yirmi iki

10.9K 585 195
                                    

Şarkıyı dinleyerek yazdım şdşsksşsn bu aralar efkarlıyım.
Sizde dinleyin
Keyifli okumalar

-

Hiç haz etmediğim okul gömleğimi giyinip kendimi dışarı attım.

Uzun süredir yemek yemiyordum, yani çok az yiyordum bu yüzden midem alışmıştı.

Kahvaltı yapmamak güzel bir lükstü bence.

Kulaklıklarımı düzelttim ve şarkıya eşlik etmeye başladım.

Sabah sabah fazla efkarlıydım.

"Şehirlere bombalar yağardı her gece biz durmadan sevişirdik"

"Acımasız olma şimdi bu kadar dün gibi dün gibi çekip gitme"

İnsanların bakışlarıyla sesimin biraz yükseldiğini anlayıp boğazımı temizledim ve sessizce mırıldanmaya devam ettim.

Okulun önüne geldiğimde sesimi tamamen kesip bakışlarımı ayaklarıma diktim ve yürümeye devam ettim.

Cem adrian kum gibi bitmiş ahmet kaya başlamıştı. Daha da efkarlandım.

Sabah sabah yapılacak şey miydi amıma koyayım.

Sınıfa girdiğimde herkes bana döndü. O günden sonra ilk gelişimdi. Hepsi mutluluktan arkamdan iki de göbek atmadılarsa bir şey bilmiyordum.

Uzay arkamda olduğu için benimle uğraşamaz, içlerindekileri söyleyemezlerdi.

Ama artık uzay yoktu.

Kafamı sıraya koyup şarkıyı tekrar etmesi için ayarladım, son ses yaptım ve gözlerimi kapattım.

-

Kulağımdan çekilen kulaklık ile irkilip gözlerimi açtım etraftaki sesler yoğunlaşırken uyuya kaldığımı anladım.

"Oğlum uyuyosun zaten her dersimde ama bari şarkı açma hadi açtın sesini kıs"

Tüm sınıf güldü.

Yutkundum.

"Kusura bakmayın hocam"

Bir şeyler daha mırıldanıp yanımdan gitti.
Yanım boştu, uzayın nerde oturduğunu merak ederek sınıfta göz gezdirdim ve aradığım gözlerde durdum. Herkes gibi o da gülmüş ve bir şeyler konuşmaya başlamıştı.

Kaanın yanındaydı. Kaan her zaman Uzayın arkadaşı olmak için yalaklık yapar istediği her boku kabul ederdi. Hayattaki tek gayesi bu gibi davranırdı.

Gözlerimi kaçırdım.

Herkes gibiydi

Farkı yoktu artık

Kafamı sıraya koydum ve bir daha uyanmamak dileğiyle kendimi uykuya bıraktım.

-

"Hey"

"Kalksana lan" yüksek voltajlı sesle kafamı kaldırdım sınıfta kimse yoktu. Uzaydan başka.

"Ne"

"Yemek yemiyon mu?"

"Yok"

"Niye"

Cevap beklemeden devam etti

"Neyse banane aq, şey dicektim" devam etmesi için kafamı salladım.

"Bizi tamamen bitirdim ne demek amk gizem mi yaratmaya çalışıyosun"

"Başarılı olmuşum o zaman" deyip kıkırdadım.

Sinirli sinirli bakıyordu. Gözlerimi kaçırıp ciddileştim.

Cevap verdim

"Ne demekse o demek"

Yakamı kavrayıp götümü sandalyeden kaldırdı.

"Lan"

Sinirlendim

Her şey bir anda oldu ve sözcükler ağzımdan döküldü

"Başkasıyla birlikte oldum" durdu. Şaşırmış gibiydi, böyle bir şey beklemediği belliydi. Yakamdaki elleri gevşedi ve gözlerini kaçırdı. Yutkundu. Üzüldüğünü düşünecektim fakat imkansızdı. Umrunda bile olmayacaktı.

"Başkasıyla mı?"

Gözlerini kaçırdı

Kızardım

"Hmm"

Gözlerini asla gözlerime değdirmiyordu.

"Neden?"

Değdirdi.

Gülümsedim

"Acı çekiyordum."

Gözlerine o günkü kısa pişmanlık yeniden oturmuş, gözleri dolmuştu.

"Bitirdin yani"

Duraksadım

"Ben değil"

Ağlayacaktım

"Sen bitirdin"

Dehşete düşmüş bir şekilde gözlerime baktı.

Kaybettim uzay.

Sen kazandın.

"İstediğin buydu, oldu. Rahat bir nefes alabilirsin artık. Zorla yanında durduğun bir insandan kurtuldun."diyip gülümsedim.

Yanağına uzandım.

Hafif bir öpücük bıraktım.

"Umarım bensiz güzel bir hayatın olur."

Okşadım

"Hep sevdiğin insanlarla olursun"

Yanağımı yanağına sürttüm

"Seni unutmayacağım"

Elimi kalbine koydum

"Umarım derinlerde bir yerlerde de olsa. Burda hep bir yerim olur."

Tamamen çekilip gülümsedim.

Gözleri yaşla doluydu.

Ben gibi.

"Kendine iyi bak Uzayım"

Ve bitmişti

Bitmiştik

-

Oy verin lan

my dear fuckbuddyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin