Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkısı: Christina Perri-Arms✨
••••••
Kız babasının yaptığı acil durum bilekliklerini de bileğine takarak mutfağa doğru ilerledi. Bu adam garip davranıyor ve görünüyordu ne yeyip yemeyeceğinden emin değildi Ophelia.
"April belli etmeden içerideki adamı tarar mısın , kim olduğunu merak ediyorum."
"Peki bayan Stark."
İçerideki adama seslendi
"Soslu makarna sever misin?"
Loki mutfağa geldiğinde yüzünü buruşturdu
"O da ne?"
"İşte bu" dediğinde kız , bakışlarını karıştırdığı tencerenin başından ayırmıyordu. Loki de gidip bakmak istedi ama durduğu yer çok yanlıştı. Ophelia Loki'nin nefesini boynunda hissediyordu. Loki mesafeyi anlayıp geri çekildiğinde Ophelia nefes almayı yeni hatırlamış gibi nefes aldı , Loki bunu anlamıştı ki yüzünü şeytani bir tebessüm aldı.
Bu odada durmaktan sıkılıp içeride gördüğü büyük kitaplığa ilerledi. Birsürü kitap olduğundan dolayı memnun olmuştu Misgardlı bir ölümlünün bu kadar kitap okuduğuna şaşırıp rafları gezmeye devam ediyordu ki gözüne bir raf takıldı. Üzerinde kendi adının , Thor'un , Asgard'ın hatta Heimdall'ın adının yazdığı kitaplar vardı. Ophelia ise içeriye getirdiği tabakları masaya koyup Loki'yi izlemeye başladı. Loki'nin narsist ruhu onu yine şaşırtmadı ve adının yazdığı kitabı uzanıp aldı. İlk sayfada şöyle yazıyordu.
"Her karanlığın bir aydınlığı vardır , yeter ki ışıkları açmayı unutmayın" aydınlığım , ışığım. Loki.
Okudukları karşısında epey şaşırmıştı genç tanrı
"Bu kitabı nereden buldun?"
Kız ayağına giydiği terlikleri sürte sürte geldi. Loki dikkatlice onu izliyordu. Önce gözleri kısıldı sonra dudağı iki yana çekilip büzüldü.
"Ah Loki.." kız bir şiiri nağmeli okur gibi söylemişti tanrının adını sonra kitabı kolları arasına aldı parmak ucunda yükseldi ve etrafında döndü ve devam etti "..ruhu karanlığa esir aydınlığa siper , kalbinin içi buzdan ama kırılgan güzel sevgilim" Loki çok şaşırmıştı bu sözlere , bu kadın.. Hiç görmediği kendisine aşıktı.
"Onu seviyor musun.." dedi Loki anlayamıyordu. "..onun kurnazlık tanrısı olduğunu bile bile onu seviyor musun ?"
Kız mavi-yeşil gözlere döndü "Ben herkesin içinde bir aydınlık olduğuna inanırım..bu arada yemek soğuyor" Loki yüzünü buruşturup masaya doğru ilerledi. Kız büyük bir iştahla yemek yerken yapacak başka bir şeyi kalmadı.
Nedensiz kendini evine almasını merak ediyordu , ya salaktı ya da fazla iyi niyetliydi.
"Kim olduğumu bilmeden beni neden içeri aldın , aptal mısın?"
"Aptal olup olmadığımı bilmiyorum ama yardıma ihtiyacı olan birine arkamı dönüp gidemezdim."
Kaşlarını kaldırdı genç tanrı.
"Ya sana zarar verecek biriysem?"
Kız bembeyaz teninde parıl parıp parlayan gözleri ile adama döndü ve masumundan bir tebessüm yolladı. Başı ile kapıyı gösterdi.
"Kapının oradaki duvarda iki tane sensör var eve gelen yabancı kişileri taramak için , babam yaptı. Eğer sabıka kaydın varsa ya da bir suçlu isen anında etkisiz hale getirilirdin" kız kaşlarını kaldıran adama kıkırdadı "merak etme bu eve daha önce 2 azılı suçlu , 1 Hydra ajanı , 5 evsiz ve 3 katil geldi"
Loki'nin kafası iyice karışmıştı , aptal bir Midgardlı böyle bir şeyi nasıl geliştirebilirdi?
"Baban büyücü mü?"
"Hayır ütüadam."
"O da ne? Bu nasıl bir ırk biri albono biri tütüadam"
Opheli Loki'nin sözlerini büyükçe bir kahkaha koyverdi.
"Sanırım soyadımız gereği garip olmamız gerekiyor" ardından yüzü düştü ve önüne dönerek fısıldadı "..Stark."
Adamın bakışlarında şaşkınlık daha da artınca Ophelia kendini toparladı.
"Yorgun görünüyorsun şuradaki oda misafirlerim için , yatağın üstünde biri kadın biri erkek için olan kıyafetler var eğer üzerine olmazsa bana haber ver"
Genç kız tabakları alarak mutfağa geçti Loki de gösterdiği odaya. Saatlerdir uzandığı yataktan tavanı izliyordu. Ne yapacaktı , nasıl geri dönecekti ? O taht onundu ve aptal Thor'a vermeye niyetli değildi. Düşünceleri onu pençeleri arasına almışken diğer odadan gelen çığlık ve ağlama seslerini duydu.
Ophelia yıllardır bu krizleri geçiriyordu çoğu zaman Tony burada olup onu sakinleştiriyordu ama bazen de olmuyordu , işte o zamanlar Ophelia tamamen yapayalnız kalıyordu. Çığlıklar devam ederken Loki hızla kızın kapısını açtı ve içeri girdi. Duvar dibinde başını elleri arasına almış acı ile çırpınıyordu genç kız.
Bu kriz dona kalan Loki'ye Thor yüzünden geçirdiği sinir krizlerini hatırlattı. O zamanlar saatlerce kötülük düşünür ve Thor'dan nefret ederdi. Yanındaki ve onu sakinleştiren tek kişi hep annesi olurdu , Frigga. Kollarını dolar ve oğlunu bağrına basardı. Loki nefret nidaları çıkarsa da bu onu hep sakinleştirirdi , yalnız olmadığını hissederdi. Kızın ne tepki vereceğini hesaba katmadan ve isminden utanarak kollarını kıza sardı. Şuan için ikisinin de daha iyi bir şansı yoktu.
"Tamam , geçti..buradayım"
Ophelia duyduğu ses ve saçındaki el ile biraz olsun sakinleşmişti. Loki'nin göğsüne başını koyarak uyuya kaldı. Loki ise kızı kucağına alıp yatağına yatırdı ve camın önünde duran koltuğa oturdu. Sabahın ilk ışıklarıyla gidip yerine yattı.
••••••
Umarım duvarlarımın ötesini görürsün. Umarım beni tutarsın çünkü şimdiden düşüyorum. Bir daha aşkı bu kadar yaklaştırmayacağım. Kollarını bana sardın ve şimdi evdeyim.
