GÖRÜCÜ USULÜ (B×B)

YÜZLEŞME 💫

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

15.Bölüm 💫

Feza
"Bende geleyim mi?" diye sordu Yamaç.

"Gerek yok." dedim gülümseyerek çünkü bunu 12623. kez soruyordu. "Halledip geleceğim." deyip indim arabadan. Evime gelmiştim. Annemle konuşup ayrı eve çıkma isteğimi hemen gerçekleştirmek istediğimi söyleyecektim. Artık Feyza'yla aynı evde yapamıyorduk. Onun da bir zamanlar bana dediği gibi, bu ev ikimize dar geliyordu.

Buraya Yamaç'la gelmiştim çünkü beni tek göndermek istemedi. Bu sabah birbirimize açılmıştık. O beni seviyordu, ben de onu seviyordum, neden gizleyeyim ki?

Kapıyı açan kişiyi görünce günümün kötü geçeceğini anlamıştım bile. Evet kapıyı Feyza açmıştı.

"Ooo kimleri görüyorum? Feneri nerde söndürdün? Kimin altında geçirdin geceyi?" diye sordu alaylı şekilde. Yüzünde de sinsi bir sırıtış vardı. Damarıma basıyordu. Bilerek yapıyordu ama kudurma sırası ondaydı. Yüzüme iğrendiğimi belli eden bir ifade yerleştirdim ve konuştum.

"Biliyor musun Feyza? Midemi bulandırıyorsun. Sırf canımı yakmak uğruna o kadar düşüyorsun ki. Ama bu kez elinden tutup kaldırmayacağım." dedim ve devam ettim. Bu kez alaylı bir sırıtış vardı yüzümde. Aynı onunki gibi. "Geceyi nerede geçirdiğime gelirsek emin ol bunu bilmek istemezsin ABLACIĞIM." dedim son kelimeyi bastırarak. Böyle dememden nefret ediyordu. Cevap vermesini beklemeden odama çıktım. Bazanın altından büyük valizimi çıkarıp eşyalarımı doldurmaya başladım. Adım seslerinden onun da odama girdiğini anladım. Hemen yanımada bitmişti. İstemediğin ot dibinde biter misali.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?" diye sordu kolumdan tutup. Kolumu elinden kurtarıp cevap verdim dolabımdan eşyalarımın bir kısmını alırken.

"Bu ev ikimize dar demiştin. Gidiyorum işte. Kınayı eve gönderirim yakarsın." dedim ve kişisel malzemeleri de doldurduktan sonra valizi kapatıp çıktım odamdan.

"Öyle gidemezsin bisey yokmuş gibi. Önce dün gece nerdeydin onu açıkla." dedi peşimden koştur koştur merdivenden inerken.

"Sana hesap vermek zorunda değilim." dedim ve odalara tek tek bakmaya başladım. Anneme bakıyordum ama bulamıyordum bir türlü. Sanırım evde yoktu. Onunla daha sonra konuşmayı aklıma not edip büyük valizimi çekerek evden çıktım. Arabaya doğru gittiğimde Yamaç hala arabadaydı ve Feyza hala pesimdeydi. Yamaç'ı görürse neler olurdu düşünmek bile istemiyordum ama gerçek oldu.

"O...Yamaç mı?" dedi arabaya bakarken. Birkaç saniye içinde arabaya gitti. "Yamaç hayırdır ne işin var burda?" diye sordu. Yamaç önce bana baktı sonra Feyza'ya bakarak cevap verdi.

"Feza'yı bekliyordum. Ev bakmaya gideceğiz de. O yüzden." dedi. Bende valizimi bagaja koyup ön koltuğa Yamaç'ın yanına yerleştim. Feyza sinirli bakışlarını bana dikerek konuşmaya başladı.

"Yeni planın buydu demek ha? Kenan'dan sonra Yamaç' a mı geldi sıra?" deyince sadece gözlerimi devirdim. "Buna izin vermeyeceğim anlıyor musun? Mutluluğumu bir kez daha bozamayacaksın." dedi. Sesinde sinir, nefret, hırs birçok şey vardı. "Yamaç sende buna uyuyorsun ha?"dedi Yamaç'a bakarken. Yamaç arabadan indi ve Feyza'nın tam karşısında durdu.

"Feyza..." diye konuşmaya başladı Yamaç. "Bak ben sana umut vermedim. Seninle konuşmamın nedeni annemdi. Çok ısrar etti bende mecbur kaldım. Zaten seninle evlenemem ki ben seni sevmiyorum. Bak ailem ve yakın çevrem biliyor senin de bilmende bir mahsur yok. Ben biseksüelim. İki cinste ilgimi çekiyor ama erkekler daha ağır basıyor. Bak sana açık konuşacağım. Ben Feza'ya aşık oldum. Onu seviyorum. Yani şu bahsettiğin mutluluk var ya işte onu benimle yaşayamazsın." dedi. Böyle açık açık konuşması hoşuma gitmişti.

"İğrençsiniz. Sizden nefret ediyorum." dedi Feyza donuk bir ifadeyle.

"Boş yapma Feyza." deyip Yamaç'a döndüm. "Lütfen gidelim artık." dedim ve Yamaç başını sallayıp arabayı çalıştırdı. Dikiz aynasından baktığımda Feyza olduğu yerde durmuş arabanın arkasından bakıyordu.

"Kenan kim? Feyza neden bahsediyordu?" diye sordu Yamaç bir süre sessizlikten sonra. Artık anlatmalıydım sanırım. Zamanı gelmişti.

"Sessiz sakin bir yere gidelim herşeyi anlatacağım." dedim. Başını sallayarak onayladı beni. Biraz mutlu olduktan sonra böyle şeylerin olması muhtemeldi. Sabah birbirimize ilan-ı aşk ederken, benim kıskanç ablam yüzünden şu an bu haldeydik. Bu yüzleşme eninde sonunda olacaktı zaten. Şimdi olması daha iyiydi belki de.

Zaten hayat böyle değil midir? Ağzınıza bir parmak bal çalar, sonra da o balın acısını çıkartır. Ama bu kez ne olursa olsun, mutlu olacaktım. Kaderim yanımda oturan adamdı ve ben bu adamı çok seviyordum. Onu bırakmaya niyetim yoktu.

💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫

Nasıl oldu bilmiyorum? Şu an yazdım ve atıyorum.

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum 💜

İyi okumalar 💫