GÖRÜCÜ USULÜ (B×B)

MUTLULUK 💫

Umarım beğenirsiniz 🙏🏻

İyi okumalar 💫

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

21.Bölüm 💫

Yamaç
Gözlerimi zar zor açtığımda sabah olmuştu. O kadar huzurlu bir uyku çekmiştim ki hiç kalkasım gelmiyordu. Elimi sol tarafıma attığımda boş olduğunu farkettim ve baktığımda Feza'nın olmadığını gördüm. Salondan bazı sesler duydum ve biriyle telefonda konuştuğunu anladım. Yavaş adımlarla salona adımlamaya başladım ve sesi gittikçe netleşiyordu. Salonun kapısında durduğumda, Feza bana arkası dönük bir şekilde telefonda konuşuyordu.

"Anne baştan anlat ve sakin ol lütfen." dedi Feza. Annesiyle konuşuyordu ve anlaşılan bir şey olmuştu. "Tamam anne dinliyorum sakin sakin, tane tane anlat ki anlayabileyim..." dedi ve dinlerken yüzü gerildi. Birkaç saniye içinde yüzünde şok olmuş bir ifadeyle, benim orda olduğumu hissetmiş gibi bana baktı. Daha sonra annesine cevap verdi. "Anne ne, ne demek Feyza yok? Ne demek kayıp? Emin misin?" dedi sesi titreyerek. Bir süre annesini dinledi ve cevap verdi yine. "Ta-tamam anne. Ben olabileceği yerlere bakarım. Sen aramaya devam et belki açar telefonunu. Şarja takmıştır belki. Ben şimdi kapatıyorum aramaya çıkacağım. Görüşürüz." dedi ve elleri titreyerek kapattı telefonu. Hemen yanına gittim. Ayakta zor duruyordu. Sarıldım destek olmak için. Kollarını bana doladı ve fısıltıyla konuşmaya başladı. "Yamaç, Feyza kayıpmış. Gece eve gitmemiş. Annem nerde olduğunu bilmiyor. Telefonu kapalıymış. Ne olacak şimdi?" dedi ama bu bana sorulan sorudan ziyade kendi kendine konusuyor gibiydi. Ondan ayrılıp yüzünü avuçlarımın içine aldım ve konuşmaya başladım.

"Feza. Bak şu an sana ne desem bilemiyorum ama onu bulacağız. Şimdi kalkıp banyoya gidip elini yüzünü yıkıyorsun. Sana bir şeyler hazırlayacağım onları da yiyeceksin. Güçlü olman gerek. Anladın mı beni?" dedim. Başıyla onayladı sadece."Hadi kalk bakalım." dedim ve dudaklarına öpücük bıraktım. O banyoya giderken bende mutfağa geçtim ve bir şeyler hazırladım. Aklımda da sorular dolaşıyordu. 'Ya Feyza bunu dikkat çekmek için yaptıysa?' diye düşünüp duruyordum. Sonuçta o, Feza'yı üzmek için herşeyi yapar. Ya bu da plânlarından biriyse? Düşünmeden edemiyordum bir türlü.

Mutfakta oturmuş bunları düşünürken Feza'nın mutfağa girmesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

"Daha iyi misin?" dedim ayağa kalkıp yanağını okşarken.

"İyiyim sanırım. Aklıma bir şey geliyor ama bu kadarını da yapacağına inanmak istemiyorum." dedi.

"Ne geliyor aklına?" dedim saçlarını elimle geriye atarken.

"Ya bir oyunsa bu? Ya bizi meraklandırmak için ortadan kaybolduysa? Eğer böyle bir şey varsa hayatım boyunca onun yüzüne asla bakmam." dedi. Aynı şeyi düşünüyorduk resmen.

"Aslında benim de aklıma geldi. Dikkat çekmek için mi yapıyor diye düşünüyordum." dedim.

"Bilmiyorum. Yapar mı yapar." dedi ve karşımdaki sandalyeye geçti. Kısaca kahvaltı ettikten sonra evden çıkıp direkt Feyza'yı aramaya başladık. Gideceği her yere baktık, bulamadık. Mezarlığa dahil bakmıştık. Feza'nın annesinin evine gittik çaresizce. Tam nerde olduğu hakkında fikir yürütürken Ferda teyzenin telefonu çaldı. Ferda teyze telefonun ekranına bakınca heyecanla konuştu.

