Warzone | RYUJUN

144

Yeonjun's POV:

Nilagay ko na ang maleta ko at pati na din yung mga gamit ni Ryu sa kwarto naming dalawa, nagdedebate pa nga sila kanina kung sino-sino magkakasama sa room, nung una ayaw nila Yeji at Ryujin na magkakasama ang magjowa sa isang room, but pumayag din naman sila basta lang daw laging bukas ang mga pinto and we also said na maglalatag kaming boys sa sahig.

Napatingin naman ako sa bintana and nakita ko lang naman na masayang naglalaro yung mga kaibigan namin sa labas, malawak kasi yung garden nang bahay at may carpet grass na perfect para sa mga picnic, good thing at nasa second floor ang mga rooms nang bahay at may terrace kaya kitang kita sila sa labas, it's true na may hacienda talaga kami dito sa hometown ko and tanging kaming TXT lang ang may alam and ITZY too since kasama namin sila ngayon.

"Nasaan na kaya si babi?"

I muttered to myself dahil simula nang bumaba siya sa van kanina ay hindi ko na siya nakita, hindi rin niya sinasagot mga calls and messages ko, and now wala din siya sa labas, kung alam ko lang na may dalaw yun ngayon hindi ko na sana siya inasar.

Pumunta ako sa baba and I was about to go out para hanapin siya when I noticed something sa may sala, lumapit naman ako and napangiti ako when I saw her lying on the sofa and she's asleep napagod siguro sa biyahe, andito lang naman pala si babi at natutulog, grabe kinabahan ako akala ko lilibutin ko buong lugar para hanapin siya.

Umupo ako sa sahig para maharangan ang sinag nang araw na nakakaistorbo sa pagtulog niya, yakap yakap niya ang isang unan and that's when I noticed na kaya pala nakakapasok yung sikat nang araw ay dahil wala yung isang kurtina, at yung kurtina na nawawala ginawa niyang kumot, I tried to contain my laughter, kahit sa pagtulog niya she makes me happy.

Medyo matagal tagal ko din siyang tinitigan habang natutulog nang bigla namang nagsalubong ang kilay niya and napahawak siya sa may bandang tiyan niya.

"Aish eto nanaman"

Mahina niyang bulong and I noticed na namimilipat siya sa sakit, hala anong nangyayari?

"Babi ayos ka lang?"

I asked worriedly and dahan dahan naman niyang minulat ang mga mata niya, and nagulat siya nung makita na ako ang kaharap niya ngayon.

Ryujin's POV:

"Babi ayos ka lang?"

I was trying to endure the pain dahil sa menstrual cramps na bigla nanamang sumumpong when I heard Yeonjun's voice, I slowly opened my eyes hoping na sana hindi siya ang narinig ko dahil nakakahiya ang itsura ko ngayon, but the moment na dumilat ako siya kaagad ang una kong nakita.

"Oo ayos lang ak—aish"

I tried to say that I'm fine pero bwiset ang sakit talaga, nakakabadtrip, excited pa naman ako kagabi pero nakakainis at bigla akong dinatnan, I even prayed so hard na sana walang tagos sa van.