Hiding Ms. CEO

Chapter 31

It was a stressful week for me... Wala siyang tinangap sa mga sinend kong design. Today nag set ullit ng meeting si Lana para sa gown.

I put my hair in a ponytail at naglagay lang ng light make up....I wore a simple white dress that reached below my knee... I took my stuff and made a quick glance on the mirror bago ako umalis.

I looked at my phone para tignan kung anong oras na. Its still four pm

Maaga pa kaya naisapn ko munang dumaan sa Cakes n'kisses..
I parked my car...as soon as maka baba ako napansin ko ang isang tao taking pictures me.. i mentally faced palmed..  At nag dirediretso ng pumasok sa loob.  Unanag nahagip ng mata ko yung table na inupuan namin ni Kaden nung dinala niya ako sa Baler.

"Diba siya yung rumored girl ni Pierre?" rinig kong bulong ng isang costumer sa lakatabi niya.

"Hindi naman pala siya ganon kaganda... Ang basic" 

Napakunot ang noo ko sa narinig.. First me and my half brother aren't dating and second simple is better I said to my self..

"Ms. Pasok daw po kayo sa office ni Maam Vanna" kalabit sa akin ng isang waiter. I smiled and nodded my head..

Huminto ako sa dalawang costumers...I looked at them straight face "We are not dating " at dirediretso ng naglakad papasok sa office ni Xenon.

"napadaan ka? " tumayo siya at umupo sa tabi ko. 

"Just to pass time...I have a meeting later " walang ganang sabi ko.

"Kanino don sa babaeng parang buhangin sa sahara dessert ang balat? "  natawa naman ako sa sinabi niya

"W-What? " tumatawang tanong ko sa kanya. 

"Si Lana na sobrahan sa spray tan"

"Baliw ka talaga"
I turned on the tv at agad ko ring pinatay ng bumingad saakin ang muka ng kuya ko at muka ko.

"Ugh!... This is so annoying"

"Shempre! alam mo naman sigurong pantasya ng buong mundo yang kuya mo..."she said as a matter of fact. Napailing iling nalang ako...

"Bakit kasi hindi nyo pa ipagkalandakan sa buong mundo na magkapatid kayo? "

"You know people if they find out na may connection ako sa mga Leroux ." maikling sabi ko.. Napanguso siya at tumango.

It was already  5:30 pm ng maisipan kong umalis  sa cafe ni Xenon...
I gave her a quick hug and said my  bye bye. 

Nang makarating ako ay sumalubong saakin ang isang receptionist.

"This way ms. "  I smiled at sinundan siya.

Natigilan ako ng matanaw ko yung taong ayaw ko ng makita.. He sitting  beside Lana looking serious..kinuyom ko ang mga palad ko at huminga ng malalim..

You dont mix personal stuff with work.. I kept saying to myself. I put on a fake smile at umupo sa harap nila.

"Alexandria" tila gulat niyang sabi. I gave him a fake smile at diretsong tumingin sa mga mata niya.

"It's nice to meet you Mr. Accosta" pakiramdam ko matutunaw na ako sa mga titig niyang binibigay saakin.. He was looking at me intently

Mahina akong tumikhim at ibinaling ang tingin ko kay Lana

"So Ms. Lana may napili ka nabang design " she just rolled her eyes at ibinaba yung portfoliong binigay ko sa kanya.

"I don't like any designs...it doesn't suit my taste...looks cheap"  

I bit the inside of my cheek at niralolaro yung dulo ng dress ko. Seryoso akong tumingin sa kanya.

"I understand.... Those the only designs I could show you"

"And why is that?...totoo naman your designs looks cheap." halos pasigaw na sabi niya

"Lana.... Stop it" walang emosyong pigil sa kanya ni Kaden.

Naningit ang mata ko sa narinig... Pinilit kong pakalmahin ang sarili ko.

"I can refer you  to another designer... If you prefer that " 

tila biglang umasim ang muka niya.

"I know now.... Hindi mo matanggap  na me and Kanden are getting married...accept it Alexandria pinag laruan ka.."

"Excuse me" tumayo ak at nag dirediretso sa womens restroom.

Tinignan ko ang sarili ko sa salamin.. Mariin akong napapikit ng maramdaman ko ang luhang  gustong tumulo.

Im not gonna cry anymore...tama na yung iniyak ko.. Its not worth it I said to myself. 

Nag hilamos ako at inayos ang sarili ko. I looked at the mirror one last time bago ako lumabas.

Kaunti akong napaigtad ng maramdamn ko ang isang  kamay sa braso ko.

"Are you okay?" bakas ang pag aalala sa tono niya... 

Naestatwa naman ako ng mapagtanto kung kaninong boses iyon.

"Let go.. " madiin ang pag kakasabi ko.
Malamlam ang matang tinignan niya ako
"Alexandria... I just want to talk."

"Ano pa ba ang dapat pag usapan? "
"Us... Tayo... Lets talk about us"  mahinang sabi niya.nardaman ko ng unti unting ng hihina ang mga tuhot ko na anytime soon ay mag ccolapse na ito. 

Marahan akong umiling iling at tumingin sa kanya.

"tama na Kaden.... Wala na tayong dapat pag usapan pa"

Marahas siyang umiling.

"dahil ba to sa putanginang Leroux na yon? "

Napayuko ako nalang ako.. Gusto kong sabihing hinde

"Im leaving" malamig na sabi ko.

Tumalikod na ako sa kanya ay akamang hahakbang na ako palayo ay nag salita siya.

"Sobrang mahal kita Alexandria... Seeing you with him kills me "

I bit my lip at nag simula ng maglakad papalayo  sa kanya..
Gusto kong lumingon at tumakbo pabalik sa kanya..pero pinigilan ko ang sarili ko

Napasandal ako sa pinto ng sasakyan ko ng makarating ako sa may parking.

"here" lumingon ako at nagulat ako.. It was kuya Pierre.

"what am I suppose to do woth this" takang tanong ko sa kanya.. He just flicked my head

"Cry.." maikling sabi niya. Napakunot noo ko

"But I don't want to cry "

"Clearly... You want to cry...look at your eyes"

Napalunok ako ng maramdaman ko ang luha na malapit ng tumulo

He opened his arm at hindi na ako nag dalawang isip...I hugged him tight and cried my heart out

"Kuya...it hurts...  I still love him but Im scared.. Kuya what should I do" He wiped my tears and looked at me

"Come with me tommorow to France...."

"Why? "

He smiled at ginulo ang buhok ko...

"trust me"