Sana Pwede Tayo ✔ [Completed]

73th

Leave

MAAGA akong nagising ngayon, siguro ay dahil maaga rin akong nakatulog kagabi. Magmula nang malaman kong may mumunting buhay na saking sinapupunan ay pinilit ko nang kalimutan ang mga nangyari dahil hindi iyon makakabuti sa anak ko.

Nag-unat ako bago lumabas sa kwarto ko. I decided to go to our terrace, it's easy to breath in fresh air there. Pagkatapos makita ang tanawin sa labas ay nagawi ang paningin ko sa tiyan kong hindi pa mahahalatang may laman na palang buhay.

I smiled, I can't wait to see you baby, I can't wait to hug you, kiss you and take care of you. I promise to you, I will be a good mother and I will protect you no matter what.

"Sa wakas, ngumiti na rin ang anak ko." Lumingon ako kay Mamay na papunta na sa gawi ko.

I know, she still in recovery process. One month, one month had passed since my father gone. At sa isang buwan na yun, ngayon pa lang ako nakangiti. Maganda lang talaga ang gising ko at unti-unti ko naring natatanggap na wala na nga sila. Ang puso ko nga lang ang sumasakit, syempre may sugat eh. Sugat na ayokong lunasan dahil hindi pwede, ayoko na.

Sinulyapan kong muli si Mamay na nasa tabi ko na at nakatingin din sa kawalan. She's already slender but now, she become more meager. Her long brown curly hair was mixed with white hair. My mom is getting old. Kaya gusto kong habang wala ako rito ay sa probinsya muna sya, marami syang kapatid doon para may kasama naman sya habang wala ako, Ayaw nya naman kasing sumama sakin kaya di ko na pinilit.

"Tuloy na ba ang pa- New York mo bukas, anak?" She asked.

I sighed deeply before speaking. "Opo,"

She looked at me so I did the same, "Pero, paano si Chris?"

Wala akong makapang salita, hindi ko alam kung ano ang isasagot ko, Paano si Chris?, I don't know.. I will leave tomorrow without talking to Chris. And that's. Final.

"U-hm. Di ko alam." Sa wakas at nabigkas ko.

My mother held my two hands and looked at me with a yearn eyes. "Alam mo anak, bigyan mo naman ng pagkakataon ang puso mong sumaya, Sa bawat desisyon ng tao may kaakibat iyong resulta. At sa tingin ko ba hindi mo yan pagsisihan ang desisyon mo balang-araw? Hindi naman sa nakikialam ako anak pero ang gusto ko lang ay sumaya ka, Sa lahat ng nangyari sayo, pasayahin mo naman ang sarili mo."

I hugged my mother tightly. "Salamat sa concern mamay, Buo na po ang desisyon ko."

"Pero anak-"

I cut her words. "Mamay. Ginawa ko na yan dati, pinagbigyan ko ang sarili at ang puso kong sumaya tapos nangyari iyon, kapag ginawa ko ulit iyon, baka maulit na naman ang mga nangyari, ayoko na po."

"Bilang ina mo, susuportahan kita sa lahat ng desisyon mo, pero ipangako mong hindi mo pagsisihan yan"

This time my mouth had shut, no words escape. Because I know, I will definitely regret it someday. And I don't have any choice but to feel the pain and to let my tears flow. Let the pain run through my veins, until it subsided. Until it gone. Besides, I'm used being hurt.

This is my decision, So I need to face it's consequences. And my child is coming. He/She will made me a happiest mother. She/He will be my little sunshine. I will focus myself on my child without minding the scars on my heart.

Sa anak ko ibibigay ang buong atensyon ko at hindi sa sugatan at durog kong puso. Sisiguraduhin kong ibinuhos at ipaparamdam ko sa kanya ang buong pagmamahal ko. Iaalay ko ang buong pag-aalaga at buhay ko sa anak ko. Wala na akong pakialam kung tatanda akong dalaga.

"Ngunit may karapatan syang malaman na may anak na sya" muling nagsalita si Mamay.

"Sasabihin ko rin sa kanya, Kapag handa na akong harapin sya."

Alam kong darating ang panahon na magtatanong ang bata kung sino ang ama nya at hindi ko kayang pagkaitan ang anak kong maramdaman ang pagmamahal ng isang ama.

Siguro kong magkakaroon kami ng interaksyon ni Chris ay dahil iyon sa anak namin at wala ng iba. Malay ko din, baka makahanap si Chris ng babaeng mamahalin at pakakasalan nya. Ganun rin ako, maaaring magmahal pa ako ng iba pero isa lang ang sigurado ko, hindi na ako magmamahal pa ng ganun katindi sa pagmamahal ko kay Chris. Kasi alam kong sya lang ang minahal ko ng ganito kalala, Sya lang.

---

Bitbit ang dalawang bulaklak ay naglakad ako patungo sa puntod ng dalawang taong mahal ko, kasama ko si Julia. Pagkatapos nito ay pupunta na kaming airport..

Kasabay ng pagpatak ng luha ko ay ang paghaplos ko sa unang lapida.

"Daniel, Kaibigan ko." I reminisce all our memories, since from the very start we've met, kung paano sya kasuplado nun. "I will never forget you. I will never forget how you ignored me at first, your piercing blue eyes, your handsome face that looks like Daniel Padilla na kapangalan mo pa." Saglit akong natawa at pinahid ang luhang lumandas sa pisngi ko. "Hindi ko kakalimutan nagkaroon ako ng gwapong kaibigan na tulad ko, Na minsan ay nagkaroon ako ng tagapagligtas. Until your last breath you became my hero. My handsome hero, nakakalungkot mang isipin na iniwan mo ako pero tatanggapin ko ito. Magpapaalam din pala ako, Iingatan ko ang buhay na iniligtas mo Daniel, dahil hindi lang ang buhay ko ang iniligtas mo kundi pati ang buhay ng anak ko. Salamat, Mahal na mahal kita, kaibigan ko."

I changed my attention and touch the next tombstone. Then my tears flowed again. "Papay.." pinahid ko ang butil ng luha at ngumiti ng mapait. "Kahit nung nalaman kong nagkaroon kayo ng relasyon sa ibang babae, hindi ako nagalit. Siguro nagtatampo, oo. Nagtatampo ako kasi hindi ko inakalang magagawa mo yun samin ni Mamay. But even after all of that, you're still the best father for me. How I miss you Papay, I miss how you hugged me everytime I'm sad, I miss how you called me your magandang dalaga. Napakaunfair ni Patricia dahil kinuha nya kayo sakin. Ni hindi ko man lang nasabi sayo sa huling pagkakataon kung gaano ko kayo kamahal. Ni hindi nyo man lang masisilayan ang pagsilang ng apo nyo. Magpakalayo-layo muna ako Papay, Malayo sa lahat ng problema at pagtutuonan ng pansin ang apo nyo, Paalam sa ngayon Papay. Pero babalik rin ako dito, Dadalawin ulit kita dala na ang apo nyo. I love you Papay, I love you so much."

***

Thank you for reading❤