Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Genç adam hastane koridorunun bir tarafından diğer tarafına doğru yürüyüp duruyordu. Özlem'in babası ve annesi de hastaneye gelmişlerdi.
Babasının kalbi yeniden atar atmaz hastaneye gelmişler, durumu kontrol altına almaya çalışmışlardı. Deli gibi bir o yana bir bu yana yürüyen adamın yanına en sonunda Özlem gelip Kürşad'ın koluna dokundu. Adam bakışlarını Özlem'e çevirdiğinde "Lütfen biraz otur. Saatlerdir ayaktasın. Şimdi bir şey olacak." dedi Özlem.
Kürşad'ın bakışları yumuşarken kadınla birlikte koridordaki koltuklara oturdu. Doktor neden hala çıkmamıştı? Sorun neydi? Babası neden kalp krizi geçirmişti?
Sıkıntı dolu bir iç çeken Kürşad dakikalar sonra nihayet yanlarına gelen doktor ile oturduğu yerden kalktı. Aslında herkes kalkmıştı. Doktorun etrafını sardıklarında Yalçın abisinin yanına geldi.
"Kudret Bey iyi. Kalp krizinin nedenini araştırdık. Sağ atriuma giden damarda tıkanıklık tespit ettik. Vücudu kendini toparlayınca anjiyo olması gerekiyor. Şimdilik geçmiş olsun. Çok güçlü bir babanız var."
"Görebilir miyiz babamı?" diye sordu Yalçın.
"Elbette."
Doktor Kürşad'a bazı tavsiyelerde bulundu. Ardından hep birlikte odaya girdiler. Kudret Bey üstünü örten bir örtü ile uzanmış yatıyordu. Kalp ritimlerini gösteren ekrana bakan Kürşad derin bir iç çekti.
Kudret Bey iki oğluna bakıp gülümserken Yalçın babasının yanına oturup ona sarıldı. Ona bir şey olacak diye çok korkmuştu. "Geçmiş olsun baba. Korkuttun bizi."dedi Kürşad.
"Korkmayın oğlum. Buradayım işte."
"Geçmiş olsun Kudret." diyen Ayhan Bey'e bakan Kudret Bey "Sağ ol dünürüm."dedi adam.
Babası gerçekten eskisi gibiydi. Kürşad buna emindi. Tam o sırada farkında olmadan ağlayan Özlem burnunu çekti. Çok korkmuştu. Kendini nasıl kastıysa şu an gevşemişti. Herkesin bakışı ona dönerken "Gelinim gel bakalım yanıma." diyen Kudret Beye bakan Özlem ona doğru ilerleyerek "Geçmiş olsun Kudret amca çok korktuk." dedi.
Gözlerini silmeye çalışarak adamın yanına ilerledi. Özlem hafifçe yatağa dayanarak oturdu. "Güzel kızım. Sil bakayım o gözlerini."
Genç kadın denileni yaptı."Benim hiç kızım olmadı. Ama artık sen benim kızımsın."diyen Kudret Bey Özlem'in elini tuttu. Ardından yanında duran Kürşad'ın elini tuttu. İki eli birleştirdi.
"Kürşad'ımın mutluluğunu bu dünyada görmeden gidersem Gülistan'ıma ne derim?"
Özlem yeniden gözünden süzülen yaşa engel olamadı. "Baba ben zaten mutluyum. Düşünme bunları, dinlenmene bak."
"Olmaz. Söz verin bana. Evlenmek için çok beklemeyeceksiniz."
Kudret Bey'in gözleri dolarken Kürşad "Baba." dedi. Derin bir nefes verirken Özlem birden "Tamam." dedi.
