Your Voice

chapter 15

Chapter 15

Tulala akong nag lakad papunta sa lamesa, naptitig ako sa pagkaing dinala ng nerdy boy.. hayisshh bwiset!

Napasandal ako, yung ginawa ko kanina para akong naguguluhan.. ano batalaga? Nagugulauhan ako dahil bigla kong nabasa ang nasa isip ni akhil.. pero gumulo naman yun ng dahil sa walang kwenta kong pag iyak.. tss.. I'm not able to describe myself when i feel his touch.. nakakalusaw.. bwiset!!! Tama na sky! Wagkanang mag isip tungkol don... weirdo lang talaga si akhil.. masyadong matured kung mag isip.. bwiset!!!!!

Kinabukasan.. nakaramdam ako nang gutom at saka ko naisip ang pagkaing dinala ni nerdy boy.. tsss, sige nanga.. patikim..

Binuksan ko ang ref.. at kinuha ang beefsteak na nasaloob.. tinikman koyun.. at napangiti ako, impyerness! Masarap.. nerdy na masarap magluto.. hanep! Tsss... ano ba ang nangyayari sakin....

Nawalan ako nang gana.. dahil doon.. iniisip kopalang na magkukulong nanaman ako dito sa loob ng apartment nakakasawa na. Pero wala naman akong mapuntahan kung bakasakaling gagala ako.. nang matapos akong maligo at nag ayas ng sarili.. saka ako pumunta sa study table ko, tatapusin kona sana ang mga paper works ko pero hindi yun madali dahil sa dami ng irereview..

Ring!!!

Napabaling ako sa telepono, agad konaman yun kinuha at sumandal sa upuan..

"Maam?"

"Oh! Yes?"

"Meron napo akong nahanap na sasakyan... ipapadala konapo.. saan ang address?"

Napatitig ako sa computer dahil may message dun sa email ko. Hindi konasagot ang sinabi ng secretary ni mama.

"Ma'am? Yung address po?"

"Ma'am are you still there?"

"Huh? Yeah..yeah!! Just open your email.. i'll sent it to you later.."

"Okey po ma'am.."

Binuksan ko ang email..at binasa kung saan ito galing..

Devine Organization:

Kindly please read the following statement..

Pero blanko koyun...at darkmode na documents.. hindi kona inabala.. pero nagkaroon ng konting kaba saking dibdib..

Napapikit ako, i need to relax..!  Napatingala ako sakisame, at nag isip..

"Tss"

Kinuha ko ang crossbag ko at sinabit ang headphone ko sa aking tainga.. lumabas ako ng apartment, at pumara ng taxi..

"Saan po tayo ma'am?

"A.. sa intersection po manong" sagot ko sa driver

"Ok po.."

Nang nakarating nakame ng intersection.. agad akong lumabas at binigay ang bayad.

"Heto po!

"A..sige salamat"

Naglakad ako.. papunta sa malapit na playground.. marimi ring mga taong papunta doon.. may picnic.. kanya kanyang buhay.. mga couple.. family bounding.. at mga magbabarkada..

Nakaramdam ako nang panlulumo, ganito nalang bako? Wala man lang akong ginawa, oo buhay ako, pero unti unti akong pinapatay ng sakit nanadarama ko..

Hindi ko namalayan na dinala ako nang paa ko sa mga laruan ng mga bata..imupo ako sa kadenang duyan malapit sa puno.. malaki ang playground nato.. at picnic venue din.. madalas kami dito noon.. at sa twing nagsa suggest akong gumala, dito ang gusto ni mama dahil marami daw mga bata, pero dahil sa mga bagong henerasyon.. nagbabago din ang kalagayan ng bawat tao.. kulang lang ang mga bagang nag lalaro sa kadenang duyan.. mas marami ang umaakyat sa ibang mga laro..