GÖRÜCÜ USULÜ (B×B)

YATILI MİSAFİR 💫

Medyayı öylesine koydum çünkü güzel 💙

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

10.Bölüm 💫

Feza
Dudaklarım Yamaç'ın dudaklarıyla o kadar yakışmıştı ki ayırmak istemiyordum. Heyecandan kalbim duracak seviyeye gelmişti. Ölecektim nerdeyse. Yamaç alt dudağımı emdikten sonra yavaşça ayrıldı dudaklarımız. Nefes nefese kalmıştık. Onun dudaklarında hayat buluyordum sanki.

Hâlâ çok yakın duruyorduk birbirimize ve nefesi dudaklarıma çarpıyordu. Ne diyeceğimi ne yapacağımı bilmiyordum? Yanaklarım ve bedenim yanıyordu. Utancımdan yerin yarılmasını bekliyordum. İcine girecektim ve bir daha çıkmayacaktım oradan.

Yavaşça bedenimi çektim ve koltuğa sindim iyice. Gözümün ucuyla baktığımda gözlerini kapatmış,başını arkaya doğru bırakmıştı. Yüzünde tatlı bir tebessüm vardı. Hoşuna mı gitmişti yani? Aslında benim de hoşuma gitmişti ama ben zaten eşcinselim ve her ne kadar engellemeye çalışsam da ondan hoşlanıyordum ama o? Onu bilmiyorum ki.

"Ben şey..." dedim bir cümle kurabilme,yani en azından kendimi ifade edebilme umuduyla. Ama hem sesim titremişti hemde kısık çıkmıştı.

"Sakın pişman oldum deme Feza." dedi ben konuşmayınca. Sesi kırık çıkmıştı. Ona çevirdim başımı. Bakışlarında da kırgınlık hakimdi.

"Bilmiyorum Yamaç. Daha bu akşam Feyza'yla..." dedim ama son anda susturdum kendimi.

"Ne oldu Feyza'yla?" diye sordu.

"Bisey yok. Kardeş kavgası işte. Atıştık biraz." dedim.Başını salladı yavaş yavaş. İnanmış gibi yakmayı tercih etmişti sanırım. Üstüme gelmek istemiyordu. Nedenini bile sormadı çünkü. Ama artık bu yükü tek başıma taşıyabileceğimi sanmıyordum. Anlatsam mı diye düşündüm bir an. Ama sonra? Sonra ne olacaktı? Ya olur da Feyza'yla evlenme durumu olursa? Bu sorular beynimi kemiriyordu. Arabadaki saate gözüm kaydığında saatin gece yarısını geçtiğini fark ettim.

"Saat geç olmuş. İstersen seni evine bırakayım?" diye sordum. Ben eve gitmeyecektim zaten. Feyza'yla aynı ortamda kalmak bile istemiyordum. Ayrı eve çıkma planımı birazcık öne çeksem iyi olacaktı.

"Ben arabayı kullanırım. Seni evine bırakıp ordan kendim geçerim eve." dedi. Bu adam fazla mı iyiydi?

"Yok gerek yok. Ben zaten eve gitmeyi düşünmüyorum." dedim ama Yamaç'ın buna takılacağını düşünmemiştim.

"Eve gitmeyeceksen nerede kalacaksın?" diye sordu tamamen bana dönerek. Bende tamamen ona döndüm.

"Bilmiyorum. Herhalde arabada geçiririm bu geceyi. Yarın da kendime bir ev bakarım. Zaten uzun zamandır para biriktiriyordum ayrı eve çıkmak için. Hem zamanında babam da maddi olarak destek çıkmıştı. Rahat rahat ayrı eve çıkabilirim. Sadece biraz ertelemiştim." diye uzun uzun açıklama yaptım.

"Tamam anladım ama bu gece seni yalnız bırakamam. Bu gece bizde kal." dedi ama ben ani teklifle epey şaşırdım.

"Ne? Nasıl?" diye sordum.

"Bak Feza. Bize gel eğer gelmezsen bende gitmeyeceğim. Arabada mı yatacaksın? Bende arabada yatarım." dedi. Ciddi olup olmadığını anlamak için yüzüne baktım birkaç saniye. Gayet ciddi görünüyordu. Adamla öpüşmüstük ve şimdi gidip evinde mi kalacaktım? Ayrıca başka bir sorun daha vardı. Eğer onlarda kalırsam ve Feyza duyarsa bu kez daha büyük kavga çıkabilirdi. Ama umurumda mıydı? Asla.

"Tamam." dedim.

"Ne tamam?" diye sordu anlamamış gözlerle bakarken.

"Tamam sizde kalacağım bu gece." dedim önüme dönerken.

"Peki o zaman bize gidiyoruz." dedi gülümseyerek ve önüne dönüp arabayı çalıştırdı. Gülümsemenin daha önce bu kadar çok yakıştığı birini görmemiştim.

Yaklaşık 10 dakika içinde eve gelmiştik. Yamaç arabayı park edip anahtarı bana verdi. Bende cebime attım anahtarı. Cebinden evin anahtarını çıkarıp kapıyı açtı ve içeri girip girişteki lambayı yaktı ve gülümseyerek konuştu.

"Evimize hoşgeldin."

💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫

Anlık gelen ilham ve ortaya çıkan bölüm ️🤗

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 💫