Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kürşad elindeki dosyayı masaya fırlatıp sinirli bir şekilde ekibine baktı. "Ne demek oluyor bu?"
"Başkomiserim, adamı saldılar."
"Adam cinayetin bir numaralı şüphelisi. Gözaltında tutmak için delilimiz var."
Sinirden çılgına dönen Kürşad'ı kimin sakinleştireceğini bilmiyorlardı. Adam bir şeyleri kırıp dökmek, yumruklamak, hatta bağırarak küfür etmek istiyordu. Şimdilik bunlar istek olarak kalacaktı.
Yeşil gözlerini dosyaya çeviren genç adam hafif çıkan sakalında elini gezdirdi. Düşünüyordu. Ne yapabilirlerdi?
Tam o sırada "Kürşad!" diyen sesle birlikte yan tarafa doğru döndü. Müdürü yanında bir adamla birlikte ona doğru geliyordu.
"Buyrun müdürüm."
"Sinirini kontrol et. Sana adamı içeri tıkman için gerekli kişiyi getirdim. Narkotik şubeden Başkomiser Ahmet Turan."
Ahmet Turan (*İsimsiz Arzular kitabımın başrolü) adama elini uzattı. Kürşad'ta çok geçmeden uzatılan eli sıktı.
"Ben de Kürşad."
"Memnun oldum. Bir süre birlikte çalışacağız." diyen Turan arkadaki beyaz tahtada fotoğrafı olan adamı işaret etti. "Bu adam aynı zamanda uyuşturucu kaçakçısı."
İşte şimdi bu olay Kürşad'ın ilgisini daha çok çekmeye başlamıştı.
Özlem o sıralarda bürosuna gelen müşterisiyle konuşuyordu. Özlem Sepetçi. 26 yaşında bir avukattı. Hayatını hep adalet üzerine kurmuş olan genç kadın buna da her zaman inanmıştı. Fakat Türkiye adaletsizliklerle dolu bir ülkeydi. Sadece Türkiye değil, tüm dünya böyleydi.
Gelen müşteri ile anlaştıktan sonra bir başka dava daha aldığı için mutlu bir şekilde arkasına yaslandı. İşleri iyi gidiyordu. Hayatında her şey tam yerindeydi. Galiba tek eksiklik aşktı.
Hukuk fakültesindeki sevgilisinden ayrıldıktan sonra hayatına kimseyi almamış olması onun suçu değildi. Fakat her gün başının etini yiyen annesi bunu bir türlü anlamıyordu. Evlenmek zorunda mıydı? Elbette değildi. Yaşının ilerlediğinin farkındaydı fakat doğru kişiyi bulmadan böyle büyük bir olayı düşünmüyordu.
Yüzüne gelen siyah saçlarını kulağının arkasına sıkıştıran genç kadın bir an geçen sabah gördüğü adamı hatırladı. Karahisarlı. Ona böyle diyorlardı.
Ona neden soyadı ile hitap ettiklerine dair bir fikri yoktu. Adamın yeşil gözleri aklına gelip duruyordu. Gerçekten çok güzellerdi. Özlem daldığı düşüncelerden başını iki yana doğru sallayarak kurtuldu.
Kürşad, Hakim Özyurt denilen adama dair elindeki bilgileri başkomiser Ahmet Turan ile paylaşırken adamında onunla paylaştığı yeni bilgileri not ediyordu.
