Waarom hij? ✅

10: Google Maps

Het is alweer avond en we zijn net klaar met eten. Mijn vader en ik mogen de afwas doen. Wat een feest. We staan nu samen in het toiletgebouw en ik besluit mijn vader te vragen over vanavond. Nee dat heb ik nog niet gedaan. 

Waarschijnlijk vindt hij het wel goed. Mijn vader is niet zo moeilijk als mijn moeder. 'Pap is het oké als Daniel en ik vanavond weg gaan?' vraag ik hem glimlachend. Hij haalt zijn schouders op en zegt: 'Waarom niet.' Zie je. Hij is niet zo moeilijk. Top vader. 'Thanks pap.' 

En dan komt het echte probleem. Wat moet ik in godsnaam aandoen. Een outfit om in uit te gaan heb ik niet ingepakt. Ik dacht dat we elke avond in onze zwerverskleren op de camping zouden blijven. Maar nee. Verkeerd gedacht Noa. Waarom stemde ik hier ook alweer mee in? 

Na een paar jaar nadenken of ik niet gewoon mijn spijkerbroek zal aandoen heb ik soort van iets geschiktst gevonden. Het is mijn donkerpaars rokje met een simpel zwart topje. Niet heel bijzonder, maar zo ben ik qua kleding. Simpel. In mijn blonde haren heb ik snel een klemmetje gezet. Ik gris nog mijn tasje en telefoon mee naar buiten.

Daniel is allang klaar en wacht al buiten op me. Hij ziet er goed uit, zoals altijd. Hij fluit als hij met ziet en ik rol mijn ogen. Tijd om hem te slaan heb ik niet, want hij sleurt me alweer mee. 'Weet jij eigenlijk waar we heen moeten?' vraag ik hem dan. Dat weet ik namelijk niet. Het zal wel niet ver zijn, want we gaan lopend maar toch. 

'Google Maps.' antwoord hij als hij zijn telefoon in mijn gezicht duwt. Thanks Daniel zo kan ik het echt goed zien. Het zal wel. We lopen van de camping af en Daniel zijn telefoon begint te praten. Wat een kut stem heeft dat ding. Pratend volgen we de irritante stem. 

'Bestemming bereikt.' Dat ding had ook nog gelijk ook. Gelukkig waren we niet ergens in the middle of nowhere beland. Hoera voor Google Maps. Het gebouw waar we voorstaan ziet er best gezellig uit. Mijn gedachtes worden verbroken door een stem. Milou.

'Hey! Kom mee dan stel ik jullie voor aan mijn vrienden.' zegt ze en we lopen achter haar aan naar binnen. Van binnen ziet het er nog leuker uit. Hier kan ik me wel vermaken. Milou blijft stilstaan bij twee jongens en een meisje. Ze stellen zich voor als Yara, Quinn en Stan. 

Milou en Yara zien er echt honderd keer beter uit dan mij. Hun outfits zijn precies goed voor een avondje uit en hun haren zitten erg mooi. Mijn zelfvertrouwen zakt meteen van oké naar help. 

Yara stelt voor om te dansen. Dansen gaat hem niet worden voor mij, zonder alcohol. Daniel kijkt me vragend aan en knik naar hem. Ik vind het echt niet erg om hier even alleen te zitten. Dus bestel ik wat drinken, terwijl iedereen meegaat met Yara. 

Na nog niet eens vijf minuten komt Quinn of Stan alweer terug. Hun namen heb ik wel onthouden, maar wie welke is? Geen idee. Wat ik wel weet is dat hij zeker niet lelijk is. 'Kan je nu al niet meer?' vraag ik grijnzend aan hem. Hij schud zijn hoofd en vertelt me dat hij niet van dansen houd. Kijk ik ben niet de enige. 

'Daarom drink ik eerst.' leg ik hem uit. 'Goed plan.' en hij bestelt ook wat drinken bij de bar. 

Velen drankjes later sta ik toch op de 'dansvloer'. Yara heeft me meegesleept en ik kom erachter dat ze heel aardig is. In mijn ooghoek zie ik dat Quinn en Stan allebei bij de bar zitten, dus waar zijn Milou en Daniel? Al snel heb ik ze gevonden. Ze staan allebei met een drankje in hun handen te praten. Ergens in een dood hoekje.

Yara ziet me kijken, want ze stoot me aan. 'Ze steelt je vriend.' Ik schiet in de lach door haar opmerking. 'Hij is mijn vriend niet.' zeg ik. Het stoort me wel dat ze daar staan met z'n tweeën. Het hoort me niet te storen. 'Niet als je hem aan Milou geeft nee!' roept Yara. Daar heb ik even geen antwoord op.

'Als jij me nou vertelde dat Milou al een vriend heeft.' 

'Nope dat heeft ze niet.' 

Arghh!

'Dus ga achter je man aan!' 

Ze roept het nogal dramatisch, waardoor ik moet lachen. Echt niet dat ik daarheen ga, dan word het alleen maar ongemakkelijk. 'Ik vind het leuk genoeg met jou.' glimlach ik naar Yara en daar neemt ze genoegen mee. 

Het is ondertussen alweer later en de hele avond heb ik Daniel niet gesproken. Ook leuk. Hij staat alleen maar met Milou te praten. Wat is er zo interessant aan haar? Waar hebben ze het de hele tijd over? Te veel vragen Noa, stoppen. 

Ik weet niet eens meer waar ze zijn en ik let er ook niet meer op. Met Yara, Quinn en Stan is het ook gezellig. Ze praten tenminste met me. Ineens zie ik Quinn zijn ogen groot worden als hij naar iets achter me kijkt. Wat ziet hij nu weer? Ik wil me omdraaien om te kijken, maar Yara grijpt mijn arm vast. Vragend kijk ik haar aan.

Ze weet niet wat ze moet zeggen en ze kijkt haar vrienden aan voor hulp. Die staan nu met z'n tweeën te kijken naar wat er achter me gebeurd. 'Aan jullie heb ik ook niks.' mompelt Yara tegen de jongens. Wat kan er nou zo interessant zijn? Ik draai me om. Had ik dat maar niet gedaan. 

Daar staan ze. 

Daniel zijn fucking lippen op die van Milou.