GÖRÜCÜ USULÜ (B×B)

KARŞILIKLI DUYGULAR 💫

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

14.Bölüm 💫

Feza
Önceki gece eve gitmediğim için Yamaç'ın ısrarları üzerine onların evinde kaldım. Yamaç'ın kokusunu içime çeke çeke uyudum. En huzurlu gecemi yaşamıştım o gece ve hayatımda hiç o kadar huzurlu uyumamıştım. Sabah kalktığımda da o mis koku burnumun dibindeydi. Çok kısacık bir an, sanki her sabaha beraber uyanıyormuşuz gibi hissettim ama sadece bir an...

Yamaç beni kaldırdıktan sonra banyoda işlerimi halledip alt kata indim, üstümde Yamaç'ın gece verdiği kıyafetlerle. Mutfağa doğru yöneldiğimde sesler geliyordu. Sesleri ayırt ettiğimde Yamaç konuşuyordu. Sesi biraz sinirli gibi çıkıyordu. Duyduğum şeyle yerimde çakılıp kalmıştım.

"Anne öyle birşey asla olmayacak. Ben Feyza'yı sevmiyorum. Benim sevdiğim, aşık olduğum kişi Feza. Eğer illaki evleneceksem ve bu illaki görücü usulü olacaksa, bu kişi Feza'dan başkası olamaz." dedi ve mutfaktan çıkmak için arkasını dönünce göz göze geldik. Yamaç bana aşık mıydı yani? Bu demek oluyordu ki aynı duyguları karşılıklı yaşıyorduk. Kal gelmiş gibi olduğum yerde kalmıştım. Diyecek birşey bulamıyordum. Yamaç'ta olduğu yere çivilenmiş gibiydi. Sadece bakışıyorduk. Yamaç konuşmaya karar vermiş olacak ki dudakları aralandı. "Feza b-ben...Şey..." dedi. Mantıklı birşey diyemedi. Eğer yanlış anladın falan derse oturup ağlardım bu yüzden birşey demeden Yamaç'ın odasına çıktım hızla.

Birkaç dakika boyunca derin nefesler alarak kendime gelmeye çalıştım. Yüzüm yanıyordu ve elimle rüzgar yapıyordum. Yatağın ayak ucuna oturdum. Ağlayacaktım neredeyse. Öylece oturuyorken kapı açıldı ve Yamaç girdi içeri. Benim yanıma oturdu. Birkaç dakika hiç konuşmadık. Ağlamamak için dudaklarımı ısırmaya başlamıştım. Yamaç derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

"Feza, bu aşağıda duydukların...Bu şekilde öğrenmeni istemezdim. Daha uygun bir zamanda söylemeyi planlıyordum aslında. Ama belki de böylesi daha iyi oldu, bilmiyorum." diye açıklama yapmaya başladı. Duygularını inkar etmedi. Gerçek olduğuna emin olunca rahat bir nefes alabilmiştim. O ise hala bana bakmadan açıklama yapıyordu. Kucağında duran ellerine bakıyordu konuşurken. "Bu görücü işine annem çok istediği için girdim. Zaten Feyza'yla evlenmeyecektim. Ama o gün yani size geldiğim gün doğru birşey yaptığımı anladım. Kapıyı sen açınca kalbim...Kalbim o an koşa koşa sana geldi aslında. Tabi sonra bende..." dedi ve bana doğru döndü. Çenemden tutup ona bakmamı sağladı. Yaşlarla dolu gözlerime bakarak tamamladı cümlesini. "Yani diyeceğim o ki Feza...Kalbim seni seçti. Sana aşık oldum." demesiyle gözyaşlarım bağımsızlığını ilan edip, pınarlarından firar etmeye başladı damla damla. Ağladığımı görünce yüzünde şaşkın bir ifade belirdi. Elleri yüzümü yanaklarımdan kavradı. "Feza ne oldu? Neden ağlıyorsun?" diye sordu fısıldar gibi çıkan sesiyle.

"Ben korktum. Yanlış anladın diyeceksin diye korktum. Aşağıda dediklerini yanlış anlamaktan korktum." dedim titreyen sesimle. Benim sesimde fısıldar gibi çıkmıştı.

"Yani? Bu ne demek oluyor?"

"Yani duyguların karşılıklı. Hemde ilk gördüğüm andan beri."

💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫

İçime pek sinmese de yazdım ve atıyorum.

Finale adım adım...

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum 💜

İyi okumalar 💫