Chapter 37"Akhil Roy Ramirez"
You always surprise me, you always cold in the most precious moments for me. Why you have to do this? Why you have to make me feel this way?
Nanlamig ako, nang makita ko ang pag patak nang kanyang luha..
"Okey! Thank you everyone!" Sigaw ni louise nang matapos ang kanta..
Agad kong binigay ang mic sakanya at nag madaling bumaba nang stage.. may mga tumawag sakin.. para mag pa picture, pero wala nako sa wisyo ngayon, ayokong nakikita ang mga luha mo!.. sky! Anong mali? Bakit ganyan ka makatingin sakin, may nagawa ba ko?.. napailing ako habang nag mamadaling naglakad patungo sakanya, nakita korin ang senior high na si vleorenn na sakanya lang nakatitig, at tila alam ko na ang gagawin nito.. kaya nag madali ako.. ilang hakbang palang ang nagagawa ko at malapit na ko kay vleorenn pero nagulat nalang ako, nang may naunang tumakbo at biglang yumakap kay sky..
Nanlamig ako, sa titig ni sky.. napailing ako..
"Cebastian" mahina kong bulong.. may mga nakatingin samin.. pero hindi naman lahat dahil abala ang iba sa nagsasalita sa itaas ng stage.....
Narinig ko pa ang mga sinasabi ni cebastian pero hindi ko pinag tuonan nang pansin ang mga yon, dahil abala ako sa titig ng babaeng mahal ko.. gusto kong maluha pero di ko kaya, nasasaktan ako.. pero wala akong magawa, nahihirapan ako pero nanatili parin ako. Ang tanga ko ba? Sa akin kanga nakatingin, pero ramdam ko ang pagkamuhi at panghihinayang sa mga mata mo.. ano ba talaga? Sky!
"Sky! Please answer me!
Pero walang sagot.. malamig lang ang kanyang tingin sakin at para bang isa akong walang kwentang bagay.. naluluha ako, nakita kong binalingan nyarin nang tingin si vleorenn.. pero wala akong maramdaman.. masyado syang.. malamig kung makatitig.. what can i do for you to be calm, sky!
"Ang ganda nya, bagay talaga sila"
"They're look good"
"Sweet couple"
"Nag saccess daw kasi ang presentation ni cebastian, kaya nag madaling makita ang girlfriend"
Halos mabingi ako sa kinatatayuan ko.. kayo naba.. kumuyom ang kamao ko.. gusto kong manapak!
Nagulat nalang ako, nang dinya pinansin ang nakangiting si cebastian, bahagya panya tong tinanggal sa pag kayakap.. at hindi na nya nato liningon, at deretso sa dereksyon ko. Baket? Nalaman moba na nasasaktan nako? Huh?!!
I don't understand why? Why it's easy for you to reject me? Nakakaawa naman ako, gusto kong manlumo pero naestatwa ako. Nang daanan nya lang ako at dumeretso, nakakapanis nang pagkatao.. nakakasakit nang damdamin.. nakakapanghinayang.. gusto kong umiyak.. pero hindi ko magawa, nang ibaling ko ang aking tingin.. nakita ko si cebastian na mariing nakatitig sakin, at ganon din si vleorenn.. tsss.. what?! Ano ba ang problema sky!
"Excuse me?"
Nalabalik lang ako sa reyalidad, nang may isang magandang babae na nasa gilid ko, bago kopa mapandin nakaharang pala ako sa may row.. nang upuan, ngumiti nang matamis ang babae. Huminga ako nang malalim at ngumiti, inilahad ko sakanya ang daanan.. at nang marinig ko ang tugtog nang piano, halos gusto kong tumakbo palabas, para sumigaw.. bakit ganito ang saket!!!? Napaka saket!!! Naiisip kopalang ang mga panahon na pinag mamasdan kosya sa malayo, nanlulumo ako, hindi ko namalayan na naglakad nako papalapit sa gawi ni vleorenn.. parang hindi nya ako nakikita at panay sa stage lang ang titig nya.. mahirap para sakin ang pasanin ang nararamdaman ko, mahirap mag panggap na wala lang to.. mahirap.. masyado kanang nakakarami sky!
BINABASA MO ANG
Your Voice
Science Fiction"Wherever i'm Your voice will always guiding me to light my path." "Since this darkness will stand inside me, i've never been hoping for another chance. But here it is, those whispers of yours is still making myself controlled. Those eyes of yours i...