Chapter 32

1K 20 12
                                    

"Are you done packing?"  walang ganang tanong niya.

"Why are you even here?" bad trip na tanong ko sa kanya. Sobrang na bbadtrip ako dahil sa sinabi niya sa isang interview.

"Why are you mad?" he nonchalantly asked. I just gave him a blank stare at nag patuloy sa pag eempake.

"Alexandria" he called again

"why do you have to tell the world that Im going to be your date in that charity...ayan tuloy dami nanamang nakakadiring issue satin"

Pinitik niya ang noo ko...

"Just trust me on this...lil sis...just continue packing"

marahan kong hinimas ang noo ko at  umirap sa kanya.

Nag patuloy ako sa pag eemapke.

"Why do I exactly have to pack alot of clothes? "

"You dont have pack anything to be honest... "

I gave him a what the hell look at nginisian lang niya ako

"Then why am I even packing?"

"I just like to see you busy"

Tinaasan ko siya ng kilay.

"and why is that?"

Bago pa siya magsalita ay nag ring na ang phone niya... Agad niyang sinagot.

"Hello" seryoso nyang bati sa kabilang linya.
Bigla akong napahawak sa dibdib ko..bigla akong kinabahan.

Kya Pierre's  jaw clenched

"Alright...I'll be there"

He looked at me and smiled

"I need to go somewhere " bago pa ako makapag paalam ay nakalabas na siya ng kwarto.

I streched my arms ng matapos akong makapag empake... Tinignan ko ang mga maleta sa harap ko. I decided na mag stay sa France ng ilang buwan.just to clear my head off.

Just to be away from him....

I heaved a sigh...

I dialed  Keandra's  number at pagkatapos ng ilang ring ay sinagot din niya ito.

"Hello po maam" masayang bati niya mula sa kabilang linya.

"I'll  be taking a vacation in France"  inilayo ko yung phone sa tenga ko ng marinig ko ang tili niya mula sa kabilang linya.

"Hehehe... Sorry maam"

"Bakit ka kasi tumitili? "

"kasama mo po mag travel yung poging lalake sa office mo? " kinikilig na tanong niya...napailing iling nalang ako sa tanong niya. 

Muli ko nanamang inilayo ang phone mula sa tenga ko ng isang malakas na tili nanaman ang pinakawalan niya.

"Isa pa Keandra" natatawa man ay ginawa kong inis ang tono ng boses ko.

"Sorry po ulit... Kakakilig lang po kayo eh"   impit na tili niya.

Napakamot nalang ako ng ulo sa sinabi niya. I explain na sa kanya lahat ng gagawin habang wala ako.

Ibinaba ko ang tawag....I let out a small scream ng may magsalita mula sa likod ko.

"Are you okay? " natatawang tanong ng taong iyon.. Lumingon ako at tinignan siya ng masama 

Itinaas niya ang dalawang kamay..umaaktong parang sumusuko.

"Im sorry....I was just going to ask you if you want to eat some lunch" nginiwian ko lang siya at inayo ang sarili ko. 

Hiding Ms. CEOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon