GÖRÜCÜ USULÜ (B×B)

BAZI MESELELER 💫

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

17.Bölüm 💫

Yamaç
Iki hafta sonra
Feza'ya bizim mahalleden ev bulmuş ve yerleşmişti bile. Aramız da gayet iyiydi. Annesi biraz pürüz çıkarmıştı ama Feyza'yla aralarındaki sorun yüzünden annesi ikna olmuştu. Annesi henüz aramızdaki münasebeti bilmiyordu. Ya da ben öyle sanıyordum.

Odamda, Feza'yla buluşmak için, şarkı mırıldanarak hazırlanırken telefonum çaldı. Arayana baktığımda tanımadığım bir numara arıyordu. Birkaç saniye telefonla bakışıp açtım telefonu.

"Efendim?" dedim diğer elimdeki gömleği üstüme tutup aynadan kendime bakarak.

"Yamaç'la mı görüşüyorum?" dedi karşıdaki kadın sesi.

"Evet benim. Ben kiminle görüşüyorum?" dedim kaşlarım istemsizce çatılarak.

"Ben Ferda. Feza'nın annesiyim Yamaç oğlum." dedi. Elimdeki gömleği yatağın üstüne bıraktım ve elim hızla atan kalbime gitti. Ne oluyor lan?

"Buyrun Ferda Hanım?" dedim sesimin titremesine mani olmaya çalışarak.

"Bugün müsaitsen seni bekliyorum oğlum. Gelebilir misin?" dedi. Sesi yumuşak geliyordu. Gitsem mi ki?

"Şey aslında işlerim var ama..." derken sözümü kesti.

"Fazla vaktini almayacağım oğlum. Sadece seninle biraz konuşmak istiyorum. Feyza dan çekiniyorsan evde olmayacak merak etme." dedi ve bende mecbur kabul ettim.

"Tamam o halde. Yarım saat sonra orda olmaya çalışacağım. Uygun mu?" diye sordum.

"Ah evet. Uygun. Gelince görüşürüz oğlum." dedi bende görüşürüz diye mırıldandım kapattım telefonu. Şaşkın ve ne yapacağımı bilemez bir şekilde kendimi yatağımın üstüne bıraktım. Ne konuşacaktı acaba? Yoksa Feza'yla olan ilişkimi öğrenmişti dr ayrılmam için para mı teklif edecekti? Bende benim aşkım satılık değil diye reddedecektim. Beynim yine benden bağımsız düşünmeye başlayınca kafamı sallayıp ayaklandım. Harbiden ne konuşacaktı acaba? Gitmeden öğrenmeyeceğimin bilincinde hazırlanmaya başladım.

Hazırlanmış, saçlarıma şekil verirken kapım hafifçe vurulmuş ve yavaşça açılmıştı kapım Şeyda tarafından.

"Abicim gelebilir miyim?" diye sordu ince sesiyle.

"Gel tabi. Bir sorun mu var?" diye sordum.

"Yani sorun gibi değil de. Sorum gibi." demesiyle kaşlarımı çattım.

"Ne demek bu?" diye sordum anlamamış gözlerle bakarken.

"Yani abi soracaklarım var işte. Merak ediyorum. Konuşamadık hiç şu itiraf olayından sonra." dedi ve kolumdan çekiştirerek yatağın kenarına oturttu beni.

"Ne konuşmak istiyorsun?" diye sordum.

"Feza seni duydu ya ne oldu sonra?"

"O da bana karşı boş değilmiş. Ilk gördüğü andan beri birşeyler hissediyormuş." dedim ve anbean Şeyda'nın gözünden çıkan kalpleri gördüm. Sonra kısa bir çığlık atıp konuştu.

"Yaa çok tatlısınız. Ee sonra ne oldu?"  diye sordu heyecanla.

"Sonra işte Feza eve gitti kıyafetlerini toplamaya. Orda Feyza'yla kavga ettiler. Sonra Feyza arabada beni gördü yanıma geldi. Feza'ya yine ileri geri konuştu. Bende Feza'ya olan aşkımı Feyza'ya da itiraf ettim." dedim.

"Ne?! Abi cidden mi? Off Feyza kudurmuştur kesin."  dedi elini şaşkın şekilde dudaklarına götürerek.

"Valla canım kardeşim..." deyip ayaklandım. "Bu onun sorunu. Biz Feza'yla birbirimizi seviyoruz. Gerisi boş." dedim ve aynada saçlarımı düzeltip, aynadan Şeyda'nın yansımasına bakarak devam ettim üstümü düzeltirken. "Annem ne diyor?" diye sordum. Annemle de konuşamamıştık hiç. Henüz karşısına çıkacak kadar hazır değildim.

"Annem." deyip kıkırdadı. "Artık mecbur bizim oğlana Feza'yı isteyeceğiz diyor." deyip güldü.

"Sen ciddi misin?" deyip güldüm bende.

"Valla ciddiyim abi. Annem kabullendi bile. Anneme düğün olsun da kiminle olacağı önemli değil." dedi gülerken.

"Isırırım yanaklarını." deyip gülerek Şeyda'nın yanaklarını sıkıp odadan çıktım. Arkamdan söylense de, keyfim acayip yerinde olduğum için onunla uğraşmayı sonraya bıraktım. Önce konuşmak gereken biri vardı ve geç kalmak istemiyordum.

Tam şu an yazdım ve anlık gelişti. Sizce Ferda ne konuşacak Yamaç'la?

Yorumlarınızı bekliyorum...

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum 💜

İyi okumalar 💫