My Short Tempered Husband (Freezell #5) [Completed]

Nine

Aeickel's P.O.V

"I am Aeickel Lavria Lou-- Freezell," saka ako lumayo sa kanya at bumalik sa pagkakaupo ko.

Nakita kong napanganga siya sa sinabi ko. Halatang gulat na gulat siya at hindi mahanap ang dapat na salitang nais niyang bitawan sa akin. "Y--You are what?"

"I am Aeickel Lavria, twin sister of Leickel Avria. Your ex girlfriend," I said looking straightly to his eyes.

Instead of answering, he chuckled sarcastically. "What a really really perfect situation."

Nakipagsukatan siya ng tingin sa akin na animo pinipilit niyang alamin mula sa mga mata ko kung totoo ba ang lahat ng sinasabi ko sa kanya.

"Is it a bomb that suddenly exploded in your face?" I said coldly.

"No. Actually it was a firecracker that suddenly made this situation worth looking forward to," saka niya pa binasa ang pang ibabang labi niya gamit ang dila niya.

"Aren't you awkward? I am your supposed to be sister-in-law, but now---"

"I have no intention of marrying Leickel," ako naman ang tila natuod sa itinuran niyang iyon.

"You told me you love her. You even acted that you love her wholeheartedly," depensa ko. Is he just trying to trick me?

"Just like you said, it was probably my confusion and illusion. Maybe, I just got use to her presence kaya nang mawala siya, akala ko mahal ko siya," sagot niya sa akin.

"How can I trust your love, if you can change your heart as fast as the speed of light?" Panunuya ko sa itinuran niya sa akin.

Tumayo siya mula sa pagkakaupo at lumapit sa sliding window ng opisina ko. Sa ngayon ay nakatalikod siya sa akin.

"I fell with Leickel's cold eyes the very first time I saw her, but those unexpressive eyes were gone the next time I met her," saka niya binuksan ang bintana at humarap sa akin. "Tell me Aeickel, was it you?"

"What?" Maaaring may mga bagay akong nalalaman ngunit tila ako nabobobo kapag si Nigel ang kaharap ko.

"The woman I met for the first time in the waiting lounge at Sapphire Condominiums. Was it you?"

Doon tila nanlambot ang mga tuhod ko. Nagpapasalamat ako at nakaupo kung hindi ay baka bumagsak na ako. "W--Why?"

"So it was you," saka siya mabilis na naglakad papalapit sa akin.

Bawat paghakbang niya ay tila ako napapagutan ng hininga. Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip niya o kung anong binabalak niya sa ngayon.