GEÇMİŞİN İZLERİ

Gİ 6

(Asi'nin ağızdan)

Bana bana köpek mi demişti o. Atlasa dönüp "olayla alakalı olmayanları gönder" dedim. Bize köpek diyen kız ve bir erkek haricinde herkes gitmişti.
"eveeeet bu kızın ağlamasına kim sebep oldu hadi ötün bakalım" erkek olan "ben sebep oldum var mı lan beni mi döveceksin hayırdır?" barlas ve toprağa baktım geri çekilip çocuğu işaret ettim buyrun sizindir anlamında.

Çocuk "atlas izin mi vericeksin senden hiç beklemezdim. Çok iğrenç bi-" sözünün drvamını getirmeden atlas "iğrenç olan benim öyle mi benim yaşadığım travmayı sen herkesin içinde söylersin iyisin ama ben hiçbişey yapmam iğrenç olurum öyle mi?!! Dövmelerine izin vericektim aslınada ama buyrun sizindir!!" işte bu benim için yeterli bir işaretti kızı saçından tuttuğum gibi çıkardım banktan. Etrafa" yardım edin "diye bağırsada gelenlerin hepsini atlas uzaklaştırıyordu. Ne diyorsa adamlar bizden koşarak uzaklaşıyordu. Lan bu kızda az fena değil ha.

Saçları elimde olan kıza "adın ne lan senin?" " s-sinem" "sineeeem şimdi boku yedin sinem bana köpek demiştin dimi." diyip kafasını dizime gömdüm. "Ama hemende yere attın kendini olmaz ki böyle" diyip kızı kaldırdım bir sonra ayakata durmasını bekledim. Çünkü bir insana düşünce bir daha vurursanız onun canı zaten fazlasıya yandığı için vurduğunuzu hissetmez ve size kin tutar. Ama kalktığı ve size karşı koyabileceğini düşündüğü zaman vurursanız size bulaşmaya bir daha cesaret edemez.

Kız kendini toplamaya başladığında bir tanede kafa gömdüm. Kız yere düşmüştü. Ama kendmi tutamıyordum bana köpek demişti bana. Bu kız beni tanımıyordu anlaşılan. Bütün okul benden korkar hatta okulu bile çıktı iş, diğer okullar falan da bilir adımı. Barlas ve toprak çocuğu dövmüş oturmuş kola içiyorlardı. Bende kızın yüzüne son bir tekme atıp yanlarına gittim. Barlas "atlas iyisin dimi?" "iyyim teşekkürler ama şimdi eve gitmem gerek herşey için tekrardan teşekkür ederim" "rica ederiz" dedi toprakta sonra o evine biz evimize dağıldık.

(Atlas'ın ağzından)

Asilerin yanından ayrıldım ve eve doğru yürümeye başladım hâlâ olayların şokundan çıkamamıştım nolmuştu bi anda öyle ya ama varya iyi dövdüler Buğrayla Selin'i ohh canıma değsin benim rolümde büyük sayılır insanları uzaklaştırmak kolay işmi ya aslında benim için hiçte kolay iş değil ben asla bağırarak küfür etmezdim gaza geldim lan "Ne bakıyonuz lan dik dik ayı mı oynuyo siktirip gidin yoksa sizde dövülürsünüz" ben Atlas bunları bağırarak söyledim oha ,ben bunları düşünürken eve gelmiştim bile hatta karşıdan da annen geliyordu "Nerdesin sultanım ya açta girelim bir sürü işim var benim" annem kapıyı açarken konuştu "açtım kızım açtım hem ne işin var senin?"  "Ohooo annem duş alıcam,yemek yiyeceğim, ödevim var onları yapıcam başka başkaaa yok ama ben bulurum" "tamam deli kızım hadi gir"

Eve girer girmez kendimi banyoya attım soğuk suyu açtım ve direk altına girdim şuan kıyafetlerimin ıslanması umrumda değil ben sadece bugün olanları umursuyorum nasıl yapmıştı ya nasıl herkesin içinde inanamıyorum kendimi tutamadım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım sessiz olmaya çalışıyorum ama olmuyor annem sesleri duymuş olucak ki seslendi "Atlas annem iyi misin?" "İyiyim anne merak etme birşey yok" "peki kızım"

Annemin içini rahatlattıktan sonra tekrar ağlamaya başladım ve tabi kendi kendime konuşmaya "Bu iş burda bitti Atlas artık kibarlık hanımefendilik yok artık sert bir kız olacaksın herkese karakterine göre davranacaksın adamına göre bundan sonra herkes haddini bilecek HERKES...

Banyodan çıktım ve odama gittim giyindikten sonra aşağı inip(evet bizimde evimiz dubleks) yemeğimi yedim tekrar odama çıktıktan sonra ödevlerimi yaptım ve günü kapattım.

Sabah saat 6.30 da kalktım ve işlerimi halletim annem aşağıdan bağırdı "Atlas annem giyin gel hadi kahvaltın hazır" "Geliyorum" dolabın önüne geçtim ve kendime beni sert göstericek kıyafetler aramaya başladım kafama koymuştum değişecektim dolaptan siyah yırtık kot pantolonumu aldım ve üzerine haki renkte olan askılı atletimi aldım bence bunlar beni gayet değişmiş ve sert gösterirdi kıyafetlerimi giyindip pantolonuma bir zincir geçirdim birde siyah bir hırka giyindim altıma ise yine siyah Converselerimi geçirdim az ama koyu renkte olan makyajımı da yaptım ve aynaya baktım gerçekten sert ve değişmiş görünüyordum ama güzeldim de yeni halimi gerçekten sevmiştim daha fazla aynanın önünde durmadım ve aşağı indim.

