That Childish Girl Is My Slave

Chapter Twenty Seven

[Chapter 27-  What Mistakes? ]

Phobie's POV

Naka labas na ako ng hospital, sabi daw ng doctor dahil lang daw iyon sa pananampal at pag sabunot sakin kaya ako nahimatay at dahil din sa pagod. Si Lola kasi ang nag sabi sakin tungkol sa sinabi ng Doctor. Kahit si Lola ay galit kila Natalie, sabi ko nga hayaan nalang nila dahil ako naman ang may kasalanan. Hindi ko naman kasi akalain na ganun ang gawin nila, hindi ako sanay sa ganun at nabigla lang ako ng todo.

Grabe talaga nang tinanggal ng nars yong dextrose sa pulsuhan ko ay sobrang sakit tas bumulwak pa yong dugo. But I hate the feeling na sobrang pamilyar ng scene but I couldn't remember something about it. Ayaw ko na yatang maulit iyon, naiyak pa nga ako eh, buti nalang kasama ko si Charles, Lola at baby Drie. I am okay now.

Nasa bahay na kami ngayon kasama si Charles, nasa kusina si Lola kasama si baby Drie nag hahanda sila ng tanghalian. Magkatabi kami ngayon ni Charles, naka upo kami sa sofa habang naka higa ako sa dibdib n'ya at yakap yakap n'ya ako. I heard his heartbeat, it is beating too fast. I love to listen on his heartbea, it seems music in my ear.

"Baby I already talked Natalie, I want her to pay of what she did to you, but she said if I will hurt her, she tell to dad that he will give you a punishment. I know how bad my Dad is, about Briana naman naturuan ko na s'ya ng leksyon....." malamig na sabi n'ya at tumingin sa mukha ko.

Kinakabahan tuloy ako. Ayos na nga ang tungkol samin ni Charles pero bakit ganoon? meron paring hadlang! Maybe it's a part of Love. It is not Love without Pain. Napa isip naman ako tungkol kay Briana.

"A-Anong ginawa mo kay Briana?" tanong ko habang pinaglalaruan ang mga daliri ko.

"Not too bad, like what she did at you. I was slapped her hard because she deserves it, for hurting my girl. b-baby, don't worry I did that for you. I want her to feel what you feel, she's still lucky because she didn't passed out as you. I can hurt girls if they'll hurt my girl. I'll do everything for you baby" Malamig na sabi n'ya. Napa simangot naman ako, ginawa n'ya iyon? Kawawa naman pala si Briana kasi babae parin iyon. My bad Charles!

Siguro dapat lang iyon kay Briana. Matagal narin akong naiinggit sa kan'ya kasi s'ya nahalikan na si Charles, s'ya naging gusto s'ya ni Charles, s'ya naging sweet sila ni Charles. Pero lahat ng iyon ay naglaho simula noong ako na ang minahal ni Charles.

"Ikaw lang ang na---" hindi natapos ni Charles ang kan'yang sasabihin dahil biglang bumukas ang pinto at niluwa doon si Lester at Jing? what the! Omg! hindi ko pa nasabi ang tungkol samin ni Charles dahil hindi pa kami nagkita. Nakikita ko sa kanilang mata ang gulat dahil nakita nila kami ni Charles na sa ganitong posisyon. Nang tumingin ako sa mata ni Lester ay naakikita ko kaagad ang sakit.

"What the meaning of this? So totoo pala na kayo na? Why bespren hindi ba uso ang CP ha? kung hindi pa kami pumunta dito hindi pa namin malaman ang totoo." tampong sabi ni Jing. Humiwalay ako sa yakap ni Charles at mabilis na tumayo at lumapit kay Jing at niyakap ko agad s'ya.

"S-Sorry bespren sasabihin ko naman eh kaso hindi tayo nag kita. Na hospital pa ako dahil kila Natalie eh" Paliwanag ko, napa buntong hininga naman s'ya.

"Okay lang, lagot sakin yong bruha na yan!" may bahid ng galit nitong saad, I think she already know about it, Lalo na't sobrang dami ng chismosa sa School. " Bespren mo ako dapat maintindihan kita, tas short hair kana pala? Infairness bagay sayo. Masaya ako para sayo Bespren. Sorry din sa mga nasabi ko noong mga nakakaraang araw, kayo naman pala ang magkatuluyan eh, nagpaka bitter pa tuloy ako" ngiti n'yang sabi. Napa ngiti rin ako at tinanguan sya. okay lang naman iyon eh.