Sana Pwede Tayo ✔ [Completed]

EPILOGUE

End game

NAKANGITI habang may sumusungaw na luha sa mga mata, Her heart are pounding so fast inside her chest. Hindi maipaliwanag ang saya sa nararamdaman ni Sofia habang dahan-dahan na naglalakad sa pasilyo ng simbahan. While their theme song filled her ears, at alam nyang boses iyon ng kaibigan nyang si David.

I give you my world
I give you my heart
This the battle that we've won
And with this vow
Forever has now begun

She can't wait to reach her man's hand who is waiting for her, sa harapan ng altar, sa harapan ng diyos. Nanaig at nangibabaw ang kanilang pagmamahalan.

Napangiti nalang si Sofia ng maalala kung paano sya napa-oo ng binata.

Kasabay ng pagpatak ng mga luha ko ay ang pagtibok ng puso ko ng pagkalakas-lakas at pagkabilis-bilis. While staring at this man infront of me, This Greek god face gives light in my darkest thoughts. Hindi rin nakaligtas sa paningin ko ang mga tao sa likuran nya. Si Doctora Ashira, Mr. Monteverdi at ang may-ari ng airport, Si Ms. Conception with Kendrick at David na tinabihan ni Julia.

"Julia, ano to?" I was about to go to her when Chris touch my arms. The warmth of his palm brings waves of electrons all over with me.

"Stay right there baby, You'll see." His eyes are striking and penetrating.

Di ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon, lalo na nang may hawak na syang gitara. Meanwhile, kanya-kanyang may itinaas na card board and anim na tao sa likuran nya.

Muling sumungaw ang luha ko nang mabasa iyon.

I, LOVE, YOU, VERY, MUCH, NANA

Chris started to strum the guitar. And when he started to sing. All I could hear is his breathtaking mesmerizing voice, The sound of the waves and my fast and loud heartbeats. Napakagandang pakiramdam.

"I'll be your strength. I'll give you hope,
Keeping your faith when it's gone..." Bawat linya ng kanta ay nagpapalundag sa puso ko.

"And I will take you in my arms, And hold you right where you belong... Till the day my life is through, This I promise you.." Nakatitig lang ako sa gwapong mukha ng lalaking ito. Hindi ko pinapansin ang pag indayog ng anim sa likuran na sumasabay sa kanta. Kakatwang ang kaninang mabigat kong dibdib ay biglang gumaan.

"Over and over  I fall, when I hear you call.. Without you in my life baby, I just wouldn't be living at all.."

Even when he stopped. The magical feelings are still there.

"Nana, Let make this up.. I love you so much and please, baby let me wipe away your fears." Chris held my hand. "Kahit san ka pang planeta pumunta, susundan parin kita. I will never get tired of chasing you. Susuyuin kita hanggang sa bumalik ka na sakin. I will never give up on you because if I do, it's like giving up my life. Because you are my life, Nana. And I can't continue living without you by myside."

Tears pooled as my heart pump faster, because I know, our feelings are mutual. Hindi ko rin kayang ipagpatuloy ang buhay ko ng di sya kasama. I covered my mouth when Chris kneel infront of me.

"And if you'll let me in your heart again, I'll promise you'll be safe in my arms. I will be a good husband to you and all I could laid to you is my pure love on you. Papawiin ko lahat ng takot mo."  My fears gently vanished when I saw sincerity in his eyes. "Sofia Vienna Caronia, Will you be my wife?"

"Y-yes!" I directly shouted. No words can express how much I'm so happy as I looked at the beautiful ring with a small crystal diamond in the middle of it. And with the truth, that we are engaged, and this time, hindi na pabor ito kundi simbolo ng walang katumbas naming pagmamahalan.

"I know you will be a good husband and father to our children. Our child is excited to see you"

Saglit na natigilan si Chris kaya binigyan ko sya ng smack kiss sa lips. "I am pregnant, Chris."

Biglang tumalon si Chris at nag high five sa ere. "Yes!" Natawa nalang ako sa reaksyon nya.

