

"Hoy! Ang aga ko," salubong din nila Kian, sa likuran niya naroon si Dave at Brent.

I awkwardly smile at Brent. He smile me back, kaya naman nabawasan ang awkward na nararamdaman ko.

"Inom us!" Maligayang sabi agad ni Chelsea sa tatlo.

Sabay kaming lahat na napalingon sa kaniya. Ganito ba ang epekto sa kaniya ng final exam?

"G ako," bored na sabi ni Dave.

"Sige ba basta kasama si Dave, sama din ako," ani ni Kian na dumikit pa lalo kay Dave. "Diba baby?"

"Tigilan mo ako Kian. Potangina ka." tugon nito.

"Baby naman," asar pa nito.

Kaya naman bago pa masuntok ni Dave si Kian, pumagitna na agad ang pinsan ko.

Agad akong natawa sa kanila. Nakitawa na lang din sila Brent at Chelsea.

"Biro lang, eto naman sineryoso biro ko amp,"

Pagkatapos nung asaran nila naisipan na namin pumasok sa klase namin dahil magsisimula na ang final exam namin. I am thinking about joining them. Siguro nga kailangan ko din uminom after exam. Sarili kong kagustuhan muna ang pipiliin ko.

Susubukan kong iwasan muna ang pag iisip sa kaniya. And I need to do something para makausap ko na din si mommy. I'm worried na baka may malaki siyang problema na ayaw ipagsabi sa akin.

"Success! First semester is done!" Sigaw ni Chelsea habang hawak niya ang kaniyang reviewer.

It's so satisfying to see those laugh of them after exam. May mga grupo ng mga studyante din na nag aayahan na ata sa kung saan man.

"Sama ako sa inuman," bigla kong sabi sa kanila.

Napatigil agad ang pinsan ko sa pagbuklat ng libro niya. Ang mga mata niyang nagtatanong agad na kung sigurado ba ako sa desisyon ko.

"Alright, I will go too," he said.

Mabuti na lang sasama siya para hindi na ako mahirapan pang magpaalam.

"Sa The Bards tayo masarap inumin doon." nakangiting sabi ni Brent.

"Sa sobrang sarap halos inumin mo na lahat ng inumin doon." sabat agad ni Kian na nasa tabi niya.

"Oo nung time na broken ka kay-" hindi na niya natuloy ang sasabihin niya dahil tinakpan na ni Kian ang bunganga ni Dave.

"Walang preno,"

Napailing na lang ako sa kanilang tatlo. Mukhang alam ko na ang tinutukoy nila. Malamang yung time na nasa bahay kaming lahat nila Brent. When Luke and I are texting each other. And speaking of Luke, naramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone ko na nasa bulsa lamang.

Luke: Are you done with your exam? You're not replying to my text.

Luke: I'm worried.

Nakaramdam ako ng sakit sa text niyang iyon. Hiniyaan ko lang iyon at tinago ang cellphone ko. Nasasaktan lang ako sa mensahe niya, papaano niya nagagawang sabihin iyon sa akin kung may fiancé na pala siya.

"Saan yung nagpreno ng sasakyan?" tanong sakin ni Chelsea.

Naguguluhan ko siyang tinignan.

"Anong sasakyan?"

Saan niya nakuha iyon? Nakita ko ang pagkalito sa mukha niya. Maging ako ay nilito.

"Sabi ni Kian diba walang preno,"

Agad kong nakuha ang tinutukoy niya. Hindi ko maiwasang mapangiti dahil sa pagka-slow niya. Ang cute lang.

"Hoy Kian explain mo nga kay Chels kung ano yung walang preno na tinutukoy mo," sigaw ko sa kaniya na agad na napasimangot sakin.

"Bakit ako? Ikaw na!" Sigaw niya din pabalik.

Hindi ko alam kung matatawa ba ako sa kaniya o maaasar. Agad ko siyang sinamaan nang tingin at ang loko nginisian lang ako.

"Nevermind, kita kita na lang tayo sa The Bards nandiyan na sundo ko e," ani ni Chels.

Kumaway pa muna siya sa amin bago umalis. Nagpasiya na din kaming umuwi. Kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko. Thanks to all of them. Kung wala sila hindi ko alam kung ano na nangyari sakin. Baka hindi ko kayanin.

-
A/n: I'm so sorry for super duper late update guys! I'm busy with my schoolwork and life. Sobrang dami ko din iniisip. Thank you, sana may nagbabasa pa rin. ☹︎