Vintage Melody ✔

Saknong 19

"Magandang umaga Aling Vaneng, nandiyan po ba si Clemente Montemayor?" 

Binaba ni Aling Vaneng ang iniinom niyang tsaa at marahan na tumingin sa akin. "Tahakin mo ang pasilyo pakanan, naroon siya sa pangalawang kwarto. Katatapos pa lang ng serbisyo sa kaniya ngayon."

Tinahak ko ang masikip na pasilyo habang naamoy ang mga samyo dala ng gabi-gabing serbisyo. Sa umagang ito tahimik lamang ang bahay-aliwan maliban sa pagbuhos ng tubig mula sa tabo ang naririnig sa banyo, 'di kalayuan.

Nang makarating sa tapat ng kwartong kinaroroonan ni Clemente huminga muna ako ng malalim at napatapik-tapik pa ang aking paa sa malapad na kahoy.

Paano kung itaboy niya lang ako? Nasasaktan pa kasi siya sa ginawa ng kaniyang ama. Paano kung kailangan niya muna ng oras para sa sarili?

Adelia gurl, hindi mo malalaman sagot kapag 'di mo kinausap. Tama nga naman. Sige kaya mo 'to bubuksan mo lang naman 'yung pinto.

Sinimulan ko nang hawakan ang pinto at taimtim na napadasal na sana'y nasa mabuti nang kalooban si Clemente. 

Dahan-dahan kong tinulak ang pinto at ngayon, pinagdadasal ko na sana'y kainin ako ng lupa sa sobrang kahihiyan. Nabitawan ko ang dala kong puto at napaawang ng bibig sa tanawing nakita ko.

Unti-unting humarap sa akin si Clemente na ngayo'y walang suot pang-itaas. Maging ang dalaga na nakahiga sa kama na hubo't hubad. Umagang-umaga gumagawa na ng kababalaghan.

"A-aalis..." Wala sa sariling pinulot ko ang bayong ng puto habang nakatingin pa rin kay Clemente na nagmamadaling magsuot ng damit at sa babaneg nakatakip ng kumot, "...na a-ako."

Mabilis kong sinara ang pinto at napakapit sa pader upang pakalmahin ang aking sarili. "Nakakainis, sabi ni Aling Vaneng tapos na sila."

Bumalik muli ako sa kinaroroonan ni Aling Vaneng at umupo sa isa sa mga upuan saka tinignan siya ng masama. Humigop muli siya ng tsaa at pilit na nginitian ako. 

"Ayang," tawag ni Clemente na nakatayo na pala sa gilid ko. Hindi ko siya magawang tignan kaya nanatili pa rin ang tingin ko kay Aling Vaneng. "Pasensya na kanina, ano ang iyong sadya?"

Ang aking sadya? Hindi ko rin alam kung bakit ko siya pinuntahan dito. Nag-aalala lang siguro ako ngunit ayoko namang sabihin sa kaniya iyon baka asarin niya ulit ako.

"Nakakatawa ang iyong itsura kanina, maganda ba ang aking katawan?" Mas lalo akong hindi makapagsalita sa sinabi niya. Ano ba naman Clemente, bakit ka ganito? 

Tumayo na ako sa aking kinauupuan at lumabas sa bahay aliwan. "Sandali, Ayang! Ikaw ba'y naninibugho?"

Mas lalo na akong nainis at binilisan ang aking paglakad palabas ng tarangkahan ngunit nagawa niya pa rin akong sundan, "Sa harap lamang ni ama tayo magkasintahan ngunit hindi ko inaasahan na hanggang dito ika'y maninibugho."

"Ang kapal ng mukha mo!" Sigaw ko sa kaniya at binato ang bayong ng puto ngunit nagawa niya iyon saluhin, "Nag-aalala ako sayo tapos ang ibubungad mo sa akin ay 'yang kapilyuhan mo? Hindi ako nagagandahan sa katawan mo at higit sa lahat hindi ako naninibugho! Naghintay ako rito ng apat na oras tapos mang-aasar ka lang? Clemente, nais ko lang kamustahin ka!"

"Halika sa karinderya, gutom lang iyan." Iyon lamang ang sinabi niya at wala ako sa sariling sumunod sa kaniya. Baka nga pagkain lang kailangan ko para kumalma. 

Dumaan kami sa likod ng palengke at naglakad pa paderetso. Halos lahat ng mga taong nakakadaanan namin ay yumuyuko at bumabati kay Clemente, samantaling karamihan din ang nagtataka sa itsura ko.