"Feyza arıyor." dedi ve telefonu açtı hemen. Feza annesinin yanına geçip telefonu eline aldı ve hoparlörü açtı. "Feyza kızım nerdesin sen? Öldük öldük dirildik meraktan." dedi Ferda teyze ağlamaklı bir sesle.

"Belki sen ve Beyza bir derece merak etmiş olabilirsiniz ama Feza'nın merak ettiğine hiç ihtimal vermiyorum." dedi soğuk bir şekilde. Feza bariz sinirliydi ve kendini zor tutuyordu şu an.

"Olur mu kızım öyle şey? Heryerde seni arıyoruz saatlerdir. Nerdesin sen? İyi misin?"

"İyiyim beni merak etmeyin. Şarjım bitmişti, yeni açtım telefonumu. Arkadaşımda kalacağım bir süre. Oradan uzak kalsam iyi olacak. Uzun bir süre gelmeyi düşünmüyorum. Şehir dışındayım ve iyiyim. Bunu bil yeter anne." dedi ve kapattı telefonu. En azından kayıp değildi. Beyza ve Ferda teyze rahatlamışlardı en sonunda.

"Dediği şeye bak! Onun için meraklanan da kabahat. Yürü gidelim Yamaç." dedi Feza sinirle. Beyza hemen Feza'nın önüne geçti.

"Feyza'yı bilmiyor musun Feza? Boşver konuşuyor işte. Hem sonuçta iyiymiş. Bir şeyi de yokmuş."

"Baya iyiymiş. Hâlâ benimle uğraşacak kadar. Zaten ne onu aramaya kalktım ki? İyilikten anlamayan birine iyilik yapmaya kalkıyorum. Bende suç!" dedi Feza. Hâlâ sinirliydi. Bende sinirliydim ama ağzımdan kötü şeylerin çıkacağını bildiğim için tutuyordum kendimi.

"Sakin ol Fezacım. Her zamanki Feyza işte. Boşuna sinirlerini bozma. Hadi yemeğe kalın. Hem enişten de gelecek. Bir arada oluruz." dedi. Feza bir ablasına baktı, bir bana baktı. Ben 'Sorun yok.' dercesine omuz silktim. Sonra tekrar ablasına döndü.

"Eniştem...Şeyi biliyor mu? Bizi..." diye sordu ablasına. Ablası kıkırdadı önce. Daha sonra cevap verdi.

"Ali mi? Ali zaten bizden önce demişti. Bu çocuk Feza'ya bir değişik bakıyor Feyza umutlanmasın boşuna demişti." dedi gülümseyerek. Bizde güldük elimizde olmadan. Evet enişte bey 1.5 ay önceki yemekte hep bir aradayken böyle bir tespitte bulunmuş. Ferda teyzenin Beyza'ya seslenmesiyle Beyza yanımızdan ayrıldı ve annesiyle mutfağa geçti. Bizde Feza'yla, Feza'nın odasına çıktık. Annesi bu odayı bozmamıştı. Feza arada bir geldiğinde kalır diye. Yatağın üstündeki nevresim bile duruyordu.

Feza yatağa oturdu. Bende sırtımı başlığa dayayıp oturdum. Sonra birden başını kucağıma koydu. Benim elim otomatik olarak saçlarına gitti. Bir yandan saçlarını okşarken bir yandan gözlerine bakıyorduk. Yüzümüzde, gözlerimize ulaşan gülümsemeler vardı. Mutluyduk. Biz birbirimizi bulmuştuk.

Feza'yla aşkın beden bulmuş hali olmuştuk.

Evet nasıl buldunuz yeni bölümü? Yorumlarınızı bekliyorum.

Çok yakında final olacak ama ne zaman bende bilmiyorum. Daha fazla uzatıp tadını kaçırmak istemiyorum.

Bu arada 'AŞKADAŞIM' adlı kitabıma desteklerinizi bekliyorum.

Sizleri seviyorum ❤