Your Voice

chapter 51

Chapter 51

"Vloerenn Sin Moore"

Nagising ako sa malakas na pagbukas ng pintuan. Nagpanggap akong walang malay. Mariin kong pinikit ang aking mga mata at nag handa para sa susunod kong gagawin.

"Ano kaba! Tulog pa sila Vleorio." Pamilyar na boses. Kung di ako nag kakamali, si Cebastian yon.

Dahan dahan kong minulat ang aking mga mata, at nakita ko ngasya. Hindi nya napansin na gising ako. Pero gulat akong napatitig dahil nag sasalita itong mag isa.

"Wow! Tapos pag sasapakin ko sila, ako naman ang sasapakin nila? Whoah! Amazing karen no?" Ngiwi nya. Gusto kong matawa sa ginagawa nya. Pero wala nang oras, kailangan naming makalabas dito at mapigilan si Sky.

"Oh, sya! Gagawin na! Kainis!" Maktol nito at aambang sasapakin si Keous.

"Sorry, sa inyo. Hindi ko alam kung paano makakabawi, patawad sa ginawa nang mga magulang ko." Bulong nito at pikit matang sasapakin nasana si Keous. Ano? Biruin monga naman. Ang liit ng mundo. Hindi ako makapaniwala. Kung ganon. May kinalaman ang lokong to.

"Kasabwat kaba nila?" Malamig kong tugon kay Cebastian. Natigil sa ere ang kamao nya. At mabilis na bumaling sakin, at pinakawalan ako.

"Wala natayong oras," saad niya. "Paano bato? Kadena?". Kamot panya sa ulo. "Ah. Meron nga pala akong susi." Tawa nya. At may binunot sa bulsa.

"Kasabwat kaba nila Cebastian!" Biglaang bigwas ko sa muka nya. Natigilan sya at napayuko.

"Vleorenn Tama bako?" Malamig nyang wika sakin. At pinakawalan ang mga kasamahan ko. Pero nagulat ako dahil. Ngumiti ang devinido. Natigilan din si Cebastian.

"Paumanhin bata, may kasama kaba?" Ngiti nang devinido habang pinagmamasdan si Cebastian. Marahang tumango si cebastian at nagsalita.

"Nakikita nyo po basya?"

Imbes na sumagot, marahang tumawa ang devinido.

"Last Soul ang tawag dyan." Sagot ng devinido. Naguguluhan ako, but i tried my best to understand them.

"Hindi kopo kayo maintindihan."

"Okey lang. Ang kaluluwa nang isang banal na demore na nag hahanap sa katotohan ay may last will. At yun ang kaibihan nila samin." Wala akong naiintindihan.

Tulalang napangiti si Cebastian, hindi ko maunawaan kung paano sya napunta rito.

Nang matapos nya kaming pakawalan. Ginising ko si Keous at nag dadalawang isip na lapitan si Khiro. Pero nagulat ako nang tumitig sakin ang Devinido.

"Maari kobang malaman ang pangalan mo?" Magalang na saad ng devinido. Parang isang haplos ang kanyang boses. Agad akong yumuko at nag bigay galang.

"Ako po si Vleorenn Sin Moore."

"Wala na tayong oras, kailangan nyo nang mag madali," si Cebastian naman.

Kaya wala nakameng pinalagpas na oras. Maingat naming tinahak ang pasilyo. Pero nagulat ako. Dahil nauna ang devinido. Kita sa kamay leeg, at paa ang bakas ng kadena na nakatali sa kanila. Naka akbay si khiro na walang malay sa duguan na si keous. Naramdaman korin ang sakit sa tiyan ko. Pero nagulat ako dahil bakas nang saksak nalang ang naroon.

"Ginamot kita bago kapa maka tulog." Ngiti ni Keous. Marahan akong napatango.

"Ako na ang bahala sa oras nato." Seryosong saad ng devinido.

Nagulat ako nang biglang nagkaroon ng isang malakas na pwersa sa paa nya. Patungo katawan nito.

May mga bantay sa kaliwat kanan, pero nagulat ako. Dahil sa isang iglap nakatulog ang mga ito. Itinaas lang ng devinido ang kanyang kamay. Para itong isang dark rukh.