Good Boys Gone Bad Series 4: LUST BULLET

♠ Chapter Twenty-Eight ♠

♠ Chapter Twenty-Eight ♠

Ace:

Nagising ako na wala siya—his area was folded neat and clean. Hindi man lang ba siya nagulat or anything? He didn't even bother to wake me up or what?

Ano ba, Ace!

Ano ba 'tong iniisip mo!? Ano 'tong ginagawa mo sa sarili mo?! Really? Nakakatawa nga eh, pero what choice do I have now?

Dumating siya sa buhay ko being this arrogant villain that turned out to be my husband? Siya naman itong lumapit, siya itong nagpakilala—now, he should help me remember my memories.

Pero ano 'to?

Iiwanan niya lang ako dito sa isla!?

Gago!

Kanina ko pa nilalakad ang dalampasigan—I was thinking na baka merong nakatira dito, na merong mga mangingisdang nakadaong—but none, wala, eh.

"Walang Bangka! There's no way, I could swim this vast ocean!" Naiinis akong naupo ngayon sa gilid ng isang malaking kahoy. Tantya ko, malayo na ang nalakad ko mula sa kubo ni Alessandro.

"Ace!" Suddenly, I felt the tingling of his voice. Bumalik siya? Papalit ang mga yabag niya ngayon sa kinaroroonan ko—should I say..hi?

No!

"Ace! I know you're hiding there! You won't like the idea of those venomous animals out there," Hah! Seryoso siya? Niyapos ko ang magkabilang tuhod ko ngayon—I decided na magtago rito.

"Beast. Mas animal ka sa lahat, eh." I hissed habang tinatago ng maigi ang sarili ko sa likod ng puno. Pinagkasya ko ang sarili ko ngayon sa gitna ng malaking ugat. But really, I was quiet anxious—mukhang maraming ahas dito.

Tumigil ang mga yabag ng paa niya. He gave up, finally. "Well, suit yourself. Enjoy the island." Coz he really knew na hindi ako makakatakas kahit anong gawin ko. Well, let's see. Hindi naman siguro buong oras na dilat ang mga mata niya 'di ba?

That yacht. Mukhang imposible naman na gugustohin niya ang magiging proposal ko at ewan pero I could imagined himself laughing at me.

Pero 'di ba?

He wanted answers.

So, he should lean a hand, at least! Kasi wala naman siyang mapapala sa gan'to kahit pa e-salvage niya ako dito sa isla—wala siyang sagot na makukuha sa'kin.

Didn't he know how depressing this was for me?

I had endured horrors and terrors for those years—I just thanked na merong kumupkop sa'kin and that's Erik's family. I found myself long dead kung hindi nila ako tinulongan.

To think na, wala akong maalala? Kung meron man, sobrang nakakasakit ng ulo kasi puro tagpi-tagping mga memorya!

This was too miserable for me, yeah?

Pero I kept pushing myself forward—para man lang sa pamilya na tumulong sa'kin. Although, until now, I was thinking kung nasaan na ang sarili kong pamilya—were they even looking for me?

Hindi kasi ako makapunta ng police station, well, alam kong may panganib sa buhay ko. And I had validated not until today, in this island.

***

Hindi ko alam kung anong oras na pero dahan-dahan kong inakyat ang yate. Suot ko pa rin ang malaking t-shirt at maluwag na jogging pants niya ngayon kaya medyo nahirapan ako ng kunti sa pag-akyat ng patago rito.

So? Ano na ngayon? Tinungo ko ang upper deck. What if, I had a skill to sail this thing?

"You really think, you can sail this yacht, huh?" Bumulaga siya ngayon sa'kin saktong pagtungtong ko.

"M-Malay mo marunong pala ako, 'di ba?" I was taken aback kaya napaatras ako—not thinking na nasa hagdan pa ako ngayon.

"Oh my—"

"Ace!" Dagli niyang nasalo ang bewang ko. Nabigla ako—nakatingin ako ngayon sa mga mata niya. He was a bit..afraid?

"Bitiwan mo nga ako," Nang makabawi ako kaagad akong dumistansya sa kaniya—I remembered last night nang lumapit siya sa likuran ko habang hubo't hubad akong naligo sa dagat. Akala ko natutulog na siya.

And yeah, that same night, I realized something stupid. To asked his help kung gusto niyang masagot ang mga tanong niya sa'kin.

Tumalikod ito ngayon at tinungo ang steering wheel ng kaniyang luxury yacht—I thought it was just a simple yacht pero hindi. Kahit nasa upper deck ng yate niya, parang nasa isang cruise ship—may maliit na Jacuzzi sa gitna habang napalibutan ng mga mamahaling outdoor sofa.

"We'll go back to Isla Cuatros," Talaga!? Sumikdo ang puso ko ngayon dahil narinig ko mula rito. He was standing and started the engine. Habang nakatayo ngayon sa likuran niya.

"Pakakawalan mo na ako? Hindi mo na ako gagambalain?" Oo, para siyang multo sa'kin! Saglit niya akong nilingon. Hindi ko na maaninag kung gaano katalas ang mga tingin niya sa'kin dahil sa sunglasses niyang suot ngayon.

"Magtatrabaho ka sa'kin." Ha? Dahan-dahang umandar na ang yate. Papalakas na rin ang hangin.

" 'Di ba nga sabi mo asawa mo ako?" Ewan pero parang nagulat siya sa sinabi ko. He introduced himself to me, remember? Anong magtatrabaho ako sa kaniya?

"You're my wife—in paper. Sa papel." He then smirked at ibinalik ang atensyon in steering his yacht.

That startled me a bit.

Now he was talking to me decently, at least.

"Like, we didn't share bed or something? Just in paper—nagkasundo lang tayong magpakasal, ganun?" He locked in the steer and then took of his sunglasses para mas makita ko kung gaano siya naiinis sa'kin ngayon.

"Ba't ka tumabi sa'kin kagabi? You sneaked inside my chalet," Ohw, I thought hindi na niya itatanong yun—obviously, he was deviating the story.

He was scrutinizing my system and well, wala akong balak na magsinungaling sa kaniya or what—since he asked, then I shall continue on my planned proposal. Even if that would be hilarious.

"I want you to help me," Kumunot ang noo niya.

"Look, husband-without-a-name—I want to propose something at sana makinig kang mabuti." He remailed still and silent. Waiting for this hilarious bid.

"I want you to help me, remember everything, I mean, recover my memories. Gusto mo ng sagot sa mga tanong mo, right? Help me instead kasi kahit itapon mo ako sa dagat ngayon—that won't gratify your mind." He stood straight. Hindi ko alam kung interesado siya o ano but I continued.

My mind occupied the last scene last night. So familiar. May mga memorya na gusto kong maalala.

"Last night, when you touch me the way did last night.. I remembered something, pamilyar, na gusto kong isipin at bigyan ng mukha para alalahanin uli. But you stopped—"

"So, you mean, you want to have s*x with me to help you remember? Is that your point?" H-Ha!? Natulala ako sa sinabi niya—yun ba ang ibig kong sabihin para sa kaniya!? "..coz last night, all I want was to have s*x with you." O, ano ang isasagot mo dun, Ace!? Ba't nakakapraning ang talas ng dila ng lalakeng ito!?