Your Voice

chapter 25

Chapter 25

" Sky La Forletino "

Hingal na hingal akong tinapos ang practice namin ni akhil, tumawa pasya at pawisan ako.. natatawa sya sakin.. habang ako naman ay tiningala ang bubong nang gym.. 

"Very well" puri ni akhil

Hingal parin ako, habang pinapasadahan ng tingin ang buong paligid..

Nag lakad ako papunta sa gamit ko at kinuha ang towel at gatorade don.. ibinato ko kay akhil ang isa.. agad nya naman yon nasalo. At ngumiti..

"So now, makakatitig kanarin sa mga mata ng tao, nang di nasasaktan"

"Mmm..yeah?" I answer

Umupo kame, sa benches ng gym nato.. nasa mansion kami nina akhil.. at dahil abandonado to.. kami lang ang naririto. Nasa likod nang mansion nila ang gym nato.. madalas daw dito ang tatay nya.. nung mga bata palamang sya. Pero ni itchura ng tatay nya ay di niya matandaan.

"Pagba nakatitig ka sa mga tao noon, ano ang nararamdaman mo?" Tanong ko sa kanya

" katulad nang nararamdaman mo, plastic? Naiirita? Nasusuklam? Pero dahil sa isang tao, natutunan kong pakisamahan ang sarili ko" sagot nya sakin

" nakaramdam karin pala ng ganon, i thought, you hate it"

"Mmm. Ganon nanga"

" at paminsan natatawa ako" natatawa nyang usal sakin.. kaya nilingon ko sya, at binasa ang kanyang iniisip.. pero na close and sense of thinking nya.. natatawa pasyang tinitigan ako..

"Ano, may nabasa kaba?"

..napa hiya akong umiling

"naalala ko nung sinabi mong talunan si cebastian"

"Huh?.." nagtataka naman akong pagmasdan sya.." si nerdy boy ba ang tinutukoy mo?"

"Oo, nung binuli sya nina amil, may sinabi ka noon.. sa utak mo" natatawa nyang wika

Napamaang ako, hindi ko lubos na noon palang talaga ay naririnig nya na ang bose's ko.. pero nahinto ako sa isiping, marami akong sinabing di maganda tungkol sa kanya. Nakanganga akong pinagmasdan sya.. habang sya naman ay natatawa..

"Ano? Did you remembered it?"

Napatango ako, napara bang may kasalanan.. tsss! Ano ba kasi ang iniisip ko noon! Bwisit.. na pakamot tuloy ako sa kilay ko..

"Ano kasi yon.. a-..k..hi..l" nauutal kong sabi..

"Hindi korin kasi alam!" Bigla kong sigaw sakanya..

Natawa sya..nang bahagya..

"Bat ba sumisigaw ka, wala akong sinabe?" Pero natatawa parin nyang sagot..

"Ano kasi, tsss.." nakakairita! Pilit kong inaalala kung ano ang mga naiisip ko tungkol sakanya nung mga oras na wala pakong alam..

"Wag monang isipin pa" nagulat nalang ako nang bigla syang humakbang papunta sakin.. hindi ko magawang unatras dahil sa bilis ng tibok ng puso ko.

Napalunok ako, habang sya naman ay mukang natatawa..

"Corny, bwiset, lintek, walang kwenta, at higit sa lahat, yung palagi mong iniisip..bakit ba kung kailan gusto kong mabasa ang nasaisip nang isang tao, saka naman di pwede" natatawa nyang sambit sa mga dati kong sinabi sa aking isip..

"...huh? Hehehehe!! Wala yon... tss.." saka ko naman pinilig ang ulo ko.. ang palpak konaman!

Napa iling iling ako.. habang isa isang inaala ang mga sinabi ko.. nakakahiya... pati ba ang mga kalokohan ko?