That Childish Girl Is My Slave

Chapter Six

[Chapter 6 - Manok]

Phobie's POV

Naka nguso akong nakaharap Kay Charles, andito na kami sa loob ng kaniyang kotse. Nandito parin kami sa 'Welcome Kids' at hindi pa umaalis dahil malakas ang ulan at kidlat. Nakakatakot!

Nalungkot nalang ako dahil kanina no'ng niyakap ko siya ay hindi niya man lang ako niyakap pabalik, sa bagay Slave niya lang ako. I am just nothing, but his Slave.

Umaasa lang ako na sana dumating ang araw na masusuklian niya ang aking pag ibig. Dahil ako? nasigurado ko na sa kaniya lang ako umiibig at hindi na iyon mabaling sa iba.

"C-Charles may jacket ako dito sa bag, Ikaw nalang ang mag suot kasi parang giniginaw kana, kasalanan ko naman kung bakit ka nabasa eh." Sabi ko saka ko kinuha yung Jacket sa aking bag. Binigay ko sa kaniya pero hindi niya tinanggap.

"I don't need that fvcking jacket." Malamig na sabi niya. Napansin ko lang na mukhang bad trip siya. Ano kaya nag problema niya? kinagat na naman ba siya ni Ms.Malaswa doon sa Bar daw. Tssss, palagi nalang siyang nagmumura.

"P-Pero kailangan mong punasan ang buhok mo at likuran, baka mag kalagnat ka ulit." Malungkot na sabi ko. Hindi niya naman ako binalingan ng tingin kasi nakatingin lang siya sa labas ng glass window dito sa kotse niya. Lumapit nalang ako sa kaniya at kinuha ko yung malinis kong towel sa bag at pinunasan ko ang kaniyang basang buhok, hindi naman siya kumibo kaya pinag patuloy ko lang at napangiti nalang  ako.

"Why do you always care about me? You don't mind yourself first." Malamig niya paring sabi. Because I love you!

"K-Kasi S-Slave mo ako, saka okay lang ako mas sensitive ka lang sa ulan kaya inaalala parin kita."Sabi ko at bahagyang ngumiti. Napunasan ko na ang buhok niya, tumigil na ako at napatingin ako sa kaniya.

"Is that so?"

" O-Oo" Sagot ko. Kinakabahan naman ako dahil tumingin siya sakin, yung tingin niya na nakakatakot talaga tulad ng nasa Park ako at minamasdan siya. Is he think na nag babait baitan lang ako para lukuhin siya?

"Have we been meet before?" He suddenly asked. Biglang kumabog ang puso ko, so pamilyar ako sa kaniya dahil sa tanong niya? Pero ayaw kong umamin sa kaniya. Paano nalang kapag nakita na niya pala ako noon sa Capiz.

"B-Bakit mo naman na tanong?" Kinakabahang tanong ko.

"Nothing." Sagot niya, nasa labas parin ang kaniyang paningin.

"Ahhh--ehhh kasi tama! N-Noong enrollment  ay nagkita na tayo." Pinagpawisan na sabi ko. Ang lamig nga pero nag init ng pisngi ko dahil sa hiya. Tumawa  nalang ako dahil mukhang nag iisip pa siya. Huwag niya sanang maalala ang pangyayari iyon!

Humina na ang ulan kaya muli niyang pinatakbo ang kotse.

"M-May problema ka ba? kasi napansin ko kanina na badtrip ka?" Basag ko sa kalagitnaan ng aming katahimikan.

"None of your Business."

Ganyan naman ang inextpect kong isasagot niya.

"S-Sorry" 'Nag-aalala lang ako, at gusto lang kitang damayan sa problema mo' iyan sana ang isabi ko pero hindi ko naman masabi dahil wala naman akong karapatan dahil I'm just his Slave.

--

Pag kadating ko ng bahay ay naligo agad ako at nag bihis. Syempre naka ngiti pa din ako dahil hinatid ako ni Charles dito. Hanggang kailan ko kaya siya mamahalin? sana magising nalang ako na magiging mahalaga din ako sa kaniya. Sana balang araw mahalin niya din ako na Slave niya. Nakaramdam ako ng antok sa lahat ng SANA na nasa isip ko.