He held my chin after. "I love you," he whispered.

I smiled sweetly and sincerely"I love you too."

The people around us cheered at may umulan pang mga rose petals. Nang tingnan ko ang itaas ay galing iyon sa eroplanong sinakyan namin kanina.

Darn, kasabwat.

Chris cupped my face as we sealed a long sweet kiss.

-----

ISANG buwan, isang buwan na silang naging mag-asawa at hinding hindi matutumbasan ang kaligayahan sa mga puso nila.

"Ito na ang lansones, mahal kong asawa."abot ni Chris sa kanyang asawa. Hinihingal sya at pinagpawisan kasi nahirapan syang makakita ng lansones dahil hindi naman ngayon ang buwan ng lansones pero nagsikap parin sya para sa asawa nya.

Nagsimulang kumain si Sofia ng lansones. Masaya sila sa mansyon nila sa San Diego Province, Dun kasi sila agad tumira matapos magpakasal. Syaka, yung lupang gustong bilhin ni Sofia na si Chris ang nakabili ay nakapangalan pala sa kanya.

"Ayoko na nito. Mangga pala gusto ko."

"Oh sige, wait here mahal." Pumunta si Chris sa punong mangga malapit sa kanila at kumuha nun.

Matapos kumain ni Sofia ng mangga ay ipinagluto nya ang asawa bilang pagbawi nya rito.

While cooking, a warm arms embrace her from behind. She smiled sweetly.

"Nana," he whispered in seductive tone ang bite the tip of her ears na syang ikinatili ni Sofia.

"Chris!" Tinampal nya ang braso ng lalaki.

"Pinagod mo ko, kaya papagurin din kita" malisyosong sabi ni Chris. "Sundan na natin ang baby natin!"

Itinigil nya ang pagluluto at saglit na hinarap ang asawa at kinurot ang tagiliran nito. "Ang pilyo mo talaga! Hindi pa nga ako nakakapanganak gusto mo na agad sundan!"

He chuckled sexily. "Just kidding"

Kumain sila ng matiwasay habang puno ng pagmamahal ang kanilang mga puso.

Nang gumabi ay tinakpan ni Chris ang mata ng asawa nya para sorpresahin ito. Dinala nya ang asawa sa kanilang light house na makikita lang rin mula sa kanilang mansyon.

Napabulalas sa paghanga si Sofia nang tanggalin ng asawa nya ang takip. They always have their date here but now is such so romantic. Pano ba naman kasi, mga rose petals ang nagsilbing carpet patungo sa isang lamesa na napapalibutan din ng mga rose petals. Sa paligid ay maririnig ang kantang nagpabihag sa puso ni Sofia. Inalalayan sya ng asawa para maupo. They have the most romantic dinner ever. Dagdag pa doon ang napakagandang tanawin, nasa itaas kasi ng lugar ang light house na talaga namang nakakaoverwhelming dahil makikita mo ang kagandahan ng probinsya mula rito. Unti-unti naring natatayo ang hotel na nasunog na ipinaubaya nya kay Chris ang pagpapatayo.

"Thank you, Chris. Thank you for wiping away my fears." Bulalas ni Sofia nang may tumutulong luha, luha ng kaligayahan.

Chris as usual, wipe away her tears. "I love you so much, my gorgeous wife."

At the end of the day, their supposed to be a simple dinner turned out a very romantic one, and as Chris planted a kiss on hers, Sofia feel so much secure and contented.

Their eternal love and faith with each other made them believe in forever.

Don't let our fears rule our lives, dahil pag nangyari iyon, hinding hindi tayo makaka ahon at hinding hindi tayo magiging masaya.  That was Sofia realized after everything.

Never give up on anybody, especially with the person you loved. Trust your faith and laid your unconditional care and love. Iyan naman ang natutunan ni Chris.

At last! Hindi na nila kailangang hilingin na sana pwede sila, dahil simula't sapol, hindi lang sila ipinagtagpo kundi itinadhana rin.

~'°'~

THE END....