Your Voice

chapter 42

Chapter 42

"Akhil Roy Ramirez"

Humikbi ako at dahan dahang pumit, dinalaw ako nang antok..

Kinaumagahan nagising lang ako, dahil sa lakas nang katok sa labas, sumisigaw na si tita..

"Akhil ano ba! Open the door!" Sigaw nya..tsss.. sabihin mo munang alovamora, yun ang spell para sa pag open nang pinto sa hogwart.

"Ayokong pumasok!" Sigaw ko pabalik, at tinakpan nang kumot ang muka ko.. maya maya pa, naramdaman ko na ang pag kalag nang pinto, at narinig ko ang mga yapak ni tita..

"Ano kaba akhil! Yan naba ang nasa utak mo ngayon?" Nauubos na pasyensyang sabi nya.. habang magkasalubong ang kanyang kilay.

"Just go tita"

"I won't, akhil. Ilang araw kanang absent? Ano ba ang pumapasok sa utak mo?"

"Si sky! Si sky ang palaging nasa utak ko!" Sigaw ko, unti unting nangilid ang aking luha "siya ang palaging iniisip ko, kung kamusta naba sya? Kung ngumingiti naba sya? Ano ang iniisip nya, at ang lahat na may kinalaman sa kanya!" Humikbi ako, para akong tanga na pinagmasdan ni tita.

Huminga nang malalim si tita, at sa hindi ko maipaliwanag na dahilan, gumaan ang pakiramdam ko nang bigla syang umupo at ginulo ang buhok ko..

"Manang mana ka sa nanay mo"

Napatitig ako sakanya, matanda si tita kaysa sa nanay ko, kung hindi ako nagkakamali, binibiro pasya ni sky, na tanda.. pero hindi naman talaga sya matanda, hindi lang talaga sya nag asawa..

"Anong klaseng tao si papa?" Tanong ko, imbes na si mama ang tanungin ko..

Huminga sya nang malalim, pero nabulabog kami dahil may kumatok sa pinto..

"Come in" utos ni tita..

"Ma'am, may naghahanap mo kay sir akhil" saad ni manang.. gusto kong matuwa.. kung sasabihin nyang si sky, ang naghahanap sakin. Bigla akong napabangon at hindi na inantay ang sasabihin ni tita at manang, agad akong lumabas at patakbong bumaba, pero nanlumo ako.. nang makita ko ang taong naghahanap sakin.. mariin nya akong tinitigan.. at masamang masama ang tingin sakin..

"Good morning ho" wika ko kay sir fortelino

"I'm not here to say goodmorning, naparito ako para sabihing lubayan mo ang anak ko, alam kong matino si sky, pero dahil sayo.. nagiging rebelde nasya ngayon" wika nya na ikinagulat ko.. kung ganon.. sya ang nag utos kay sky para lubayan ako..

"Hindi ko sya masisisi kung iiwasan nya ako, at hindi ko sya sisisihin sa kung ano ang desisyon nya, pero ang mga sinabi mo, ay patunay na ikaw ang nag utos sakanyang iwasan ako" sagot ko

"Yeah! Exactly, i told her to leave you alone"

"Why you did that?" Nangangalaiti kong tanong

"Because you are not good for her"

Nanlamig ako, pero alam kong hindi yon ang totoo..

"I can read your mind, sir" malamig kong tugon sakanya

"I know that, you're his son"

"Ano ba talaga ang dahilan para maging ganito kayo samin ni sky?!" Sigaw ko, wala akong pakealam kung maging bastos man ako sa harap nya, hindi ko nakase kaya, masyado nang masaket.. "Alam mobang sobrang sobra na ang sakit na pinapasan ni sky?" Hikbi ko sakanya, natulala sya.. dahil sa inakto ko... "ilang taon nasyang nasasaktan, dahil sa trahedyang yon, ilang taon nasyang linalamon nang dilim nayon-" hindi kona naituloy ang sasabihin ko dahil agad nya akong pinutol..