Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Genç kadın giydiği mavi elbisesinin pilelerini düzelterek apartmanın merdivenlerinden inerken, annesinin babasının, kardeşinin kendisine balkondan bakıyor olduklarına emindi.
Dudağına sürdüğü pembe ruj elbisenin altına giydiği topuklu botlarıyla oldukça iyi bir kombin yaptığını düşünüyordu. Saçını dağınık bir topuz yapmıştı. Apartmandan çıktığından hemen önündeki arabaya bakarak duraksadı.
Kürşad arabanın içinde bekliyordu. Gerçekten gelmişti. Arabanın içindeki adam aniden bakışlarını ona çevirdiğinde Özlem hızlı hareket ederek arabanın diğer tarafına geçti. Kapıyı açıp ön koltuğa oturdu.
Derin bir nefes aldıktan sonra kahve gözlerini adama dikti. "Merhaba."
"Merhaba. İyi misin?"
"Evet iyiyim. Sen nasılsın?"
"Bende iyiyim." diyen Kürşad gülümseyerek arabayı çalıştırdı.
Değişik bir gülümsemeydi. Özlem göz ucuyla adamı incelerken bir yandan parmaklarıyla oynayıp duruyordu. Stres olmuştu. Garip hissediyordu. Fakat bu his korku değildi. Yanındaki adamı tanımasa da ona güveniyordu. Belki de bu ona garip geliyordu. Tanımadığı birine nasıl güvenebilirdi?
"Avukat olduğunu duydum." diyen Kürşad ile düşüncelerinden ayrılan kadın "Evet. Avukatım, bürom var orada çalışıyorum." dedi.
"Anladım. Bende polisim."
"Biliyorum."
"Biliyor musun?
"Elbette. Seni ve babanı mahallede bilmeyen yok. Polis baba oğul. Karahisarlı." dedi Özlem. Beklediğinden daha rahat konuştuğunu fark etmesi uzun sürmedi.
"Karahisarlı. Hala böyle seslenen var mı?"
Özlem adama doğru tamamen döndü. "Evet. Neden öyle diyorlar?"
Genç kadın bu konuda çok meraklıydı. Kürşad'ta bunu fark etmişti. Bu kadın beklediğinden daha meraklıydı. Açıkçası konuşmak onu da rahatlatmıştı.
"Lisedeyken arkadaşlar adımı söylemezdi. Karahisarlı derlerdi. Sonra anlamadığım bir şekilde tüm mahalle Karahisarlı diye seslenmeye başladı."
"Anladım."
Genç kadın önüne döndüğüdne telefonuna gelen mesajla telefonunu açtı. Yakın arkadaşı Esme'den mesaj gelmişti.
'Ne yaptınız? Çok merak ediyorum haberdar et beni.'
'Arabadayım. Akşam anlatırım.'
Mesajı gönderdikten sonra telefonu kapatan genç kadına "Armada'ya gidelim dedik ama kafeye falan da oturabiliriz. Gezmek istersen tabi Armada'ya gidelim." dedi Kürşad.
"Aslında buluşma amacımız için kafe daha uygun değil mi?"
Kürşad başını olumluca salladı. "Peki beğendiğin bir kafe var mı? Oraya gidelim."
