GEÇMİŞİN İZLERİ

Gİ 5

(Atlas'ın ağzından)

Asi kızlara karşı çıktıktan sonra beni eve gönderdi yolda yürürken aklımdan bir sürü soru geçiyordu acaba beni neden kurtardı istediği için mi yoksa kızlara gıcık olduğu için mi neyse sonuçta beni kurtardı ona teşekkür ettim ama içim hala rahat değil gerçi teşekkür etmekten başka ne yapabilirdim ki, ben bunları düşünürken kapının önüne gelmiştim zile bastım ama açan olmadı telefonumu çıkarıp direk annemi aradım "anne eve geldim ama açan yok sen evde değil misin?" "Atlas kızım ben gündeyim anahtarın yanında değil mi senin?" "Değil ya tüh almayı unutmuşum." "Buğlemgil geldi ben çıkmadan seni sordular bende gelmedi dedim onları bi ara sanırım parka gidiceklerdi." "tamam annem onlar parktaysa ben yanlarına giderim." "tamam canım dikkat et kendine." "sende dikkat et kendine bay bay." "bay bay canım" annemle konuştuktan sonra hemen Buğlem'i aradım "Alo Buğlem parkta mısınız kanka" "Aynen parktayız kanka geldik size ama yoktun evde" "Evet yeni geldim bende geliyim mi parka?" "gel kanka sana bir müjdemiz var" "Hmm merak ettim şimdi bizim parktasınız dimi" "evet evet hadi çabuk gel" "tamam uçuyorum güzelimm" "uç güzelimm" telefonu kapattıktan sonra bizim mahallenin altında olan parka doğru yürümeye başladım buraya çok uzak değildi zaten 5 dakika içinde varmıştım kamelyalara bakmaya başladım en sondaki kamelya da oturuyorlardı ama çok kalabalıklardı 10 kişi rahat vardı bu kadar kalabalık olcağını bilsem gelmezdim kalabalık ortamları sevmem ne yazıkki artık gelmiştim ve Buğlem beni görmüştü artık gitmek zorundaydım bende kamelyaya doğru yürümeye başladım
"Selam" "Hoşgeldin Atlas" "Hoşbuldum" bizim üçlüyü yanıma çağırdım "Lan salaklar niye demediniz kalabalığız diye" Buğra konuşmaya başladı "Ne bilelim Atlas unuttuk işte" "Uff kalabalık ortamları sevmiyorum ki ben" Buğlem girdi araya "kanka katlanıver 1 2 saat" "Başka ne yapabilirim ki neyse sizin müjdeniz neydi?"  Selin koşmaya başladı "Şey ııı biz Buğrayla sevgili olduk" "Neeee ohaa tebrik ederim" "sağol" biz Selinle konuşurken Buğra beni kenara çekti ve konuşmaya başladı "Bak kanka Selin'e daha önce hiç sevgilim olmadı dedim zaten aramıza yeni katıldı bilmiyo olayları sende söyleme olur mu?" "Kanka sen ne yaptın ya yalan üzerine ilişki kurulmaz" "of bir şey olmaz sende söyleme olur mu?" "unutmazsam söylemem" "tamam"  biz konuşurken Buğlem bize seslendi "Lan hadi gelin D C oynıycaz" "Tamam geldik" kamelya ya gittik ve oynamaya başladık sıra Selin'e geldi Buğra'ya soracaktı Buğra D dedi Selin'in aklına bir şey gelmedi bende kulağına bir soru söyledim ama söylemez olaydım çok unutkan bir kız olduğumu da söylemiş miydim Selin Buğra'ya "Daha önce hiç sevgilin oldu mu" diye sordu sıçtım ben büyük sıçtım gözlerimle Buğra' dan özür dilemeye çalıştım ama o ona meydan okuyorum anladı şansıma tüküreyim Buğra soruya cevap verdi "olmadı" ama biri inanmadı yemin etmesini istedi Buğra da altta kalır mı yemin etti o arada selin "atlas hayırdır aramızı mı bozmaya çalışıyorsun?" "hayır aklıma geldi sor dedim."  şişe tekrar çevirildi ve lanet olsun Buğra bana sorucaktı ürkek bir şekilde D dedim ve beni yıkan soruyu sordu "şimdi herkesin içinde apartmanda ki olayı anlat" istemsiz bir şekilde gözlerim dolmaya başladı "y-yapamam" ben ağlamaya başlayınca Buğlem araya girdi "Buğra kendine gel saçmalama" Buğra tıslarcasına konuştu "Sen karışma" onlar kendi arasında konuşurken herkes sormaya başladı ne olayı anlatmamı istediler daha fazla dayanamadım çantamı topladım ve koşmaya başladım arkamdan bağırdılar ama hem ağlıyo hem  koşuyordum parkın sonuna geldiğimde boş bir banka oturdum ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım neden ya neden nedenn ortaya çıktı nedenn ben ağlamaya devam ederken sırtımda bir el hissetim hatta bir değil üç el.

(Asi'nin ağzından)
Olaylardan sonra parka gitme kararı almıştık. Parkta yaklaşık 10 kişilik bir gurup vardı bizim yaşlarımızdaydı. Sonra Atlas yanlarına geldi. Bu kızın böyle insanlarla ne alakası vardı. Biz sohbet ederken bi anda ağlama ve bağırma sesi duyduk. Atlas parkın çıkışına doğru ağlayarak koşuyordu. Bizde kalkıp peşinden koşmaya başladık. Çıkışın ordaki bir bankta oturdu ve ağlamya devam etti yanına gidip 3 ümüzde elimizi sırtına koyduk. Ben yanına oturdum "Atlas noldu?" "bişey yok Asi" "Atlas noldu söylesene" bağırarak "ihanete uğradım tamam mı en yakınım tarafından. En güvendiğim tarafından benim yıllar önce yaşadığım bir olayı gün yüzüne çıkarttı" sinirle "hadi gel gidiyoruz" "nereye" "o her kimse cezasını vermeye" atlası da yanıma alıp banka doğru ilerledim Barlas ve toprakta sinirlenmişti ve arakamızdan geliyorlardı. Banka vardığımızda içlerinden bir kız "hayırdır köpeklerini de mi alıp geldin?"dedi. İşte bunu demicektin güzelim bunu demicektin...