Project Z: The Outbreak

Katorse

.

•Elina Millicent•

Hindi ko na namalayan na nakatulog pala ako. Naalipungatan ako nang may naramdaman akong presensya sa tabi ko.

Inangat ko naman ang tingin ko para tignan kung sino iyon.

"Aiden?"

"A-Ate Lili.." naiiyak na sabi nito at mabilis na ipinulupot ang mga braso sa aking leeg. Nilagay niya ang kanyang ulo sa aking leeg at humagulgol doon.

"Ate Lili, I'm sorry.." bawat paghikbi niya. Naawa naman ako kaya hinaplos ko ang ulo niya at inalo ang likod.

"I'm sorry.. I'm sorry.." paulit-ulit na saad nito.

"Shh.. Huwag ka ng umiyak. Hindi galit si ate. I'm just worried, okay?" sabi ko. Patuloy ang kanyang pag-iyak. "I'm sorry din."

Natahimik kami saglit bago ulit siya magsalita.

"Can i hug you for a minute?" tumango lang ako at hinayaan na siyang nasa balikat ko.

Ang minute ay naging hours hanggang sa nakatulog na siya. Pinabayaan ko na lang naman at binuhat ko na siya para bumaba.

"Elina.." seryosong salubong sa akin ni Hiro nang makababa ako.

Napakunot naman ang noo ko ng makitang seryoso silang lahat. "What happened?" i asked.

•Primo Cervantes•

I saw how Lili's worried about Aiden. She really loves my little brother. Umalis na ako do'n para puntahan ang pinaglagyan ng lalaking muntik ng bumaril kay Lili.

The nerve of that guy. I will kill him!

"What do you want?" i asked coldly to him.

"Mhh..Ahmmm!" he said. I mentally slap my face when i saw the handkerchief tightly tied on his mouth.

"Ano daw sabi, pare?" Cyphrus asked. Nilagay pa nito ang kamay sa tainga na parang nang-aasar.

"Ulul! Tagtagin niyo kaya 'yung nakabusal sa bibig niya, 'no" Xyron said sarcastically.

"Dumale na naman." Luigi said then step closer to Cyphrus and whisper something like they are gossiping about Xyron.

I mentally rolled my eyes. Crackheads.

"Stop it. Remove that handkerchief." i point out.

Tinagtag naman iyon ni Hiro. Raven get a gun and point it to that guy.

"Speak. What's your intentions here?" i asked coldly.

"Spokening dollar, pre." i heard Cyprus murmured.  Napailing na lang ako.

"P-Pakiusap huwag niyo 'kong papatayin napag-utusan lang ako." nanginginig na saad nito.

My forehead ceased. Natahimik kaming lahat sa loob. Napag-utusan?

"Anong ibig mong sabihin?" seryosong saad ni Cyphrus while his eyebrows up.

"P-Pasensiya na hindi ko pwed—" his words cutted when Raven suddenly point the mouth of his M9, ready to blow his head.

"Magsasalita ka o sasabog ang ulo mo" Raven said. I smirked when i realized how fast the tables turn.

I saw how his face got nervous at the same time scared. "M-Magsasalita na ako.." malalim ang mga hininga nito.

"Pinadala ako dito ng gobyerno. Isa ako sa mga nangangalaga at nagpoprotekta sa mga tao sa loob ng safe zone. Nang makita kayo ng isa sa mga helicopter—"

"We-wait!" Cyphrus interrupted him. "Ibig sabihin, nakita talaga nila kami no'ng time na may dumaan na helicopter dito?" medyo inis na sabi nito.

"Oo kanina."

"E, bakit hindi kami binabaan dito? Akala ko ba kailangan niyong mag ligtas ng mga survivors?!" inis na saad ni Hiro.

"Iyon talaga ang layunin namin. Noong dumaan ang helicopter namin dito kanina, hindi lang iyon ang unang beses na nakita namin kayo."

"What do you mean?"

"Nakita na din namin kayo sa school na pinanggalingan niyo. Sinusundan talaga namin kayo. The governor wants to test your abilities. Ang hindi ko lang inaasahan ay madadagdagan pala kayo." he then looked to Raven and Hiro.

"Tangina mo pala eh!" Luigi grabbed his colar. Hinigit niya ito pataas at inambahan ng suntok.

"Tama na 'yan, Luigi. Kalmahan mo lang." natatawang saad ni Cyphrus. I just shook my head.

"Gago 'to eh. Pinaglalaruan tayo!"

"Dalhin mo kami sa safe zone na sinasabi niyo." seryosong saad ko.

Tumawa naman ito kaya medyo napatahimik kami. "Kahit hindi niyo sabihin, dadalhin ko pa rin kayo do'n. The governor just want to test your abilities at kung hanggang saan lang kayo aabot." ngising saad nito. "But they need your help. Your service is a big help to end this virushit."

Naguguluhan kaming lahat. Wala kaming maintindihan sa sinasabi niya.

"I think we need to tell this to Lili." Raven said. Ibinaba na niya ang baril na hawak at tumingin sa amin. "Alam ni Lili ang gagawin."

I silently agreed. Lili is a childish one but when it comes to this, she's really a big help. I admire her for that. So adorable.

Lumakad na ako paalis do'n. Nadaanan ko ang mga kaibigang babae ni Lili na nakatingin sa akin. Sinabi ko sa kanila na pumunta sila do'n, they just nodded.

I went upstairs. Naabutan ko si Lili na buhat si Aiden, natutulog ito. This kid!

Nang humarap ito sa akin ay medyo nagulat pa ito. Nang makita niya ang seryosong ekspresyon ko ay sumeryoso din ito. "What happened?"

I looked at her, staring at her beautiful eyes. "Follow me." sabi ko at tumalikod. Nang maalala ko na buhat nga pala niya si Aiden ay humarap ako ulit. "Give me that kid."

Kumunot naman ang noo niya. "That kid? This is your brother. Don't just say that kid like you don't care about him." mataray na sabi nito. "Anyways, kaya ko naman."

Pinilit ko pa siya pero matigas talaga ang ulo niya. "Pasaway.." i murmured.

Tumalikod na ako para bumalik ulit sa baba at puntahan ang mga iyon. Naramadaman ko naman na nakasunod lang siya.

I smiled. She's really adorable.

"Baliw!" i heard her.

I faced her. "What?"

"Nangiti ka mag-isa. Baliw ka 'no? Anong tinira mo?" she said accusingly. My lips parted. "Nako! Primo, may oras pa para magbago.."

"You're crazy" i rolled my eyes to her at hindi na siya pinansin.

Dire-diretso ang lakad ko hanggang sa makarating na ako sa kwartong iyon.

Nando'n na silang lahat. "Nasaan na siya?"
Nagkibit-balikat lang ako at tumingin sa likod ko.

Plagiarism is a crime.