Annem beni gördüğünde ağzı açık kaldı ve zar zor konuştu "k-kızım noldu sana" "birşey olmadı annem değişiklik yapmak istedim haa bu arada bu halime alışsan iyi olacak çünkü artık hep böyleyim"  "peki kızım nasıl istersen ve bu arada gerçekten çok güzel olmuşsun" " teşekkürler" dedim ve kahvaltı masasına oturdum birşeyler atıştırdım ve oturma odasına gittim okulun başlama saatinden 2 saat erken kalkıyordum işlerimi 1-1.30 saate bitirdiğim için zamanım kalıyordu bende bu zamanda kitap okuyordum koltuğa yayıldım ve kitabımı okumaya başladım.

"Atlas kızım vaktin geldi hadi okulaa" annem seslenince saate baktım saat 7.45 di gerçekten okula gitme vaktim gelmiş hemen kitabımı bıraktım ve çantamı aldım son olarak da annemin yanağından öpüp kendimi evden dışarı attım kulaklığımı takıp yürümeye başladım bi anda önüme Buğra ve Selin çıktı onları takmadan yanlarından geçip yürümeye başladım bu hareketim Buğrayı sinirlendirmiş olacak ki arkamdan bağırdı "Hepiniz bunu ödiyceksiniz Atlas" kulaklığımı çıkarttım ve konuştum "Şimdi farkediyorum da gerçekten çok güzel dövülmüşsünüz" kulaklığımı takıp yürümeye devam ettim ama eminim şuan arkamda kuduruyorlar.

Okula geldim ve Asigilin oturdukları yere doğru yürümeye başladım o sırada Asi,Barlas ve Toprakı dürtüp "Nolmuş lan buna" dedi Barlas ve Toprak da bana bakmaya başlamışlardı ve gayet şaşkın duruyorlardı vay be demek ki gerçekten değişmişim yanlarına gittim ve konuştum "Oturabilir miyim?" Asi görünüşüme şaşırdığını belli etmemeye çalışarak "orası artık senin yerin"dedi bende çantamı Toprak'ın yanına koydum ve oturdum o sırada Barlas lafa girdi "Kızım noldu lan sana bir değişmişsin, hatta bakışların bile değişmiş" bu beni mutlu etse de belli etmeden konuştum "Değiştim Barlas saf, salak ve masum olmak o kadar iyi birşey değil ne kadar saf salak masum olursan o kadar ezilirsin ve ben ezilmekten bıktım" dedim hepsi bana gururla bakmaya başladılar ve Toprak konuştu "Resmi olarak aramıza hoşgeldin Atlas artık bizdensin" dedi ne kadar mutlu oldum anlatamam "Ne gerçekten mi çok çok sağolun" Asi lafa girdi "Tabi gerçekten artık bizdensin ha bu arada artık sürekli teşekkür etmeyi bırak bir yerden sonra çok sinir bozucu oluyor" "Şey tamam bir daha sık sık teşekkür etmek yok" " aferin kolay öğreniyorsun" biz kendi aramızda sohbet ederken hoca sınıfa geldi ve ayağa kalktık tam o sırada sınıfa Aleyna ve tayfası geldi hocadan özür diledikten sonra yerlerine geçtiler

Bize dik dik bakıyorlardı tek kaşımı kaldırıp oraya baktım ve ne var anlamında kafamı salladım ben kafamı sallayınca önüne döndü bende derse döndüm.Zil çaldı ve kantine indik kola alıp boş bir masaya oturduk kolaları içip sohbet etmeye başladık mesela Barlas'ın babası İstanbul'da bir kolejin sahibi aynı zamanda müdürüymüş,Barlas 13 senedir kickboksçuymuş vay be 13 sene sonra Toprak 5 senelik kickboksçuymuş Asi de 3 senelik kickboksçuymuş ben bunları düşünürken Asi konuşmaya başladı "Senide bizim gibi kickboksçu yapmalıyız sende bizimle idmana gelsene" ben ve kickboksçu olmak uzak şeylerdi ama değişicem demiştim o yüzden kabul ettim bir sonraki idmana onlarla beraber gidicektim ben yapardım ya yapabilirdim.

Tenefüsün bittiğini haber veren zil çaldı ve bizde kantinden kalkıp sınıfa doğru yol aldık,sınıfa geldikten 1 dakika sonra içeri hoca girdi ve klasik bir şekilde dersi anlatmaya başladı dersin ortasına gelmiştik ki içeri nöbetçi öğrenci girdi ve konuşmaya başladı "Hocam, müdür bey Barlas Soydan,Asi Yılmaz,Atlas Soylu ve Toprak Arslan'ı çağırdı şimdi odasına gidiceklermiş" hoca kıza tamam dedikten sonra gönderdi biz ise birbirimize  bakıyorduk en sonunda kalkıp müdürün odasına gittik içeri girer girmez müdür konuşmaya başladı"Barlas Soydan, Asi Yılmaz, Atlas Soylu ve Toprak Arslan başka okuldan öğrencilerle kavga ettiğiniz için okuldan atıldınız eşyalarınızı toplayın"dedi hepimiz birbirimize bakıyorduk zor olsa da ben konuşmaya başladım "Hocam bizi okuldan atacaksanız onları da attırın onlarda bizimle kavga ettiler ve bir sırrımı ortaya çıkardılar" dedim "Bu olay hakkında diğer müdür arkadaşımla konuşurum ama bu sizin okuldan atıldığınız gerçeğini değiştirmez OKULDAN ATILDINIZ."

İşte o cümle bizim yeni bir hayata başlangıç cümlemiz oldu herşey değişiyordu ve değişmeye devam edecekti...