That Childish Girl Is My Slave

Chapter Twenty One

 
[Chapter 21-  Baby Andrei]

Phobie's POV

Sabay kaming lumabas ni Parekoy sa kwarto. Bigla kaming natigil dahil bumungad samin ang mukha ni C-Charles. Kahit s'ya ay halatang gulat rin dahil sa nakita niya. Mali ang iniisip mo Kamahalan!

"A-Ahhh bakit ka nandito?" Tanong ko. Nasa kay Parekoy parin ang tingin n'ya, tila nag papa angasan sila ng titig. Omg! Don't tell me na, nagkakagustuhan na sila?!

"Pstt! Oyy! Andito ako! lagi nalang akong dedma eh 'no? aminin n'yo nga na kayo bang dalawa ay... b-bakla?" Nakangusong tanong ko sa dalawa saka natawa ng mahina. Napatigil sila sabay tingin sakin. Naka ngiwi si Parekoy, si Charles naman ay NO reaksyon lang.

"Parekoy naman, hindi ako bakla. Baka si insan!" Natatawang sabi ni Parekoy.

"Tsk! I'm not" Cold na sabi ni Charles sabay walkout? Galit na s'ya doon?

"Sundan mo s'ya, ikaw kasi." Bulong ni Parekoy. Tumango naman ako at tumakbo pahabol kay Kamahalan na ngayon ay malapit na sa kotse niya kaya tinawag ko.

"K-Kamahalan naman eh! biro ko lang iyon. Saka bakit ka andito?" Salita ko agad ng nahabol ko s'ya. Tiningnan n'ya naman ako ng malamig na parang ang laki ng kasalanan ko dahil sa mga tingin n'ya. Dapat na ba akong kabahan?

"Why are you together inside that room? is that your room right?" Malamig na tanong niya habang naka tingin ng deretso saking mata. Kinabahan naman ako sa tanong niya. Bakit kong maka tingin ito ay para akong taksil? Wala naman kaming relasyon eh. Kasi ako lang ang nagmamahal sa kaniya kaya malabo itong naiisip ko.

"A-Ahh may pinag-usapan lang kami." Kinakabahang tugon ko at nag-iwas ng tingin.

"Bakit sa kwarto pa?" Cold na tanong niya. Napa buntong hininga naman ako. Feeling ko tuloy nagseselos s'ya dahil sa tuno ng pananalita n'ya at inaasta.

"A-Ahh teka Kamahalan bakit mo tinatanong? kailan ka pa n-naging chismoso?" Ngising sabi ko. Umiwas s'ya ng tingin. Mas lalo naman akong napa ngisi. Pero deep inside parang natutuwa.

"Tsk! don't mind what I asked." Sagot niya at napa sandal sa kotse n'ya. Napa tuwid naman ako ng pagkakatayo. Ang gulo ng lalaking ito!

"O-Okay. Why are you here pala?" tanong ko at napa pout.

"Let's talk." wika n'ya natigil naman ako at ngumiti

"Sure, anong pag uusapan natin K-Kamahalan?" Curious na tanong ko.

"I want to apologize about sa pagtrato sayo ni Dad. He doesn't like you and I'm sorry for that. G-Gusto ko ng itigil natin ang pag papanggap" Seryosong sabi niya na kinatigil ng mundo ko. Feeling ko parang sinasabi niya na maghihiwalay na kami dahil hindi ako gusto ng Ama niya para sa kaniya. Kahit nasasaktan ako ay napatango nalang ako. Why hindi n'ya ako ipaglaban? Baliw na ako! Panggap lang naman pala ang lahat kaya wala s'yang dapat na ipaglaban! Wala na akong pag asa! Gusto ko ng tumalon sa tulay!

"I will tell to my Dad that we already broke up. I don't want to tell a lie. Even he doesn't good father to me, I still respect him. I'm sorry dahil nadamay ka pa. I don't want you to involve" Pahayag niya at ngumiti ng kunti. Sang ayon naman ako sa sinabi niya. Lyng is bad naman talaga. Ang buhay na hindi tama ay kailangang baguhin. Ang pag babagong buhay niya ay tiyak akong ang Diyos ang unang natutuwa. Lahat tayo ay kailangang mag bagong buhay, Changed for better baga. Napatango ako sa kaniya. Nagbago siya, ramdam ko rin ang pag babago namin, Hindi na kami tulad ng dati.