Chapter 43"Sky La Fortelino"
"Mahal kita noon pa" natulala ako, hindi ako nakagalaw, dahil sa sobrang tamis nang salitang yon.. noon pa? Gusto kong lumuha.. at yakapin sya ulit.. kung alam molang akhil.. sobrang laki nang epekto nang prisyensya mo..
"Hindi ko masasagot ang sinabi mo akhil" sagot ko, he chuckle and looking at me intensely.. "i didn't ask, i just say what i really felt, and besides hindi pako nanliligaw" napaawang ang labi ko.. at gusto kong sigawan sya.. pero mas lalo akong natulala nang mag salita sya ulit.
"Sisimulan kopalang" ngiti nya sakin. Natulala ako, at tumitig sakanya.. winala ko ang mga bumabagabag sa aking isip, inisip kokung ano ang mararamdaman ko sa oras na mangyari ang kinakatakutan ko.. ayokong mangyari ang sinasabi nang panaginip nayon.. ayoko..
Hinatid ako ni akhil sa apartment, sinabi nya sakin ang lahat, lahat.. umiyak ako syempre.. at nauunawaan ko ang lahat, dahil mas di ko kakayanin pag isa sa mga taong mahal ko ang mawawala.. tinanaw ko ang pag layo nang kotse ni akhil, kaya naman agad akong naglakad papunta sa ibang kalye, ang totoo nyan.. hindi talaga ako pupunta sa apartment.. may pupuntahan akong iba.. at dito yon sa bakanteng lote, na medyo malawak.. at walang masyadong tao.
"So, natunton moko" malanding wika nya sakin.. alam kong nag tatago sya, at kahit na anong gawin nyang pagtatago.. hindi sya makakawala sa mga mata ko..
"Mahina ka kase" malamig kong tugo..
"Huh, so you think you're that powerful" naramdaman ko ang bawat hakbang nya, nakatayo lang ako at nakapamulsa..
"I don't think so"
"Just come with me, weak"
"I can destroy you, woman.. so don't you dare making me lost my mind"
"Hahaha, you just a low level demore, don't over estimate me brat"
Huminga nalang ako nang mamalim at maangas na humarap, dahil alam kong narito sya sa likod ko.. ito ang specialty nang abilidad nya, ang magtago at hindi makita, pero hindi ka makakalusot sa mga mata ko.. agad kosyang sinugod, napaatras sya at lumundag pa itaas nang puno..
Hawak hawak ko ang punyal na ibinigay ni tito keous.
"You already having your special ability" wika niya.. at inilabas ang baril mula sa likod.. gamit yon, itinutok nya sakin at pinaputok ito..
Hindi ko inalis ang aking paningin hanggang sa makita ko ang unti unting paglapit nang bala sa ulo ko, gamit ang isip, nahinto ang bala.. at ibinalik ko ito sakanya.. nagulat sya sa ginawa ko.. pumutok ang baril at nabitawan nya ito..
"Telekinetik?" Wika nya..at ngumisi.. bigla syang nawala at agad konamang pinalibot ang aking paningin, pabato nyang itinapon mula sa likod ang isang matulis nabagay. Lumundag ako at nakaiwas, pero ilang hakbang palang, naramdaman kona ang isang malakas na suntok mula sakamao nya, napaatras ako dahil sa lakas non, kulay pula na ang mga mata nya at nakangisi..
"Weak" aniya at sumigod. Mabilis sya kung sumipa at sumuntok, ilag lang ang nagawa ko, umikot sya at dinambaan ako nang malakas na sipa, nasangga konaman yon gamit ang dalawa kong kamay sa may gilid nang muka ko. At patapon na tinapon ang mga paa nya, at sumugod ako pailalim.
"You killed her, brat!"
"You are a murderer" napahinto ako sa pag sugod, ngumisi sya hapang pinagmamasdan akong nakaluhod..
"You have no choice but to obey me, sky" malandi nyang tinig.. tumitig ako sakanya, at agad na dinakma ang leeg nya sa sobrang galit.. naramdaman ko ang lahat nang bagay, lumutang ang mga yon..
BINABASA MO ANG
Your Voice
Science Fiction"Wherever i'm Your voice will always guiding me to light my path." "Since this darkness will stand inside me, i've never been hoping for another chance. But here it is, those whispers of yours is still making myself controlled. Those eyes of yours i...