Kabanata 43

37 4 7
                                    


Nandito ako ngayon sa loob ng cafeteria. Alas diyes na ng gabi ang ngayon pa lang ako kakain ng dinner. Ang dami ko pa kasing ginawa kanina kaya hindi agad ako nakakain.

Gutom na rin ako ngayon at medyo sumasakit yung likod ko. Ng makuha ko na ang order kong pagkain ay naupo na ako sa isang table malapit sa entrance nito.

Naupo na rin naman ako dito at nagsimula ng kumain. Walang masyadong tao ngayon dito sa cafeteria dahil anong oras na rin naman.

Paniguradong tapos ng mag sikainan yung iba at mga tulugan na. Hindi ko na lang yun pinansin at nagpatuloy ako sa pagkain ko.

Ng isusubo ko na sana ang pagkain ko ay biglang may naupo sa harapan ko. Sa mismong table ko pa. Napaangat naman ang tingin ko sa unahan at napataas ang isa kong kilay.



Kabanata 43

Confront

Ng makarating ako sa condo ko ay agad akong nagdiretso sa kwarto, walang balak na tumigil kakaiyak.

Binuhos ko lahat ng luha ko ngayon kaya paniguradong pugto ang mata ko nito bukas, pero wala akong pake. Wala akong pake kahit na mapugto ang mata ko ngayon.

Ang kailangan ko ay iiyak ito. Kailangan kong mailabas lahat ng kinikimkim ko ngayon dahil ang bigat bigat, tangina.

Iyak ako ng iyak hanggang sa hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako. The next day I woke up, my face is so ugly. Damn, I'm ugly right now.

My eyes are swollen and red. Takte, kakaiyak ko ito kagabi ei. Napatingin ako sa suot ko at nakita na yung suot ko kagabi hanggang ngayon ay suot ko pa rin.

Hindi na ako nakapagpalit ng damit dahil sa kakaiyak. Nakatulog na lang ako basta basta at ni hindi man lang nakapaglinis ng katawan ko.

Lumabas ako sa kwarto at dumiretso sa kusina. Sumasakit ang lalamunan ko ngayon at ang dry dry ng lips ko. Kailangan ko ng tubig dahil baka mamaya ay ma-dehydrate na ako.

Ang dami kong nailabas na luha kagabi kaya kailangan ko talaga ng tubig ngayon. Halos maubos ko ang isang punong pitsel ng tubig.

Napatingin ako sa orasan at nakitang alas kuwatro pa lang. Madami pang oras para maayos ko ang sarili. Hindi pwedeng pumasok ako sa trabaho na namamaga ang mata ko.

Nanlalagkit na rin naman ako kaya kinuha ko na yung towel at pumunta ng bathroom para maligo. When I enter the bathroom, inalis ko agad ang lahat ng saplot ko.

Pinuno ko ng tubig ang bath tub at nilagyan ng sabon. Ng mabula na ito ay agad rin akong lumusong dito. Nakaka-relax pag ganito.

Umayos ako ng higa sa bath tub at pinikit ang mata ko. As I closed my eyes, a picture of Cal Denzey's crying face appeared. Agad agad kong minulat ang aking mata ng makita yun.

And for the nth time, tear escaped my eyes. Am I going to cry again, huh? Napapagod na akong umiyak, sumasakit na yung mata ko.

Not only my eyes hurt, but also, my heart ache. Damn, bakit kailangan ganito ang mangyari? Kailangan ba talagang mahirapan ako ng ganito ngayon? Kailangan ba talagang masaktan ako?

I heaved a sigh and closed my eyes. Sumasakit ang katawan ko, kailangan ko itong ipahinga. May trabaho pa ako bukas kaya kailangan kong magpahinga.

Pinalis ko ang ilang takas na luha sa pisngi ko. At ng matapos na ako sa pagligo ko ay agad na rin naman akong natulog.

When I wake up, agad akong nagpunta sa bathroom at naghilamos ng mukha. Nagdiretso ako sa kusina para magluto ng breakfast ko. Ng matapos ako sa pagkain ay naligo na rin naman ako.

Falling for You (Pretty Girls Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon