Good Boys Gone Bad Series 4: LUST BULLET

♠ Chapter Four ♠

♠ Chapter Four ♠

Alessandro:

I just couldn't shut my eyes. Baling ako ng baling sa higaan—I couldn't f***ing sleep! What the f*ck's wrong, Ale!?

Naiinis kong itinabig ang unan sa mukha ko at bumangon. My eyes pinned to this divided wall made of plain plywood, kung sa'n nandun at kanina pa natutulog si Ace.

Ano nga yung endearment?

My labs?

F*ck! Clichéd as hell!

At bulong siya ng bulong sa'kin kanina! Her warm breath caused chilly-tiny Goosebumps—crazy. Who wouldn't when she was very close to me. She was far beyond my taste but if she'd tempt me like that—anytime I could lose my temperament over a woman.

I breathe out and stood up. Maliit lang ang bahay na inupahan ko dito sa Malinaw but I'd made sure it had two rooms for us to separate.

Lumabas ako ng kwarto. Kita ko 'agad ang sala. Next was the little kitchen. There's no tv or any appliances inside.

"Hindi ka rin ba makatulog?" F**k! I was startled when a woman suddenly voiced behind me without preamble. When I glanced at her she was holding one litre of mineral water and something insde this white cellophane.

Did she go out? Dun nakatutok ang mga mata ko sa mga bitbit niya saka niya ako nilagpasan. She all placed it on the small wooden dining table.

"Hindi rin ako makatulog, so lumabas ako," What? In this hour? In that clothes? She was wearing this tiny dolphin shorts and mini spaghetti blouse. Her slender body was too visible now and beyond my naked eyes!

"You went out in this hour, wearing those tiny pieces?" Kahit hindi niya kabisado ang lugar? Paano nalang if bad guys snatched her stupidity? All I thought, she was already sleeping in her room!

"Teka nga muna, Drew," She crossed her arms and now raising her brows. "kung hindi ako lumabas, wala kang iinuming tubig ngayon 'no." How the hell she knew? And yes, iinum sana ako ng tubig. Then she turned back para ilabas ang iba pa niyang binili. Eggs, spices, bread. Nalimutan kong mag-grocery kanina.

Well, that was my weakness. I got used to being served all the time with my needs and wants. Kaya nawala sa isipan ko.

"Kahit na. You should had woke me up instead. Who the hell knew if there are bad guys outside—akala ko pa naman natutulog ka na." She placed everything neatly and turned back to give me her puppy eyes—what the hell?

"Thanks sa concern, Drew.." What?

"I am not. It's just, use your brain sometimes, Essah. We are still strangers in this place. Next time, 'wag kang lumabas kung hindi ko alam." Saka ko siya tinalikuran and went back inside my room. I was feeling that I had two assignments here. First was to target Mayor Topaz and lastly was to teach this naïve and immature woman to at least, how to use her brain appropriately!

***

Ace:

Nagising ako na kumakalam ang sikmura ko. Lalo na't kanina ko pa naamoy yung mabangong lutong ulam ng kung sino. Bumangon ako at maghihilamos na sana nang mapansin ko si Drew na nagluluto sa kusina.

Huba't baro. Basa rin ang buhok at mukhang bagong ligo. Nakasampay sa balikat nito ang towel niya. Nakatalikod siya ngayon kaya malaya ko siyang napagmasdan—antipatikong supladong gwapo.

Pero ang ganda ng katawan ha. Hindi ko type yung maraming pandesal talaga sa katawan—yung malalaking katawan sa kaka-gym? Hindi ko type, e. Pero 'tong katawan ni Drew? Type ko 'to.. Ito yung mga gustong-gusto ko, e.

Ay, maghihilamos pa pala ako 'no!

Ba't ang aga niya?

"Essah," Tawag niyang bigla. Napasin pala ako.

"Oh?" Kusot ko sa mga mata ko ngayon na basa na ng tubig. Mabuti at hindi pa ako nagsabon. Nilingon ko siya. Malapit lang naman kami.

"Unang araw ko ngayon sa trabaho. Dito ka lang sa bahay. Do your tasks here." Magtatrabaho siya? Sa'n? E, bawal nga akong magtanong ng magtanong rito! Kaya nga siya na-ha-highblood dahil sa katatanong ko sa kaniya.

"Okay. May mga tanong sana ako, e—kaso naisip ko baka ma-HB ka na naman." Pinunasan ko ang mukha ko gamit ang blouse kong suot ngayon.

"Use your damn towel." Umarko ang kilay ko sa sinabi niya. Ba't ba ang lakas ng dugo niya sa'kin? Lahat nalang napupuna, e.

"E, wala akong towel." Nalimutan kong bitbitin. Kaya pala feeling ko meron akong nalimutan, e. Walang ngiting itinapon niya sa mukha ko ang sarili niyang towel.

"Use mine. Sa buhok ko lang yan ginamit." Ang bango, a! Maiinis na sana ako dahil tumama sa mukha ko pero dahil mabango siya, hindi na ako galit. Hi-hi.

"Salamat ha?" Sabi ko.

"I'm done eating breakfast, kumain ka nalang diyan. Aalis na ako for work. Again, stay here and don't leave the house." Ika niya ngayon saka pumasok sa kwarto niya para siguro magbihis.

"Eh, pwede bang magtanong kung saan ka magtatrabaho--?"

"No." Tinahi niya 'agad ang bibig ko ng 'no' niya! Aysst!

Padabog akong naupo sa upuan. Anong gagawin ko dito? Actually, ang dami kong gagawin at bibilhin para sa bahay.

Ah, alam ko na! Lalabas ako mamaya.