I Prayed for You

Chapter 1

KARINA'S POV

Bagong umaga na naman ang sumilay sa aking mga mata.

Another hope.
Another strength.
Another grace.
Another chance to share Jesus.

Naalala ko tuloy yung isa sa mga nabasa ko noon, "Begin each day with a purpose in your mind."

Dapat malinaw sa atin kung kanino at para saan tayo bumabangon.

At dahil bumabangon ako para mabuhay para kay Jesus, syempre sisimulan ko ang araw ko ng nagdedevotion bago pumasok sa school.

"..Lord, thank you for this great day to have another chance to share You."...

Yes, I know open door of opportunities will come again.

"Help me and equip me with courage and boldness to share Your words to those people around me..."

I really know na kung wala talaga ang tulong ng Lord, hindi ko talaga magagawa sa sarili ko. Kaya lagi akong nagpapakumbaba sa Kanya na tulungan akong ifulfill ang purpose na ito.

"I entrust You these things, Father. Have your way. Have your way in my school and whatever will happen today, may You be glorified. In Jesus name, Amen!"

Lalabas ako sa silid na ito na taglay ang lakas na nagmumula sa Lord. I know, we can win this, Lord.

As I open my Bible, napunta ako sa book of Act in chapter 1 verse 8,
"But you will receive power when the Holy Spirit comes on you; and you will be my witnesses in Jerusalem, and in all Judea and Samaria, and to the ends of the earth."

This is the word of the Lord for me today. Alam ko at naniniwala akong makakayanan kong i-win ang paaralan kong ito kasama si Jesus.

Kaya after kong magdevotion, nag ayos na agad ako ng sarili ko at kumain.

At dahil maaga kong natapos mag ayos ngayon, maaga akong makakarating ng school.

Pagkalabas ko ng bahay, bumungad sa akin ang napakagandang likha ng Diyos. Kitang kita ko ang kulay asul na kalangitan na may ulap na kay sarap pagmasdan.

Dito pa lang, naaamaze na agad ako kung paano nalikha ng Diyos ang mundo.

What more yung kayang gawin ng Diyos sa buhay ng isang tao.

Sa buhay ko na lang, naaamaze ako sa Lord kasi hindi ko na makilala ang sarili ko.

Isa akong babaeng palamura, maldita, rebelde at suicidal ako noon. Madalas kong sinasaktan ang sarili ko.

Pero simula noong nakilala ko si Jesus, lahat ng iyon ay nagbago. Pinaltan Nya ng kaligayahan ang puso kong puno ng lungkot noon. Sa Kanya ko natagpuan ang pagtanggap at pagkalinga na hinahanap ko noon sa tao.

Kaya ngayon, gustong gusto ko rin ibahagi sa iba si Jesus na nagbago ng buhay ko.

Kapag talagang naranasan mo si Jesus, hinding hindi mo talaga mapipigilan na ibahagi Sya sa iba.

Kaya nga heto, nandito na ako sa school.

"We can win this school, Lord. Hindi matatapos ang isang taon na walang nakakakilala sayo. I claim it, Lord. This youth will receive you. In Jesus name!"

Ito ang declaration ko as I enter the gates. Naalala ko yung palaging sinasabi ng Pastor namin na kahit saan daw sya magpunta, lagi nyang dinedeclare na ang bayan na iyon ay makakakilaka sa Diyos.

Kaya yun din ang ginagawa ko sa school na ito.

I'm living for His purpose that's why nothing should I be ashamed of.

Author's Note:

I hope you're enjoying reading this first chapter. Samahan nyo ko for the next chapters. 

I also have the copy of this story in facebook. The link for the next chapter is found on the comment section.