"Hareket halindeler. " dedi Bir."Sorun değil. Büyüyü takip ediyorlar dediniz. Büyüyü takip eden şeyin yanına gidip onu patlatacağız. Bu kadar. Nerede olduklarını bilmiyorum. Sadece büyüyü takip eden şeyi düşüneceğim. "
"Yapabilir misin ?" Kız yeşil parıldayan ellerini kaldırdı.
"Güçlerim geri geldi. Yani yapabilirim. "
"Bir dakika daha önce de bu renge sahip miydin? " dedi Moira. Kartal ne olduğunu biliyordu. O yüzden sormadı.
"Neyle karşılaşacağımızı bilmiyoruz. " dedi Gece.
"O yüzden hepimiz gidiyoruz. " dedi kartal.
"Ne ne ne?" Dedi Moira.
"Güçlerinin ortaya çıkması gerek değil mi ? Seni biraz zorlayalım. İçinde bir yerlerde gücü hissedebiliyorum. "
"Oo... waoow. Bu gücü bir ben hissetmiyorum sanırım. "
"Unuttun mu ben senin içini görebiliyorum. " dedi Kartal. Kız surat astı.
"Bu biraz sapıkçaydı. Herneyse. Gidelim o halde. "
"Sen bizim öyle pat diye bir yerlere saldığımızı falan mı düşünüyorsun?"
"Evet. " dedi Moira.
"Hazirlanin. Beş dakikanız var. " dedi Bir. Sonra yanlarından ayrıldı.
"Nereye hazırlanıyoruz ya. Makyaj mı yapacağız ? "
"Hayır aptal. Yürüyün. "
Kartal kızlara bir yer gösterdiğinde ikisi de karşılarında takılı duran elbiselere baktı.
"Şortlu olan benim. " dedi Moira.
"Zaten senin. " dedi Kartal."Nasıl yani?"
"Sana göre tasarlandı. "
"Ee diğeri? "
"O da sana göre tasarlandı. Ama senden fazlası yok gibi. Kurşun geçirmez oldukları için giyeceksiniz. Başka bir özelliği yok. " çıktı Kartal. Moira arkasından mırıldandı. "İyi. "
◇"Ee... gidiyor muyuz?" Dedi Moira.
"Şimdi deyin yeter. " dedi Büyücü.
"Ee! El ele tutuşmayacak miyiz?" Dedi Moira. Büyücü güldü. Ama diğerleri göz devirdi.
"Öpüşmemiz gerek. " dedi dalgayla. Bu kız annesinin ölümünün üzerine fazla hızlı toparlamamış miydi? "Gidelim. "
Bir kaç saniye sonra metal kaplama bir yere girmişlerdi.
"Çok iğrençti. " dedi Moira.
"Alışırsın. " dedi Büyücü."Şimdi gelirler. Pozisyon alın. "
"O ne be!" Dedi Moira.
"Yedi. Yemin ederim kafasına sıkıcam bu gerizekalının. Sustur şunu!" Dedi Bir.
Moira gülümsedi. İnadına yapıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MOİRA
FantasyNefesini duydum yakamda. İçine çekiyordu. "Şu kokun yüzünden... kırk yıl sende kalacağım." Gözlerine bakmak istemiyordum. Yoksa kendimi durdurmam bir hayli zor olacaktı. "Sadece kırk yıl mı?" Gülümsedi. "Bunu sürekli yenileyebiliriz. Bir koku, kırk...