Waarom hij? ✅

11: shit shit shit

Dit hoef ik niet te zien. Waarom moest ik ook alweer kijken? Mijn stomme nieuwsgierigheid nam het weer over. Ik wil weg hier. Tranen prikken in mijn ogen en ik weet niet eens waarom. Hoe stom doe ik.

Ik loop weg van de rest en ga naar buiten. Pfoe frisse lucht, dat had ik nodig. No way dat ik met Daniel naar huis ga lopen. Ik ga zelf wel. Laat ik mijn telefoon dan maar pakken. Wacht eens even. Zeg me niet dat ik mijn tasje binnen heb laten liggen. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan.

Zuchtend ga ik op een stoepje tegen de muur zitten. Naar binnen ga ik echt nog niet. Misschien dadelijk. 'Noa!' roept iemand ineens. Ik kijk naar de ingang van de club en zie Quinn daar staan. Ja ik weet de namen nu. Quinn is degene die ook niet van dansen houd. De knappere.

Voor ik hem wil roepen ziet hij me al. Hij zwaait met mijn tasje heen en weer. Yes hij heeft me gered. 'Je was deze vergeten.' zegt hij en hij komt naast me zitten. Ik glimlach en bedank hem. 

'Sorry dat je dat moest zien.' zegt hij dan na een stilte. Ik haal mijn schouders op en zucht. 'Ik weet niet eens waarom ik het zo erg vind.' Quinn kijkt me aan met een meen-je-die blik. 'Noa.' begint hij. Stop ik wil het niet horen. Ik duw mijn hand voor zijn mond. Helaas haalt hij mijn hand veel te makkelijk weg. 

'Je bent duidelijk smoorverliefd op die gozer.' 

Ik wist gewoon dat hij zoiets ging zeggen. Hij heeft het fout. Ik ben niet verliefd op Daniel. Toch? Waarom voel ik me dan zo kut? Shit Shit Shit. Wat als ik serieus gevoelens heb voor hem. Nee dat kan niet. 

'Sorry.' zegt Quinn weer. Waarom verontschuldigd hij zich steeds? Hij heeft helemaal niks fout gedaan. Daniel ook niet. 'Stop met sorry zeggen je hebt niks gedaan.' lach ik. Hij schud lachend zijn hoofd en wilt weer sorry zeggen, maar stopt zichzelf dan. Ik grinnik en ril. 

Het is best koud. Gelukkig heb ik geen trui of jas van een jongen nodig, want ik heb een vestje meegenomen. Dat bedacht ik me nog net voor we weggingen. Altijd goed voorbereid zijn. 

'Kom ik breng je terug.' zegt Quinn en hij springt alweer overeind. 'Je kan gewoon blijven als je wilt. Het is maar 5 minuten lopen.' vind ik. Langzaam sta ik ook op. Hij schud meteen zijn hoofd. 'Nee je denkt toch niet dat ik je alleen laat gaan.' Oké dan. 

'Stel je voor. Dadelijk word ik nog ontvoerd door de kerstman.' zeg ik sarcastisch. 'Ho ho ho.' grijnst Quinn en hij loopt al richting de camping. Tenminste dat hoop ik voor mij, want ik achtervolg hem en ik weet de weg niet. Ik ben wel blij dat hij me brengt, want anders liep ik hier alleen midden in de nacht. 

Als we uiteindelijk veilig voor mijn tent staan....van mij en Daniel, arghh Noa stoppen. Als we voor mijn tent staan bedank ik Quinn en gaat hij er weer vandoor. Meteen kruip ik de warme tent in. Zo veel beter. 

Ineens bedenkt mijn domme hoofd dat ik hier met Daniel slaap. En dat het pas vrijdag is en ik dus nog 2 dagen met hem zit opgescheept. Mijn leven is een hel. Wat als hij straks terugkomt. Dan moet ik gewoon doen alsof er niks is gebeurd, want dit zijn mijn zaken niet. Dat gaat dus niet lukken. Waarom kan ik niet gewoon normaal doen? Ik besluit Evy maar op te bellen.

Het is 1 uur s' nachts dus ik moet maar hopen dat ze opneemt. Gelukkig hoor ik al snel haar vertrouwde stem. 'Nooo waarom bel je me nu. Ik sliep.' kreunt ze. Oeps. 'Ik heb een probleem.' zucht ik. Nu maar hopen dat ze me niet gaat uitlachen. Ze zegt niks wat betekent dat ze wacht op mijn probleem. 

'Daniel zoende een meisje en nu voel ik me kut. Help me.' 

En dan begint mijn o zo hulpvolle vriendin me keihard uit te lachen. Ze stopt gewoon niet. Na een paar minuten kan ik er eindelijk tussenkomen. 'Evy ik meen het.' zucht ik. Ze is stil en ik weet gewoon dat ze nu met een lach op haar gezicht zit. 'Noa! Dit is een wonder!' gilt ze dramatisch in mijn oor.

Waar heeft die meid het nu weer over? 'Ik dacht dat dit moment nog wel even ging duren, maar het is er eindelijk. Na 17 jaar. Dat heeft je wel even tijd gekost.' ratelt Evy maar door. 'Eef ik vraag je om hulp. Waar heb je het in hemelsnaam over?' onderbreek ik haar. 

'No je bent eindelijk verliefd!' 

Jezus! Waarom denkt iedereen dat toch?

'Wanneer is de bruiloft?' 

Nu proest ik het uit. Evy is echt gestoord. 'Er komt geen bruiloft Eef.' leg ik haar rustig uit. 'Oh je kan ook gewoon voor de wet trouwen hoor, zonder bruiloft.' is haar antwoord daarop. Ik sla mezelf tegen mijn hoofd. 'Thanks voor je hulp vriendin.' zeg ik oog rollend door de telefoon.

'Oh ja sorry. Ik was even in shock, door dit alles. Zoen hem gewoon No!'

Goed advies. Vooral als je nog nooit hebt gezoend. Wat zou hij doen als ik hem zou zoenen? Oh mijn god wat denk ik allemaal. Ik word aangestoken door Evy. Ze maakt me gestoord. 

'Ben je gek?' antwoord ik haar dus. 

'Hm misschien wel, maar dat doet er nu niet toe. Luister doe gewoon wat goed voelt en dan komt het helemaal goed. Als hij jou niet leuk vind heeft hij pech, want de bruiloft staat al gepland. En als je nu nog steeds je gevoelens aan het ontkennen bent denk dan maar eens na. Je bent echt verliefd Noa!!!'

Inwendig lach ik om mijn beste vriendin. Ze is gestoord, maar ze helpt me tenminste. 

'Dankje Evy. Ik spreek je later.' zucht ik. 

'Tot later No. Good luck.' 

Ik hang op. En nu?

Ik zit hier in mijn tent naar mijn telefoon te staren. De afgelopen dagen ben ik veel met Daniel omgegaan. Hij is niet zo erg als ik dacht. Ik zie zijn gezicht voor me. Zijn leuke bruine haren en zijn fantastische ogen. Wat the fuck is er met me gebeurd?

Sinds wanneer ben ik verliefd op hem? En vooral hoe? 1 ding weet ik wel zeker nu. Verliefd dat ben ik. Dat hoeft alleen niemand te weten en dan gaat het ook wel weer weg.

'Fuck.'