Hiding Ms. CEO

Chapter 23

After a long drive ay nakarating kami sa isang liblib na lugar...all you can see are sand, mountains and the sea. 
K
"Were  here baby" masaya niyang sabi. Tinangal ko ang seatbelt ko at dali daling lumabas. Masayang tinignan ko ang paligid..

It was peaceful. I felt him held my hand at marahan itong pinisil.

"Lets go inside na" tumango nalang ako at nag lakad papunta sa isang mliit na bahay .  The exterior  of the house was made of woods and logs. Umakyat kami front portch at pumasok na sa loob ng bahay at inilibot ko ang paningin ko ay Namangha sa disenyo sa loob ng bahay.

Simple and cozy I said to myself

"Do you like it? " tango naman ako at patuloy parin sa pag gala ng mga mata ko.

"Its cozy"

"You want to see upstairs? " excited naman akong tumango at nag lakad pataas.

"Btw... Kaninong bahay ito?...sayo?"

Tumango tango siya at humugot ng isang susi para buksan ang kwarto sa harap namin.

"yeah....lets go inside"

the room has a simple a king sized bed but what caught my eyes was the window... Its a really big window.

"You like it? " 

Nakapameywang akong humarap sa kanya...

"Tell me Kaden...how did you end up as my secretary?" 

"Baby... "

"Dont change the topic...I've been thinking about since the day you took me here" 

He sighed at diretsing tumingin saakin.

"It was a dare between me and Amanda five years ago"

"She dared you to be my secretary for five years?"

Napakamot siya ng batok

"Not exactly five years...its just that nag enjoy na ako kaya I decided to stay"

"Huh? Then what about your work? "

Napanguso siya

"Being your secretary kinda my job... But then you fired me so Im back at Accosta Group of Companies "

Tumango tango nalang ako at inayos ang buhok ko. 

"So..baby lets eat" magiliw na pag aaya niya saakin.

I pouted my lips at pa cute na tumango tango.

Bumaba kami at dumetetso sa kusina...naupo ako sa isa sa mga bar stool sa may kitchen counter at pinag masdan si Kaden nag bbukas ng fridge. 

I dont know but why do I find him sexy holding the handle of the fridge

"Baby" tawag niya saakin

"Yes? " 

"What do you want to eat for lunch?"

"Chicken " I unconsciously  said. At nag patuloy sa pag panonood sa kanya. 

After a few minutes of watching him cook thats when I realized that he really looks familiar  like I've seeb him before....,bago pa sha maging secretary ko.

"A piso for your thoughts?"

Inaabot niya ang isang piso saakin.. Ngumiti ako at kinuha ang piso sa kanya.

"so... Anong nasaisip mo ngayon baby?....  Magkasalubong pa yang kilay mo"  natatwang sabi niya at pinag hiwalay ang magkahiwalay kong ko na palang kilay.

"Si Yennis" pag sisinungaling ko..kumunot ang noo ko ng maamoy ang mabangong amoy ng bulalo... Nanubig ang bagang ko at  biglang nag wala ang mga bulate sa tiyan ko.

"Asan yung fried chicken ko?" pang aasar ko sa kanya.

"Dapat na ba akong mag selos"

Dumilim ang tingin niya.

"H-Huh? "

"Palagi nalang fried chicken hinahanap mo" masamang tinignan niya ang walang laman na bucket ng fried chicken.

Hindi naman ako makapaniwala sa narinig

"ang childish mo... Kain nalang tayo " 

Tumayo ako at nanguha ng dalawang plato. Pagbalik ko nakita ko parin si Kaden na masama ang tingin sa bucket ng friedchicken

"Kaden" tawag ko sa kanya.

"No...call me baby"  seryosong sabi niya masama parin ang tingin sa may bucket

"Kaden..para kang bata...let's eat na" hindi niya ako pinansin at masamang tinignan lang ang walang kamalay malay ng bucket ng jollibee.

"Kaden" tawag kong muli ngunit hindi lang niya ako binigyan ng pansin at mas lalong kumunot and noo niya at nag salubong ang kilay.

I sighed ng mapag tanto kong he's acting like a child right now...hindi ko na siya pinansin at kumaing mag isa.. He'll eat when he gets tired looking at that innocent piece of paper I Thought to myself.

Natapos akong kumain at ng tignan ko kung kumakain na ba si Kaden ay napa mentally facepalmed ako. He is still acting a five year old na hindi binilhan ng laruan ng nanay.

I sighed at mariing hinilot ang sentido ko

"Kaden" tawag ko. He looked at me pero inirapan lang niya ako at nag lakad papalabas.

Ng lumabas ako ay hindi ko na siya naabutan kaya naisipan kong pumasok nalang ulit.

Isang oras na ang lumilipas ay wala paring Kaden ang bumabalik kaya naisipan ko ng lumabas para sundan siya.

Ng makarating ako malapit sa dagat ay napansin ko ang isang papel nan nakaipit sa bato..  Agad ko ito itong binasa.

'Hindi kita kakausapin hanggang hindi mo ako tinatawag na baby '

Na face palm ako at huminga ng malalim at malakas na sumigaw

"BABY" ng maisigaw ko na iyon ay mabilis akong tumakbo papuntang bahay at naupo sa sofa...I took out my phone at nag laro nalang ng PvZ habang hinihintay bumalik si Kaden.

After a few minutes of playing PvZ ay narinig ko na rin ang pag bukas ng front door  at pag pasok ni Kaden. Tinago ko yung phone ko at binuksan yung tv.

Naramdaman ko siyang umupo sa tabi ko

"Alexandria" tawag niya saakin. Lumingon ako sa kanya at tinaasa lang siya ng kilay.

"Yes? " kiming tanong ko sa kanya. Ilang segundo siyang natahimik.

"Lets be officiall" seryosong sabi niya.

Natigilan naman ako sa narinig at parang na pipi... Sumikip ang dibdib ko at parang biglang nag ka pak pak ang bulati ko sa tiyan..

"W-What? " I barely uttered.

"before we go back to the city I want you to officially be mine" bakas ang sinseridad sa mga mata niya.  "kung hindi ka pa handa...ayos lang naman...I understand"

"W-wait....I...." hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong sabihin.. This is the first time that I was put in a situation like this

"Gusto ko lang naman magkaroon ng karapatang mag selos at ipag sigawan na you're mine and Im yours" 

Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko... Parang may buhay ang labi ko..

And the next thing I knew I already crashed my lips into his lips.