Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkısı: Michael Malarkey- Scars✨
******
Genç kadın uzak mesafeye rağmen ayaklarında derman kalmayana kadar nefessiz şekilde koştu. En sonunda vardığı yerde gözlerinden yaşlar akarak genç tanrının ayaklarını yukarı doğru kaldırdı. Bir türlü bedeni aşağı indiremeyince hızla kendini ağacın büyük gövdesine doğru savurdu. Çarpışmadan aldığı güç ile yükseldi ve Loki'nin başını ipten kurtardı.
"LOKİ! YALVARIRIM AÇ GÖZLERİNİ LOKİ.. HAYIR."
Yara izlerini sever misin?
Feryatları inletirken her yanı gözlerinden akan yaş durmuyordu.
"HAYIR! ÖLEMEZSİN TANRISIN SEN BİR İPTE ASILIP, NEFESSİZ KALARAK ÖLEMEZSİN! AÇ GÖZLERİNİ LÜTFEN," nefesi kesiliyordu genç kadının. "YALVARIRIM BIRAKMA BENİ, YALVARIRIM BENİ SENSİZ BIRAKMA."
Yara izleri adam yapar mı?
Her damla yaş genç adamın soluk yüzüne düşerken genç kadın boynunda oluşan morluklara öpücükler kondurup sihirli bir şekilde geri dönmesini diliyordu. Ama öyle olmadı, açmadı gözlerini genç tanrı. Hatta daha kötüsü oldu.
Gitmek için fazla mı iyiyim?
Dizlerine genç tanrıyı yatırmış başını göğsüne koyarak ağlayan Ophelia bir anda ellerini boğazına koydu. Nefes alamıyordu. Mühür oyunu başlatmıştı. Yardım istemek için sesini çıkaramıyor saniyeler geçtikçe hareket dahi edemiyordu. Ve en sonunda her yer karardı.
Uzun bir süre için sonun başlangıcı.
***
Bembeyaz yerde yürümeye başladı Ophelia üzerinde beyaz tül bir elbise vardı. Etrafı incelerken ileride oturan kadını gördü. Hiçliğe bakıyordu adeta.
