Çok dünya vardı, uçsuz bucaksız evrende. Diğer dünyalar da bizimki gibi miydi; ruhlar karanlık ve acının kalbi miydi? Bizimki gibi miydi, her şey acımasız ve iğrençliklerle dolu?
Daha beteri miydi yoksa demek istemiyordum hiç, daha kötüsü olamaz diyordum çünkü her defasında; daha karanlığı olamazdı, daha acı çekilecek bir yer bulamazdım buradan...
Ama bulunuyordu her seferinde. Sebebi bu sefer iğrenç insanlık değildi, onlara armağan edilen akıl ve kalbin doğru kullanılmamasında başlıyordu ve orada bitiyordu hayat denilen o şey... zaman.
Her seferinde yok sayılan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
queen of sins
FantasyBir dünyam vardı sadece, nefes almak kolaydı yaşamanın zorluğu kadar. İki dünya arasında paslı bir anahtardım, kapım yoktu kapatıp kendi başıma kalacağım; kimseler girmesin diye kilitleyip zihnimi boşaltacağım... Bu dünyaların anahtarı da bendim...
