AŞIK OLMAK 💫

11.6K 639 383
                                    

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

7.Bölüm 💫

Yamaç
Lunaparka geldiğimizde Feza'nın yüzüne baktım.Büyük oyuncakların ışıltısından bile daha ışıl ışıldı gözleri.Resmen gözlerinin içi gülüyordu.Ne kadar mutlu olduğunu burdan anlayabilirdim.Onu öyle mutlu görünce otomatik olarak bende mutlu olmuştum.Ceketimi çıkarıp arabanın arka koltuğuna attım.Feza da ceketini çıkardı ve benim gibi arka koltuğa bıraktı ceketini.Feza'nın yanına geldim ve elini tutup çekiştirmeye başladım.

"Hadi bakalım,lunaparka geldik.Eğlenmeye."diye elinden tutup gülerek oyuncaklara doğru gidiyordum.O da gülüyordu bu hareketime karşılık.Oyuncakların oraya gidince heyecanla oyuncaklara bakıyordu.Aslında ne yalan söyleyeyim bende çok heyecanlıydım.Lunaparka ilk gelişim değildi.Feza yanımda olduğu için heyecanlıydım.

"Şuna binelim mi?"diye sordu gondolu göstererek.Aslında gondoldan korkuyordum.Yükseklik korkum vardı.Gondolla birleşince hiç hoş şeyler olmuyordu.

"Daha basit birseyden mi başlasak?"diye sordum.

"Mesela?"diye sordu tek kaşını kaldırarak.Elimi çeneme koydum düşünüyordum ve gözlerimi oyuncaklarda gezdiriyordum.Bir oyuncağı görmemle gözlerim parladı.

"Buldum işte.Geliyorum hemen."deyip bilet almaya gittim ve geri döndüğümde biletleri alıp baktı ve yüzünde şaşkınlık ifadesi belirdi anında.

"Cidden mi?Yaptın mı bunu gerçekten?"diye sordu.Amaaa yapmıştım işte...

Feza
Evet iki koca adam,iki sırık gibi adam atlı karıncaya binmiştik.Küçükken bunun çok hayalini kurmuştum.Aslında şaşırmamın asıl nedeni buydu.Icimde hep bir ukte olarak kalmıştı atlı karınca.Feyza lunaparkin çocukça olduğunu söylerdi hep.Bende bu yüzden arkadaşlarıma dahi söyleyemedim lunaparka gitmek istediğimi.Neticede 23 yaşında gelmek nasipmiş.

Atlı karıncanın tepesinde,boyumuz uzun geldiği için boynumuzu bükmüştük ama yinede eğlenceliydi.Yamaç hemen sağımdaki atın üstündeydi.O da iki büklüm duruyordu ama eğlendiği yüzünden okunuyordu.Ama en çok eğlenen şüphesiz ki çocuklardı.Bize bakarak gülüyor ve cidden eğleniyorlardı.Ben olsam bende gülerdim.Iki tane sırık gibi adam atlı karıncanın tepesinde.Dışarıdan cidden komik görünüyor olmalıydık.

Yamaç'a tekrar baktığımda hala gülüyor olduğunu gördüm.Yüzümdeki tebessümle onu izliyordum.O kadar güzel gülüyordu ki bunu başkası görmemeli diye düşündüm.Belki saçma bir düşünce ama böyle düşündüm işte.Yüzündeki masum gülüş yerini tebessüme bıraktığında onun da bana baktığını gördüm.Gözlerimi gözlerinden kaçırmadım yine de.Atlı karıncanın üstünde bakışan iki adam...Atlı karınca durunca hemen indik üstünden.Yamaç'a kapılmak istemiyordum ama bunun için geç kalmış olmalıydım.Kalbimin hızından belliydi.

Bütün gösterdiğim oyuncaklara olmaz demişti.Hepsi de yüksekte olan şeylerdi.Aklıma gelen soruyu ona sormaya karar verdim.

"Yükseklik korkun mu var?"

"Ne?Yoo."demesi ve yüzündeki ifade inanmamam için yeterli olmuştu.

"Tamam tamamm.Dönme dolaba biniyoruz.Merak etme elinden tutacağım.Korkmazsın yanında olduğumu hissedersen."dedim ve bikac saniye bakıştık.Sonra ben kolundan tuttum ve dönme dolabın olduğu yere yönlendirdim.Ordan da bilet alıp dönme dolabın durmasını beklemeye başladık.Bir yandan da izliyorduk.

"Ooff çok yüksek lan bu."dediğini duyunca gülmemi bastıramadım.Yüzündeki ifade komikti."Aşk olsun ama Feza.Hem beni şu korkunç şeye bindireceksin hemde gülüyorsun."dedi sitemle.

GÖRÜCÜ USULÜ (B×B)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin