Your Voice

chapter 23

Chapter 23

Naihatid namin si abien sa mataong lugar nang hindi kame napapansin ng mga tao.. nag lalakad na kame sa bakanteng lote.. namangha ako sa dami ng mga ilaw at gusali.. ngumiti ako.. at tanaw na tanaw ang naggagandahang palamuti sa syudad na ito..

"Saan tayo pupunta?" Wika ni khiro

Sabay naming liningon si khiro..

"Kung hanggang saan tayo aabot" ngiti ni cloudia

"Alam kong mabigat para sa ating mag hiwalay.. pero.. kailangan kong puntahan ang babaeng mahal ko" mahinang sabi ni khiro..

Nagulat naman ako nang bigla syang yakapin ni cloudia.. at umiyak..

"Mag ingat ka khiro, ingatan mo ang sarili mo, mahal na mahal kanamin ni keous" naluluhang wika ni cloudia..

Marahang hinaplos ni khiro ang pisngi ni cloudia.. at umiiyak narin..  "salamat sa pag intindi cloudia.. mag ingat din kayo ni keous"

"Bro!"

Umiling ako.. "oo aaminin ko khiro, naiinis ako! Pero wala akong magagawa.. dahil yan ang turo ng puso mo" napaiyak ako... naalala kopa noon.. ang isang groupong nag tutulungan habang pinagtatanggol ang bawat isa.. ang kakain ng mag kasama habang nag tatawanan.. at ang mag laro sa gitna ng ulan.. naalala koyun.. at heto.. mag hihiwalay para mabuhay..

"Ang hirap pero kailangan nating mabuhay" wika ni cloudia

"Alam kong mag kikita kita tayo, pag nag karoon ng pag kakataon" wika ni khiro.. niyakap nya ulit si cloudia..

At marahang tinapik ang balikat ko...

"Mabuhay kayo" wika ni khiro at tuluyan ng umalis.. at tatahakin na ang landas patungo sa babaeng minamahal nya..

Magkahawak kamay kaming tumakbo ni cloudia.. walang makain at hirap na hirap na sa buhay.. isang tinapay nalang ang kinain at pinaghatian namin..

Hanggang sa isang matandang babae ang lumabit samin.. at naglahad ng kamay.. napa titig kame ni cloudia don at ginamit ko ang aking kapangyarihan para basahin ang kanyang iniisip..

"Mga anak ko, sobrang sakit anak!"

Bigla nalang umiyak ang babae sa harap namin.. at hinimatay ito.. agad syang inalalayan ni cloudia.. at isinugod namin.. sa malapit na hospital.. sa hindi inaasahan na dumating ang asawa nito at kinausap kame..

Natatakot ako para saming dalawa ni cloudia.. hindi na namin alam kung saang lupalop na kami napadpad.. ang buong akala namin..ay simpleng pagbati lang.. pero nagulat nalang kame ni cloudia nang bigla nila kaming alukin ng tahanan.. at kupkupin bilang tunay na anak nila..

Hindi kame tumangge dahil sa sobrang bait at pag papakita ng kanilang pagmamahal samin bilang mga tunay na anak..

Sina Mr. Ruberto ell Lewis Mooren at Mrs. Selina Roe Lewis Mooren ang syang tumayo bilang tunay na mga magulang namin.. isa sila sa pinaka mayamang tao sa bansa.. at dahil sa marami silang pag aari tulad nalang nang isang probinsya, na nag tataglay nang mga masasaganang pagkain.. may nga factory business sila at isa naron ang mga Rice International Production Company nasyang hinahawakan ko ngayon.. halos mga sikat na restaurant sa ibang bansa ang target ko.. at success konaman nagawa ang mga yon...

Pinag aral.. at sinoportahan kami.. nang mga magulang namin.. at sa isang international school kame pinapasok at kolehiyo na kaming dalawa ni cloudia.. masaya sya.. at sa hindi ko inaasahan ang muling pagkikita nila ulit ni abien.. masyado nakameng maraming pinagbago.. at medyo nag matured na sa haba ng taon..

At doon ako naniwala na itinadhana sila sa isat isa.. hanggang sa maikasal na sila.. pinagmamalaki ng pamilya ni abien.. ang pamilya namin dahil sa bukod na maganda si cloudia.. mayaman, matalino at mapagmahal.. masaya ako sakanila..