Painful Pleasure (COMPLETED) √

Chapter 21: Found

Chapter 21: Found

TULAD NANG SINABI NI REECE kagabi ay nasa loob lang ako ng penthouse niya buong araw habang hinihintay ang pinadala niyang mag-aayos sa akin para mamayang gabi. Pumasok ito sa opisina niya dahil tatapusin pa raw niya ang mga kailangang taposin para hindi na siya pumasok bukas at nang makapagpahinga.

Ilang oras na akong nakababad sa bath tub na puno ng bula para kahit papaano ay maging malambot ang kutis ko para mamaya. I lean my head in the edge of the tub and closed my eyes to think.

Charity ball for businessmen and it is a cause for abused children. I am sure that he's — they're there. But I think I can act that I don't know them, right? Or I'll try not to be on their way or I'll try not to be seen by one of them? I don't think I can. Especially that they really knew me too well that they knew if I am lying.

Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko at hinayaan ang sailing magrelax at iwaksi ang mga nasa isip ko. If this is really for a cause, there's a small possibility that we'll see each other.

Kanina pa dumating ang dress na binili ni Reece kaya walang problema kung hanggang anong oras ako rito sa pagbabad sa paghihintay sa mag-aayos sa akin.

Should I risk the possibilities that they'll be there too? Or pwede namang kapag nakita ko sila ay mauuna na lang akong umuwi? But either the two options are unreasonable. Magtataka si Reece kapag gano'n. At baka malaman niya na ang hindi dapat niyang malaman.

Paano kapag pinilit niya akong bumalik? Paano kapag...

Napadilat ako nang marinig ang pag-iingay ng buzzer sa penthouse ni Reece. It should be the make-up artist? Dali-dali akong nagbanlaw at ipinulupot ang roba sa katawan ko bago lumabas ng banyo at dumiretso sa pintuan para pagbuksan ang mag-aayos sa akin.

I smiled at them when I finally open the door. Isang naka-itim na jumpsuit na may hanggang balikat na haba ng buhok at may kolorete ang mukha ang unang bumungad sa akin. A gay, maybe a make-up artist? At ang isa naman ay naka simpleng T-shirt at blue faded pants at naka sneakers. Her face is natural. Walang make up na nagpapaganda pa lalo sa kanya.

Niluwagan ko ang pagkakabukas ng pintuan at pinapasok sila. I closed the door first before I lead them to our room. Naroon na ang box na pinadala ni Reece sa ibabaw ng kama. Dumeretso na ako sa harap ng vanity mirror at hinintay sila sa pag-aayos ng mga gamit nila.

"Girl, ang laki naman ng lugar niyo," namamanghang ani ng baklang make-up artist sa akin. "Dalawa lang kayong nakatira ditey?" Ngumiti lang ako sa kanya at tumango sa harap ng salamin. "Gara. Daks ba?" Sabay kaming natawa sa huli nitong tanong pero ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko.

Ang kasama naman nitong babae ay tahimik lang habang nagmamasid sa mga gamit sa loob. When our eyes met, she smiled shyly at me at yumuko ito.

"Anong gusto mong gawin ko sa mukha? Maganda ka naman at hindi na kailangan pa ng sobrang kapal na make-up." Nakuha ng baklang make-up artist ang atensiyon ko kaya napunta sa kanya ang paningin ko.

"I like my make-up looks like natural. Nangangati kasi ako kapag makapal."

"Sure." Ang tangi niyang ani at sinimulan ang pag-ayos sa mukha ko.

Hindi naman umabot ng oras ang pag-aayos niya sa akin dahil kaonting brush lang at mga kaonting paglalagay ng kung ano-ano ay tapos na siya sa ginagawa. When I open my eyes to see my face in the vanity mirror and I smiled when I saw my face.

It really looks natural na parang wala akong make-up except sa eye shadows and rose pink lipstick na nilagay niya. All in all, it's so natural and I love it!