Kismet's Cultivation [Metanoia Series 1]

Kismet 09 🌱

Unplugged appliances

Turn off TVs and stereos instead of switching them to standby same as to other appliances.

🌱🌱🌱

Dumaan kami sa palengke ni Zaffron. The fruit stand we went before was close, so we had no choice but to buy to other stand. He told me to pick up the fruits that I want to, but I ended up getting those that was not a good pick according to him. Sa huli, sinasadya ko na na puro may sira ang kinukuha at ipapakita sa kaniya. Iiling lang naman ito. Kukunin ang nasa kamay ko at pipili bago ibigay sa akin para tingnan ko, bago ilagay sa lagayan. I was smiling the whole time.

I giggled after I paid for the fruits. Siya naman ang umabot ng ecobag na dala niya palagi. Sabay kaming naglalakad palabas papunta sa kinaroroonan ng bike niya.

"Having fun teasing me?"

I blinked. I thought he didn't figure it out.

I nodded before giggling again. Nakita ko itong umiling bago nagpatuloy sa paglalakad.

"Nakakainis. Bakit hindi ka naiinis?" nakangusong sabi ko.

"You want me pissed?"

Tumango ako. "Pero gusto ko lang makita. Kaya 'wag ka magagalit ha?"

"How can I when you're always acting cute in my eyes?"

Napatigil ako sa paglalakad habang siya ay diretso lang na parang walang sinabi. Naramdaman kong nag-init ang pisngi ko.

Nang tumingin ako ulit sa kaniya ay nakita ko siya sa gitna ng daan. Sa kanan niya ay ang daan ng mga palabas ng palengke habang sa kaliwa ay ang mga papasok. Nasa gitna lang siya, nakahinto at nakatingin sa akin. Hindi binibigyang pansin ang mga nasa paligid.

"Tara na," sabi niya bago ako ulit talikuran at nagsimulang maglakad.

And it came into me in slow motion. The way he turned to me and walked out.

Then I wonder, will there be a time that I'll see his back facing me as he walked away from me?

Because like what Nana said, people go. Whether we like it or not. Whether they like it or not. Kaya habang kasama mo pa sila, dapat ginagawa mo na ang mga bagay na gusto mong gawin kasama sila. Para kapag dumating 'yung araw na aalis na sila, walang pagsisi na mapapalaya mo sila.

I shook my head at the thought. I suddenly missed Granpy.

Binilisan ko ang lakad saka tumabi kay Zaffron.

"'Wag mo kaya ako iwan," I told him. "Kita mong ang haba ng biyas mo, e."

"Don't worry, I won't leave you."

Sakay ng bisikleta niya ay nakarating kami sa tapat ng isang bahay. Kupas na ang kulay ng abong gate at ganooon rin ang sa bahay. May mga halamang sumisilip sa pader.

Binuksan ni Zaffron ang gate sa pamamagitan ng paglusot ng kamay sa bandang itaas ng gate na may mga patusok na disenyo.

"Come in."

Tumango ako at naunang pumasok. Lumabas siya sandali at ipinasok ang bike niya saka inilagay sa isang gilid. Bumungad sa akin ang isang maliit na tiresa. Pagkapasok ay ang sala na may mataas ng ceiling. May kahoy na upuan na may putting cushion at babasaging center table. Sa kaliwa ay may bakal na hagdang pabilog na magdadala sayo sa sa isang pinto sa itaas.

"That's the attic." Napabaling ako kay Zaffron an nakatingala na rin sa tinitingnan ko. Napatango-tango ako.

Sa tapat ng itim na hagdan ay isang maliit na hallway na nadungaw ko at may tatlong pinto. Sa ilalim ng attic ay ang kusina. May G-shape counter ito. Ang buong bahay ay naglalaro sa grey at white na may accent ng itim at wooden design. May may buhay ang bahay sa loob at maganda. Malinis rin at parang naalagaan hindi tulad ng sa labas na kupas na ang mga kulay. Marahil sa ulan kaya dull na ang kulay ng pintura.