MM:Kartal
"Yarın? " dedi adam tekrar sorarak.
"Bu kadar yakın mı? " dedi adam. Bir anda eli tutmamış gibi olmuştu. Tamam öleceğini biliyordu ama bu kadar yakın olacağını hiç düşünmemişti.
"Bu yüzden söylemek istememiştim. " şimdi anlamıştı markette, evde Kartal'a neden öyle baktığını. Çünkü yarın göremeyecekti. Söyleyeceği her şey boğazında düğümlenmiş gibiydi sanki.
"Özür dilerim. Ne olursa olsun sana söylememeliydim. " dedi Moira kafasını elleri arasına alarak. "Sorun değil. Onun yanından asla ayrılmazsam ölmesini engelleyebilirim. ""Başaramayacaksın. " dedi kız.
"Başaracağım. "
..."Eveet. Kahvaltı hazır. " kız Kartal'ın kapısını tıkladı. Ses gelmeyince kapıyı azıcık açıp kafasını uzattı.
"Hey, erkeklerin afet-i devranı. Uyansana. " dedi Moira. Kartal'ın yeni uyanmış boğuk sesi bir gülümseme ile hafif kıkırdadı."Erkeklerin Afet-i devranı?" Dedi kartal sorarak.
"Hakkını yiyemem şimdi. Sezar'ın hakkı Sezar'a. Taş gibi çocuksun. " dedi Moira."Sağol. Duymaya ihtiyacım vardı."
"İstediğin herkese söyletebilirsin sanıyordum. " dedi kız dalgayla.
"Zevkli olmuyor. Ama senin bu halini sevmedim değil. ""İyi o zaman. Kalk ve hazırladığım kahvaltıyı gör. "
"Lütfen mısır gevreği olmadığını söyle."
"Elbette değil! " dedi kız."İyi o halde. Hemen geliyorum." kız kapıyı kapattı. Kendini sakinleştirmek için duvara yaslandı ve bir kaç soluk alıp verdi. Kolunda yazan saati görmüştü. Bir geri sayımdı. Ve Kartal'ı onu görmediğine inandırmak için gerçekten çabalaması gerekmişti. Hızlı adımlarla merdivenden indi. Kendisi belosü6ki bir şeyleri saklamakta iyiydi ama Gece aynı beceriye sahip miydi emin değildi. Kız nasıl bütün gece uyuyamamış ve Kartal'ı düşünmüşse Gece de onun yanında aynı şeyleri yapmıştı.
Birlikte kahvaltı ettiler. Kartal arada Gece'nin iştahının kaçtığına dair şakalar yapsa da Gece yine de bir insanın yediğinden çok yemek yemişti. Ama belliydi ki iştahı yoktu."Kız neye benziyordu? Görsen tanır mısın? " Dedi Gece.
"Tanırım. Adres aklımda. Gidelim mi ?"
"Gidelim. "
...Aracı Gece kullanmış ve denize yakın bir yere gelmişlerdi. Evin önünde bekliyorlardı. Kartal bir anlığına Gece'ye döndü ve yüzünde berbat bir ifadeyle kapıya geri döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MOİRA
FantasyNefesini duydum yakamda. İçine çekiyordu. "Şu kokun yüzünden... kırk yıl sende kalacağım." Gözlerine bakmak istemiyordum. Yoksa kendimi durdurmam bir hayli zor olacaktı. "Sadece kırk yıl mı?" Gülümsedi. "Bunu sürekli yenileyebiliriz. Bir koku, kırk...